در این مطلب می خوانیم:
کافی است یک ساعتی روی ویلچر بنشینی یا چشم هایت را ببندی تا خودت را جای یک معلول بگذاری اما تلاش کنی مثل یک آدم عادی کارهای روزمره ات را در سطح شهر انجام دهی، آن وقت است که همه کارهای عادی روزانه ات به یک چالش تبدیل می شوند، رد شدن از خیابان، سوار شدن به اتوبوس و تاکسی و استفاده ازهر گونه وسیله نقلیه، استفاده از دستگاه های عابربانک، حضور در ادارات همه و همه از عادی ترین کارهای هر روز یک عضو عادی جامعه است که برای معلولان با چندین وچند اما و اگر همراه است.
12 آذر همزمان با 3 دسامبر هر سال از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد با هدف ارتقاء رشد اذهان عمومی درباره مسائل مربوط به معلولیت به نام روز جهانی معلولان نام گذاری شده است تا جامعه نسبت به مسائل و دغدغه های این قشر آگاه شود مشکلات بسیاری که نامناسب بودن شهر تنها یکی از آنها است.
مدیرکل بهزیستی استان قم معتقد است که مناسب سازی یعنی اینکه یک معلول بدون کمک بتواند در سطح شهر حضور پیدا کند و تا زمانی که به این استاندارد دست نیافته ایم یعنی از یک شهر مناسب سازی شده برای حضور معولان در آن بی بهره ایم.
به گفته رضا سلیقه در گام اول باید نگاه به یک معلول اصلاح شود، هنوز در نگاه درست به یک معلول مشکل وجود دارد، همه دستگاه ها باید به معلول به چشم یک شهروند عادی نگاه کنند و همه خدماتی که به یک فرد عادی داده می شوند باید با در نظر گرفتن شرایط فرد معلول برای این قشر نیز فراهم شود.
از آنجا که هزینه زیست شهری برای همه افراد جامعه به یک میزان است ارائه خدمات اولیه نیز باید مشابه باشد این را سلیقه گفته و می افزاید: مگر از یک معلول برای ساخت خانه عوارض و مالیات همانند همه افراد عادی دریافت نمی شود پس باید خدمات شهری هم به صورت یکسان در اختیار معلولان قرار بگیرد.
به گفته مدیرکل بهزیستی استان قم 10 درصد از جامعه ما را معلولان و سالمندان تشکیل می دهند و همه دستگاه ها موظف اند برای همه خدماتی که ارائه می دهند این 10 درصد را ملاک قرار بدهند، بهزیستی تنها متولی معلولان و سالمندان نیست و هر دستگاهی اگر می خواهد خدمات فرهنگی، رفاهی و شهری ارائه بدهد باید این قشر را هم مد نظر قرار بدهد اما در حال حاضر می بینیم که این اتفاق نمی افتد.
سلیقه معتقد است جامعه و شهر ما باید شهر بدون مانع باشد که اگر فرد نابینا و معلولی بخواهد در سطح شهر عبور و مرور داشته باشد این امکان برایش فراهم باشد که ما متاسفانه به این استانداردها در استان قم دست نیافته ایم، کمیته ای هم در این رابطه در استان تشکیل شده است و جلسات مناسب سازی به صورت مرتب برگزار می شود، اقداماتی هم انجام شده است اما استان با آن چیزی که باید در بحث های مناسب سازی به آن دست پیدا کند فاصله بسیاری دارد و شاید بتوان گفت تنها 30 درصد از راه را رفته ایم.
مجهز بودن ناوگان شهری ، قرار گیری دستگاه های خودپرداز در ارتفاع بالا، قرار گیری تیرهای برق در پیاده رو و روی خط عبور نابینایان، مجهز نبودن بسیاری از خیابان های شهر به خط عبور نابینایان، مجهز نبودن چهارراه ها به چراغ های ویژه نابینایان تنها بخشی از مشکلاتی است که یک معلول در عبور و مرور از سطح شهر با آن مواجه می شود.
