در این مطلب آمده است: مشکلات و کمبود های کشور را نمی‌توان منکر شد؛ گرانی و تورم، قیمت های افسار گسیخته و نیز رکود بی سابقه و از طرفی کاهش شدید و کم سابقه ارزش پول ملی، احتکار و بی رحمی هایی که از طرف سود جویان و فرصت طلبان اقتصادی دیده می‌شود و کم خاصیتی نهادهای نظارتی و حتی بی خاصیتی مسئولان تصمیم گیرنده، همه و همه دست به دست هم داده‌اند تا شرایط را ویژه کنند.
در این شرایط ناهمواری که با برنامه دشمن و البته بعضی کم کاری ها و بی تدبیری های داخلی پیش آمده است، جریان‌های سیاسی دست پیش را گرفته‌اند که عقب نیفتند؛ منتقدان که جای خود دارد و بالاخره منتقد دولت اند، اما همراهان دیروز دولت نیز به صف منتقدان پیوسته اند تا شاید خود را در نگاه مردم بی تقصیر درباره وضع نا مطلوب فعلی جلوه دهند و اتفاقا منتقدانی سر سخت هم شده اند؛ در هر حال به نظر می‌رسد هر جریانی با انگیزه‌ای پشت دولت را خالی می‌کند و داستان کی بود کی بود من نبودم به نمایش درمی آید؛ اما در این شرایطی که اقتصاد دچار خمودی و به نوعی بحران کشیده شده است، به هر دلیل این کار درست، منطقی و معقولی نیست.
اینجا باید ایثار کرد و فکر حزب و گروه سیاسی و جریان فکری خاص را کنار گذاشت و به پشتیبانی از دولت برخاست که البته دولت نیز باید آغوش خود را برای افراد توانمند و با فکر و اندیشه و جهادگر بگشاید و از انتقاد و پیشنهادها نهراسد؛ بلکه در اتاق فکری خالص و دلسوز همه را بررسی و آنچه را نجات بخش است، به سرعت عملی کند و مردم را از این شرایط نامقبول و رنج آور برهاند.
در ادامه این مطلب آمده است: مسئله کمک به دولت به نفع کشور و ملت است ، نه پیروزی یا شکست یک جریان و گروه سیاسی ؛ چنانچه رهبر انقلاب اسلامی در دیدار اخیر با نمایندگان خبرگان با تأکید بر اینکه هیچ دولتی بدون کمک و پشتیبانی مردم قادر به فعالیت نیست و نباید اعتماد مردم از دستگاه های دولتی، قضایی و نیروهای مسلح سلب شود، گفتند: راه علاج مشکلات کشور، خالی‌کردن پشت دولت و ابراز برائت از فعالیت دستگاه‌های مسئول نیست؛ بلکه راه علاج، ایجاد رابطه سالم بین افکار عمومی و دستگاه‌های مسئول، سخن گفتن و انتقاد کردن و در عین حال کمک فکری و عملی کردن است.
این سخن همچنین با نخبگان و مردم است ؛ نخبگان باید راهنما باشند و مشاوره دهند و مردم باید در صحنه بمانند و برنامه‌های دولت را اجرایی کنند؛ اما سخن اصلی با نخبگان کشور است؛ نخبگانی از جنس اصلاح طلبان حامی دولت و اصولگرایان منتقد آن. امروز نیاز دولت همراهی است و خالی کردن پشت حسن روحانی بیش از آنکه دامن گیر دولت او باشد، دامن مردم را خواهد گرفت؛ بنابر این فرصت طلبی های سیاسی باید کنار گذاشته شود و به جای فاصله گرفتن هر چه بیشتر از دولت با اغراض سیاسی باید بر مبنای حفظ منافع ملی به حمایت از آن پرداخت و از افزایش چالش ها جلوگیری کرد.
منتقدان قدیمی و جدید دولت می‌توانند این روزها با حفظ موضع سازنده انتقاد کنند و هم ایرادات را بگویند و هم دولت را تضعیف نکنند؛ البته در مقابل هم دولت باید شنونده باشد و مانند قبل با انتقادات مصلحانه و دلسوزانه برخورد نکند. دولت باید به سرعت کابینه را ترمیم و افراد توانمند را برای امر دو وزارتخانه بی وزیر انتخاب و معرفی کند؛ اجازه ندهد با سرپرستی که خود نیز نمی داند کارش به کجا می رسد و دو وزارتخانه بی وزیر که بخش اعظم اقتصاد کشور را باید هدایت و اداره کنند، کارها تضعیف و به عقب کشیده شود و بی عملی جای کار جهادی را بگیرد.
دولت باید ارتباط خود را با مردم تقویت کند و به مردم خالصانه گزارش دهد که فعلا سخنگو ندارد و این مهم بر زمین است؛ حتی بهتر است دولت سفرهای استانی خود را از سر بگیرد تا رابطه نزدیک تر با مردم پیدا و با اعتماد سازی راه را برای کار جهادی و خدمت شبانه روزی به مردم باز کند.
