در بسیاری از کشورهای پیشرفته توانسته اند با اتخاذ راهبردهای مناسب، از تلفات جاده ای که هزینه های سنگین اجتماعی و اقتصادی را به همراه دارد، بکاهند و آسایش و آرامش شهروندان را فراهم کنند؛ یکی از این راهبردها، سوق دادن حمل بار از ناوگان جاده ای به شبکه ریلی است.
انتقال حمل بار توسط کامیون ها در کشور افزون بر اینکه به زیرساخت های جاده های کشور آسیب وارد می کند و موجب افزایش آلاینده ها می شود، درصد بسیاری از حوادث ناگوار و جبران ناپذیر جاده ای را نیز به خود اختصاص داده است.
براساس آمار پزشکی قانونی روزانه قریب به 43 نفر در تصادفات جاده ای جان خود را از دست می دهند که چراغ عمر 50 درصد آنها سر صحنه و 50 درصد دیگر پس از صحنه تصادف خاموش می شود.
بر اساس اعلام منابع رسمی در سال گذشته 16 هزار و 201 نفر در حوادث رانندگی ترافیکی کشته شدند؛ بر این اساس بیشترین تلفات با 66.4 درصد کشته های تصادفات مربوط به جاده های برون شهری، 27 درصد در راه های درون شهری، 6.4 درصد در جادههای خاکی و روستایی و 2 دهم درصد موارد نامعلوم بوده است.
افزون بر تلفات جانی جبران ناپذیر، تصادفات جاده ای سالانه هزاران میلیارد تومان هزینه به جامعه تحمیل می کند و تبعات اجتماعی را نیز به دنبال دارد.
هزینه های سنگین تصادفات جاده ای و مجروحان و پرداخت دیه، فشار بر هزینه های صنعت بیمه را افزایش می دهد و هر سال بخش عمده ای از هزینه های بیمه بابت شخص ثالث ، دیه و درمان و تعمیرات خودرو پرداخت می شود.
براساس تحقیقات انجام شده سالانه حدود هفت درصد از تولید ناخالص داخلی در تصادفات جاده ای از بین می رود،به طوری که ایران حداقل به طور مستقیم و غیر مستقیم روزانه بیش از 200 میلیارد ریال در تصادفات رانندگی زیان می بیند.
حدود 380 هزار دستگاه کامیون با حدود 500 هزار راننده در کشور کار حمل و نقل بار را برعهده دارند که انتقال بخش زیادی از بار آنها به حمل بار ریلی تاثیر بسزایی در کاهش آمار حوادث رانندگی و جلوگیری از جان باختن بسیاری از هموطنان در جاده های کشور و همچنین حفظ زیرساخت های راه های کشور و کاهش آلاینده ها دارد.
بنابر این حمل و نقل ریلی از لحاظ مسائل زیست محیطی، کاهش سوخت و ایمنی بالا از مزیت بیشتری نسبت به حمل و نقل جاده ای، هوایی و دریایی برخوردار است.
براساس تحقیقات انجام شده، میزان آلودگی زیست محیطی حمل و نقل جاده ای نسبت به شبکه ریلی 100 به 12 است.
همچنین نسبت میزان مصرف انرژی در حمل و نقل جاده ای با شبکه ریلی در ایران 9 به یک است.
از سوی دیگر هزینه ایجاد شبکه ریلی نسبت به جاده ای به مراتب کمتر است و حمل و نقل در آن نیز سه برابر جاده انجام می شود به گونه ای که حمل و نقل مسافر یا کالا با یک واگن قطار معادل 17 دستگاه اتوبوس، سه فروند هواپیما و سه کامیون با ظرفیت 25 تن بوده و آمار نشان می دهد که خطر تصادفات جاده ای 24 برابر ریلی است.
براساس اعلام مسئولان راه آهن جمهوی اسلامی یکی از اولویت های این شرکت اهتمام به توسعه و ارتقای خطوط ریلی باری است زیرا این امر باعث صرفه جویی در سوخت و کاهش هزینه ها، تصادف ها، استهلاک جاده ای و تبعات اجتماعی می شود.