به گفته سلیقه دستگاه های عابربانک برای استفاده معلولان مناسب نیست اگر یک معلولا ولیچری در کل شهر عبور کند و بتواند از یک دستگاه عابربانک استفاده کند ما حاضریم این بانک را تشویق کنیم
آن طور که وی می گوید بر اساس مصوبات کمیته مناسب سازی بانک ها موظف هستند که دستگاه های خودپرداز خود را در مکانی نصب کنند که یک فرد ویلچری بتواند از آن استفاده کند که در حال حاضر به دلیل ارتفاع محل این دستگاه ها از این امکان بهره مند نیستند.
به گفته سلیقه در اجرای این مصوبه بانک ملی شعبه سه راه بازار پیشقدم بود و در هفته نابینایان شعبه نابینایان را راه اندازی کرد که یک نابینا می تواند به راحتی کارهای بانکی خود را انجام دهد.
براساس گفته های مدیرکل بهزیستی استان قم خطوط عابر پیاده مخصوص نابینایان و معلولان در بخشی از شهر ایجاد شده است اما هنوز کامل نیست و بسیاری از پیاده روهای شهر هنوز از خطور عبور نابینایان بهره مند نیست.
سلیقه در رابطه با چراغ های هشدار نابینایان هم می افزاید: چراغ قرمز مخصوص نابینایان باید در همه معابر سطح شهر نصب شود همانطور که حق یک فرد عادی است که از چراغ قرمز برخوردار شود نابینایان نیز به عنوان بخشی از جامعه باید از این حق برخوردار باشند.
سلیقه اعتقاد دارد کارهایی در ناوگان حمل و نقل شهری ایجاد شده است اما در حالی که بر اساس مصوبه کمیته مناسب سازی دستگاه های تاکسیرانی واتوبوسرانی موظف شده اند که ناوگان خود را برای عبور و مرور معلولان مناسب سازی کنند هنوز شرایط مساعد برای این افراد فراهم نشده است. در واقع همه این ها نشان می دهد که یک معلول در بسیاری از مواردی از طبیعی تر حقوق شهروندی خود که استفاده از خدمات شهری است محروم شده است و شاید بتوان گفت هنوز جامعه زمینه های شعار «معلولیت محدودیت نمی آورد» را برای این افراد فراهم نکرده است.
/8138/ 6133/ تنظیم کننده: فرزانه پیری ** انتشار- جعفرمسلمی
انتهای پیام کافی است یک ساعتی روی ویلچر بنشینی یا چشم هایت را ببندی تا خودت را جای یک معلول بگذاری اما تلاش کنی مثل یک آدم عادی کارهای روزمره ات را در سطح شهر انجام دهی، آن وقت است که همه کارهای عادی روزانه ات به یک چالش تبدیل می شوند، رد شدن از خیابان، سوار شدن به اتوبوس و تاکسی و استفاده ازهر گونه وسیله نقلیه، استفاده از دستگاه های عابربانک، حضور در ادارات همه و همه از عادی ترین کارهای هر روز یک عضو عادی جامعه است که برای معلولان با چندین وچند اما و اگر همراه است.
12 آذر همزمان با 3 دسامبر هر سال از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد با هدف ارتقاء رشد اذهان عمومی درباره مسائل مربوط به معلولیت به نام روز جهانی معلولان نام گذاری شده است تا جامعه نسبت به مسائل و دغدغه های این قشر آگاه شود مشکلات بسیاری که نامناسب بودن شهر تنها یکی از آنها است.
مدیرکل بهزیستی استان قم معتقد است که مناسب سازی یعنی اینکه یک معلول بدون کمک بتواند در سطح شهر حضور پیدا کند و تا زمانی که به این استاندارد دست نیافته ایم یعنی از یک شهر مناسب سازی شده برای حضور معولان در آن بی بهره ایم.
به گفته رضا سلیقه در گام اول باید نگاه به یک معلول اصلاح شود، هنوز در نگاه درست به یک معلول مشکل وجود دارد، همه دستگاه ها باید به معلول به چشم یک شهروند عادی نگاه کنند و همه خدماتی که به یک فرد عادی داده می شوند باید با در نظر گرفتن شرایط فرد معلول برای این قشر نیز فراهم شود.
از آنجا که هزینه زیست شهری برای همه افراد جامعه به یک میزان است ارائه خدمات اولیه نیز باید مشابه باشد این را سلیقه گفته و می افزاید: مگر از یک معلول برای ساخت خانه عوارض و مالیات همانند همه افراد عادی دریافت نمی شود پس باید خدمات شهری هم به صورت یکسان در اختیار معلولان قرار بگیرد.