از طرفی کشور در شرایط تحریم قرار دارد و با توجه به سرنوشت مبهم برجام، تحریم های آبان ماه آینده هم اجرایی خواهد شد وهیچ اقدام مؤثری از سوی اروپایی ها برای تضمین منافع ایران در بر جام صورت نخواهد گرفت. در این شرایط بیم آن می‌رود که مشکلات اقتصادی کشور هم تشدید شود.این پیچیدگی در عرصه سیاست خارجی اما هیچ واکنش ویژه‌ای در داخل ندارد و نه تنها اقدام مؤثری برای تحرک در مذاکره با اروپایی ها دیده نمی شود، بلکه همکاری با رفقای قدیمی و همکاران شرقی ایران نیز با فرا خوانی آقای همتی و عدم جایگزینی با چالش مواجه شده است.
در شرایط سخت اقتصادی که انتظار می رود انسجام ملی، از دولتی ها گرفته تا مردم افزایش یابد، با تأسف باید گفت در گیری سیاسی در دولت و بیرون از دولت همچنان ادامه دارد و باعث شده است دولت تنها تر از گذشته به نظر برسد و امیدی هم به حمایت حامیان سابق از وی برای بهبود اوضاع نباشد.
بی‌تردید در این شرایط اقتصادی حاکمیت نشان داده به هیچ عنوان روحانی و دولتش را تنها نگذاشته است؛ هم اختیارات تام برای اقدام به آنها و هم اطمینان خاصی داده شده که تا آخرین روز دولت، رهبری و دیگر بخش های نظام، حامی روحانی خواهند بود و از پشتیبانی او دست نخواهند کشید. از طرفی مجلسی ها هم گفته‌اند حاضرند همراهی کنند و از هر کمکی که دولت بخواهد دریغ نمی کنند. قوه قضائیه هم البته در کنار دولت قرار گرفته و این روزها نه تنها با زبان آن را اعلام می‌کند، بلکه با برگزاری سریع دادگاه اخلال گران اقتصادی مسیر حرکت دولت را هموار کرده است ؛ با این اوصاف حالا باید گفت مسئله اصلی دولت، تصمیم گیری است؛ مسیر بازاست و آنها باید تصمیم بگیرند ؛ نه تصمیماتی از جنس تصمیمات گذشته با طمأنینه و محافظه کارانه؛ از قضا امروز دولت نیاز به ریسک دارد و باید عاقلانه تمام قوای کارشناسی خود را برای گرفتن تصمیمات صریح به ویژه برای اصلاح روش ها جمع کند. دولت باید از این فرصت که همگان دعوت و مکلف به حمایت از او هستند ، به خوبی بهره برد و قدردان این نعمت باشد.
7141/ 6022
انتهای پیام در این شرایط ناهمواری که با برنامه دشمن و البته بعضی کم کاری ها و بی تدبیری های داخلی پیش آمده است، جریان‌های سیاسی دست پیش را گرفته‌اند که عقب نیفتند؛ منتقدان که جای خود دارد و بالاخره منتقد دولت اند، اما همراهان دیروز دولت نیز به صف منتقدان پیوسته اند تا شاید خود را در نگاه مردم بی تقصیر درباره وضع نا مطلوب فعلی جلوه دهند و اتفاقا منتقدانی سر سخت هم شده اند؛ در هر حال به نظر می‌رسد هر جریانی با انگیزه‌ای پشت دولت را خالی می‌کند و داستان کی بود کی بود من نبودم به نمایش درمی آید؛ اما در این شرایطی که اقتصاد دچار خمودی و به نوعی بحران کشیده شده است، به هر دلیل این کار درست، منطقی و معقولی نیست.
اینجا باید ایثار کرد و فکر حزب و گروه سیاسی و جریان فکری خاص را کنار گذاشت و به پشتیبانی از دولت برخاست که البته دولت نیز باید آغوش خود را برای افراد توانمند و با فکر و اندیشه و جهادگر بگشاید و از انتقاد و پیشنهادها نهراسد؛ بلکه در اتاق فکری خالص و دلسوز همه را بررسی و آنچه را نجات بخش است، به سرعت عملی کند و مردم را از این شرایط نامقبول و رنج آور برهاند.
در ادامه این مطلب آمده است: مسئله کمک به دولت به نفع کشور و ملت است ، نه پیروزی یا شکست یک جریان و گروه سیاسی ؛ چنانچه رهبر انقلاب اسلامی در دیدار اخیر با نمایندگان خبرگان با تأکید بر اینکه هیچ دولتی بدون کمک و پشتیبانی مردم قادر به فعالیت نیست و نباید اعتماد مردم از دستگاه های دولتی، قضایی و نیروهای مسلح سلب شود، گفتند: راه علاج مشکلات کشور، خالی‌کردن پشت دولت و ابراز برائت از فعالیت دستگاه‌های مسئول نیست؛ بلکه راه علاج، ایجاد رابطه سالم بین افکار عمومی و دستگاه‌های مسئول، سخن گفتن و انتقاد کردن و در عین حال کمک فکری و عملی کردن است.