بررسی میزان جا به جایی بار توسط شبکه ریلی کشور پیش از تصدی دولت تدبیر و امید نشان می دهد که در مدت چند سال میزان حمل بار با خطوط ریلی در کشور حداکثر سه تا چهار میلیون تُن بیشتر نبود اما با تدابیر دولت این میزان تا سال گذشته به 40 میلیون تُن رسید و پس از سال ها شبکه ریلی کشور رشد 13 درصد را در حمل بار تجربه کرده است.
یکی از راهبردهای توسعه و افزایش حمل بار ریلی در کشور اتصال واحدهای صنعتی به شبکه ریلی است بنابراین اتخاذ سیاست های تشویقی راه آهن فرصت بسیار مناسبی برای اتصال واحدهای صنعتی به شبکه ریلی و برخورداری از مزایای بی بدیل آن در راستای تحقق برنامه ششم توسعه کشور در بخش ریلی را فراهم می کند و مسئولان زیربط نباید از این راهبرد چشم پوشی کنند.
استان اصفهان به عنوان یکی از قطب های صنعتی کشور به ویژه در تولید محصولات فولادی کشور سهم قابل توجهی از حمل بار این محصولات را به خود اختصاص داده است.
پیش از این، امکان حمل مواد مورد نیاز و محصولات فولاد مبارکه از طریق شبکه ریلی فراهم شده بود اما قطب دیگر صنعت این استان یعنی ذوب آهن اصفهان به این شبکه متصل نشده بود که با همت دولت تدبیر امید این امکان نیز برای این واحد بزرگ تولیدی فراهم شد.
14 مهر امسال سکوی بارگیری در ایستگاه راه آهن پولاد ذوب آهن که کار تحقیقات و محاسبات احداث آن از حدود دو سال پیش آغاز شده بود بطور آزمایشی کار بارگیری شمش از طریق یک دستگاه ' ریچ استاکر ' را بر روی واگن آغاز کرد و به گفته مدیر بخش راه آهن و ترابری شرکت ذوب آهن اصفهان در مدت سه روز اول افزون بر سه هزار تُن شمش صادراتی به سمت بندرعباس بارگیری شد و این روند همچنان ادامه دارد.
پیش از این انتقال محصولات از ذوب آهن به بنادر یا داخل کشور بیشتر توسط وسایط نقلیه جاده ای از جمله کامیون و تریلر انجام می شد اما اکنون این امکان فراهم شده تا این شرکت برای حمل و نقل تولیدات خود از مزایای حمل ریلی استفاده کند.
استان اصفهان 35 تا 40 رام قطار باری با ترافیک بالا در روز دارد، و از نظر تخلیه بار رتبه اول- با 33 درصد از سهم کل کشور- ، از نظر صدور بارنامه رتبه دوم، از نظر کیلومتر رتبه سوم و از نظر تناژ بارگیری رتبه چهارم کشوری را دارد.
سهم راه های ریلی نسبت به کل راه ها در استان اصفهان 18 درصد، سهم جابه جایی مسافر در راه آهن نسبت به همه بخش ها هشت درصد و سهم حمل و نقل باری در راه آهن نسبت به کل در استان 25 درصد است.
25 درصد کل بارهای حمل شده در بخش مواد اولیه و بیش از 5 درصد حمل محصولات ریلی راه آهن جمهوری اسلامی ایران مربوط به شرکت فولاد مبارکه اصفهان است.
آمار موجود نشان می دهد که راه آهن این استان توانسته است بخشی از حمل و نقل جاده ای کالا را به خود جذب کند و این موفقیت تاثیربسزایی در کاهش تصادفات جاده ای دارد.
یکی از دلایل جایگزین کردن این سیستم حمل ونقل به جای سایر سیستمها مزیت های نسبی موجود در سیستم حمل ونقل ریلی و دیگری افزایش قیمت بنزین است که گرایش به استفاده از این شیوه حمل ونقل در آینده را افزایش می دهد.
از این رو با سرمایه گذاری در این بخش و استفاده از سیستم مدرن و مجهز به فناوری روز و همچنین توسعه ناوگان مسافری، می توان سهم بخش ریلی را در جابه جایی کالا و مسافر افزایش داد.