به گفته مدیرکل بهزیستی استان قم 10 درصد از جامعه ما را معلولان و سالمندان تشکیل می دهند و همه دستگاه ها موظف اند برای همه خدماتی که ارائه می دهند این 10 درصد را ملاک قرار بدهند، بهزیستی تنها متولی معلولان و سالمندان نیست و هر دستگاهی اگر می خواهد خدمات فرهنگی، رفاهی و شهری ارائه بدهد باید این قشر را هم مد نظر قرار بدهد اما در حال حاضر می بینیم که این اتفاق نمی افتد.
سلیقه معتقد است جامعه و شهر ما باید شهر بدون مانع باشد که اگر فرد نابینا و معلولی بخواهد در سطح شهر عبور و مرور داشته باشد این امکان برایش فراهم باشد که ما متاسفانه به این استانداردها در استان قم دست نیافته ایم، کمیته ای هم در این رابطه در استان تشکیل شده است و جلسات مناسب سازی به صورت مرتب برگزار می شود، اقداماتی هم انجام شده است اما استان با آن چیزی که باید در بحث های مناسب سازی به آن دست پیدا کند فاصله بسیاری دارد و شاید بتوان گفت تنها 30 درصد از راه را رفته ایم.
مجهز بودن ناوگان شهری ، قرار گیری دستگاه های خودپرداز در ارتفاع بالا، قرار گیری تیرهای برق در پیاده رو و روی خط عبور نابینایان، مجهز نبودن بسیاری از خیابان های شهر به خط عبور نابینایان، مجهز نبودن چهارراه ها به چراغ های ویژه نابینایان تنها بخشی از مشکلاتی است که یک معلول در عبور و مرور از سطح شهر با آن مواجه می شود.
به گفته سلیقه دستگاه های عابربانک برای استفاده معلولان مناسب نیست اگر یک معلولا ولیچری در کل شهر عبور کند و بتواند از یک دستگاه عابربانک استفاده کند ما حاضریم این بانک را تشویق کنیم
آن طور که وی می گوید بر اساس مصوبات کمیته مناسب سازی بانک ها موظف هستند که دستگاه های خودپرداز خود را در مکانی نصب کنند که یک فرد ویلچری بتواند از آن استفاده کند که در حال حاضر به دلیل ارتفاع محل این دستگاه ها از این امکان بهره مند نیستند.
به گفته سلیقه در اجرای این مصوبه بانک ملی شعبه سه راه بازار پیشقدم بود و در هفته نابینایان شعبه نابینایان را راه اندازی کرد که یک نابینا می تواند به راحتی کارهای بانکی خود را انجام دهد.
براساس گفته های مدیرکل بهزیستی استان قم خطوط عابر پیاده مخصوص نابینایان و معلولان در بخشی از شهر ایجاد شده است اما هنوز کامل نیست و بسیاری از پیاده روهای شهر هنوز از خطور عبور نابینایان بهره مند نیست.
سلیقه در رابطه با چراغ های هشدار نابینایان هم می افزاید: چراغ قرمز مخصوص نابینایان باید در همه معابر سطح شهر نصب شود همانطور که حق یک فرد عادی است که از چراغ قرمز برخوردار شود نابینایان نیز به عنوان بخشی از جامعه باید از این حق برخوردار باشند.
سلیقه اعتقاد دارد کارهایی در ناوگان حمل و نقل شهری ایجاد شده است اما در حالی که بر اساس مصوبه کمیته مناسب سازی دستگاه های تاکسیرانی واتوبوسرانی موظف شده اند که ناوگان خود را برای عبور و مرور معلولان مناسب سازی کنند هنوز شرایط مساعد برای این افراد فراهم نشده است. در واقع همه این ها نشان می دهد که یک معلول در بسیاری از مواردی از طبیعی تر حقوق شهروندی خود که استفاده از خدمات شهری است محروم شده است و شاید بتوان گفت هنوز جامعه زمینه های شعار «معلولیت محدودیت نمی آورد» را برای این افراد فراهم نکرده است.
/8138/ 6133/ تنظیم کننده: فرزانه پیری ** انتشار- جعفرمسلمی
کپی شد