این سخن همچنین با نخبگان و مردم است ؛ نخبگان باید راهنما باشند و مشاوره دهند و مردم باید در صحنه بمانند و برنامه‌های دولت را اجرایی کنند؛ اما سخن اصلی با نخبگان کشور است؛ نخبگانی از جنس اصلاح طلبان حامی دولت و اصولگرایان منتقد آن. امروز نیاز دولت همراهی است و خالی کردن پشت حسن روحانی بیش از آنکه دامن گیر دولت او باشد، دامن مردم را خواهد گرفت؛ بنابر این فرصت طلبی های سیاسی باید کنار گذاشته شود و به جای فاصله گرفتن هر چه بیشتر از دولت با اغراض سیاسی باید بر مبنای حفظ منافع ملی به حمایت از آن پرداخت و از افزایش چالش ها جلوگیری کرد.
منتقدان قدیمی و جدید دولت می‌توانند این روزها با حفظ موضع سازنده انتقاد کنند و هم ایرادات را بگویند و هم دولت را تضعیف نکنند؛ البته در مقابل هم دولت باید شنونده باشد و مانند قبل با انتقادات مصلحانه و دلسوزانه برخورد نکند. دولت باید به سرعت کابینه را ترمیم و افراد توانمند را برای امر دو وزارتخانه بی وزیر انتخاب و معرفی کند؛ اجازه ندهد با سرپرستی که خود نیز نمی داند کارش به کجا می رسد و دو وزارتخانه بی وزیر که بخش اعظم اقتصاد کشور را باید هدایت و اداره کنند، کارها تضعیف و به عقب کشیده شود و بی عملی جای کار جهادی را بگیرد.
دولت باید ارتباط خود را با مردم تقویت کند و به مردم خالصانه گزارش دهد که فعلا سخنگو ندارد و این مهم بر زمین است؛ حتی بهتر است دولت سفرهای استانی خود را از سر بگیرد تا رابطه نزدیک تر با مردم پیدا و با اعتماد سازی راه را برای کار جهادی و خدمت شبانه روزی به مردم باز کند.
از طرفی کشور در شرایط تحریم قرار دارد و با توجه به سرنوشت مبهم برجام، تحریم های آبان ماه آینده هم اجرایی خواهد شد وهیچ اقدام مؤثری از سوی اروپایی ها برای تضمین منافع ایران در بر جام صورت نخواهد گرفت. در این شرایط بیم آن می‌رود که مشکلات اقتصادی کشور هم تشدید شود.این پیچیدگی در عرصه سیاست خارجی اما هیچ واکنش ویژه‌ای در داخل ندارد و نه تنها اقدام مؤثری برای تحرک در مذاکره با اروپایی ها دیده نمی شود، بلکه همکاری با رفقای قدیمی و همکاران شرقی ایران نیز با فرا خوانی آقای همتی و عدم جایگزینی با چالش مواجه شده است.
در شرایط سخت اقتصادی که انتظار می رود انسجام ملی، از دولتی ها گرفته تا مردم افزایش یابد، با تأسف باید گفت در گیری سیاسی در دولت و بیرون از دولت همچنان ادامه دارد و باعث شده است دولت تنها تر از گذشته به نظر برسد و امیدی هم به حمایت حامیان سابق از وی برای بهبود اوضاع نباشد.
بی‌تردید در این شرایط اقتصادی حاکمیت نشان داده به هیچ عنوان روحانی و دولتش را تنها نگذاشته است؛ هم اختیارات تام برای اقدام به آنها و هم اطمینان خاصی داده شده که تا آخرین روز دولت، رهبری و دیگر بخش های نظام، حامی روحانی خواهند بود و از پشتیبانی او دست نخواهند کشید. از طرفی مجلسی ها هم گفته‌اند حاضرند همراهی کنند و از هر کمکی که دولت بخواهد دریغ نمی کنند. قوه قضائیه هم البته در کنار دولت قرار گرفته و این روزها نه تنها با زبان آن را اعلام می‌کند، بلکه با برگزاری سریع دادگاه اخلال گران اقتصادی مسیر حرکت دولت را هموار کرده است ؛ با این اوصاف حالا باید گفت مسئله اصلی دولت، تصمیم گیری است؛ مسیر بازاست و آنها باید تصمیم بگیرند ؛ نه تصمیماتی از جنس تصمیمات گذشته با طمأنینه و محافظه کارانه؛ از قضا امروز دولت نیاز به ریسک دارد و باید عاقلانه تمام قوای کارشناسی خود را برای گرفتن تصمیمات صریح به ویژه برای اصلاح روش ها جمع کند. دولت باید از این فرصت که همگان دعوت و مکلف به حمایت از او هستند ، به خوبی بهره برد و قدردان این نعمت باشد.
7141/ 6022
کپی شد