استان اصفهان در سال 1347 به شبکه سراسری راه آهن کشور پیوست و دارای 681 کیلومتر و 677 متر خط اصلی، 188 کیلومتر خط مانوری و 66 کیلومتر خط صنعتی و تجاری ریلی است.
*خبرنگار ایرنا
انتقال حمل بار توسط کامیون ها در کشور افزون بر اینکه به زیرساخت های جاده های کشور آسیب وارد می کند و موجب افزایش آلاینده ها می شود، درصد بسیاری از حوادث ناگوار و جبران ناپذیر جاده ای را نیز به خود اختصاص داده است.
براساس آمار پزشکی قانونی روزانه قریب به 43 نفر در تصادفات جاده ای جان خود را از دست می دهند که چراغ عمر 50 درصد آنها سر صحنه و 50 درصد دیگر پس از صحنه تصادف خاموش می شود.
بر اساس اعلام منابع رسمی در سال گذشته 16 هزار و 201 نفر در حوادث رانندگی ترافیکی کشته شدند؛ بر این اساس بیشترین تلفات با 66.4 درصد کشته های تصادفات مربوط به جاده های برون شهری، 27 درصد در راه های درون شهری، 6.4 درصد در جادههای خاکی و روستایی و 2 دهم درصد موارد نامعلوم بوده است.
افزون بر تلفات جانی جبران ناپذیر، تصادفات جاده ای سالانه هزاران میلیارد تومان هزینه به جامعه تحمیل می کند و تبعات اجتماعی را نیز به دنبال دارد.
هزینه های سنگین تصادفات جاده ای و مجروحان و پرداخت دیه، فشار بر هزینه های صنعت بیمه را افزایش می دهد و هر سال بخش عمده ای از هزینه های بیمه بابت شخص ثالث ، دیه و درمان و تعمیرات خودرو پرداخت می شود.
براساس تحقیقات انجام شده سالانه حدود هفت درصد از تولید ناخالص داخلی در تصادفات جاده ای از بین می رود،به طوری که ایران حداقل به طور مستقیم و غیر مستقیم روزانه بیش از 200 میلیارد ریال در تصادفات رانندگی زیان می بیند.
حدود 380 هزار دستگاه کامیون با حدود 500 هزار راننده در کشور کار حمل و نقل بار را برعهده دارند که انتقال بخش زیادی از بار آنها به حمل بار ریلی تاثیر بسزایی در کاهش آمار حوادث رانندگی و جلوگیری از جان باختن بسیاری از هموطنان در جاده های کشور و همچنین حفظ زیرساخت های راه های کشور و کاهش آلاینده ها دارد.
بنابر این حمل و نقل ریلی از لحاظ مسائل زیست محیطی، کاهش سوخت و ایمنی بالا از مزیت بیشتری نسبت به حمل و نقل جاده ای، هوایی و دریایی برخوردار است.
براساس تحقیقات انجام شده، میزان آلودگی زیست محیطی حمل و نقل جاده ای نسبت به شبکه ریلی 100 به 12 است.
همچنین نسبت میزان مصرف انرژی در حمل و نقل جاده ای با شبکه ریلی در ایران 9 به یک است.
از سوی دیگر هزینه ایجاد شبکه ریلی نسبت به جاده ای به مراتب کمتر است و حمل و نقل در آن نیز سه برابر جاده انجام می شود به گونه ای که حمل و نقل مسافر یا کالا با یک واگن قطار معادل 17 دستگاه اتوبوس، سه فروند هواپیما و سه کامیون با ظرفیت 25 تن بوده و آمار نشان می دهد که خطر تصادفات جاده ای 24 برابر ریلی است.
براساس اعلام مسئولان راه آهن جمهوی اسلامی یکی از اولویت های این شرکت اهتمام به توسعه و ارتقای خطوط ریلی باری است زیرا این امر باعث صرفه جویی در سوخت و کاهش هزینه ها، تصادف ها، استهلاک جاده ای و تبعات اجتماعی می شود.
بررسی میزان جا به جایی بار توسط شبکه ریلی کشور پیش از تصدی دولت تدبیر و امید نشان می دهد که در مدت چند سال میزان حمل بار با خطوط ریلی در کشور حداکثر سه تا چهار میلیون تُن بیشتر نبود اما با تدابیر دولت این میزان تا سال گذشته به 40 میلیون تُن رسید و پس از سال ها شبکه ریلی کشور رشد 13 درصد را در حمل بار تجربه کرده است.
یکی از راهبردهای توسعه و افزایش حمل بار ریلی در کشور اتصال واحدهای صنعتی به شبکه ریلی است بنابراین اتخاذ سیاست های تشویقی راه آهن فرصت بسیار مناسبی برای اتصال واحدهای صنعتی به شبکه ریلی و برخورداری از مزایای بی بدیل آن در راستای تحقق برنامه ششم توسعه کشور در بخش ریلی را فراهم می کند و مسئولان زیربط نباید از این راهبرد چشم پوشی کنند.
استان اصفهان به عنوان یکی از قطب های صنعتی کشور به ویژه در تولید محصولات فولادی کشور سهم قابل توجهی از حمل بار این محصولات را به خود اختصاص داده است.
پیش از این، امکان حمل مواد مورد نیاز و محصولات فولاد مبارکه از طریق شبکه ریلی فراهم شده بود اما قطب دیگر صنعت این استان یعنی ذوب آهن اصفهان به این شبکه متصل نشده بود که با همت دولت تدبیر امید این امکان نیز برای این واحد بزرگ تولیدی فراهم شد.
14 مهر امسال سکوی بارگیری در ایستگاه راه آهن پولاد ذوب آهن که کار تحقیقات و محاسبات احداث آن از حدود دو سال پیش آغاز شده بود بطور آزمایشی کار بارگیری شمش از طریق یک دستگاه ' ریچ استاکر ' را بر روی واگن آغاز کرد و به گفته مدیر بخش راه آهن و ترابری شرکت ذوب آهن اصفهان در مدت سه روز اول افزون بر سه هزار تُن شمش صادراتی به سمت بندرعباس بارگیری شد و این روند همچنان ادامه دارد.
پیش از این انتقال محصولات از ذوب آهن به بنادر یا داخل کشور بیشتر توسط وسایط نقلیه جاده ای از جمله کامیون و تریلر انجام می شد اما اکنون این امکان فراهم شده تا این شرکت برای حمل و نقل تولیدات خود از مزایای حمل ریلی استفاده کند.
استان اصفهان 35 تا 40 رام قطار باری با ترافیک بالا در روز دارد، و از نظر تخلیه بار رتبه اول- با 33 درصد از سهم کل کشور- ، از نظر صدور بارنامه رتبه دوم، از نظر کیلومتر رتبه سوم و از نظر تناژ بارگیری رتبه چهارم کشوری را دارد.
سهم راه های ریلی نسبت به کل راه ها در استان اصفهان 18 درصد، سهم جابه جایی مسافر در راه آهن نسبت به همه بخش ها هشت درصد و سهم حمل و نقل باری در راه آهن نسبت به کل در استان 25 درصد است.
25 درصد کل بارهای حمل شده در بخش مواد اولیه و بیش از 5 درصد حمل محصولات ریلی راه آهن جمهوری اسلامی ایران مربوط به شرکت فولاد مبارکه اصفهان است.
آمار موجود نشان می دهد که راه آهن این استان توانسته است بخشی از حمل و نقل جاده ای کالا را به خود جذب کند و این موفقیت تاثیربسزایی در کاهش تصادفات جاده ای دارد.
یکی از دلایل جایگزین کردن این سیستم حمل ونقل به جای سایر سیستمها مزیت های نسبی موجود در سیستم حمل ونقل ریلی و دیگری افزایش قیمت بنزین است که گرایش به استفاده از این شیوه حمل ونقل در آینده را افزایش می دهد.
از این رو با سرمایه گذاری در این بخش و استفاده از سیستم مدرن و مجهز به فناوری روز و همچنین توسعه ناوگان مسافری، می توان سهم بخش ریلی را در جابه جایی کالا و مسافر افزایش داد.
استان اصفهان در سال 1347 به شبکه سراسری راه آهن کشور پیوست و دارای 681 کیلومتر و 677 متر خط اصلی، 188 کیلومتر خط مانوری و 66 کیلومتر خط صنعتی و تجاری ریلی است.
*خبرنگار ایرنا
کپی شد