در این مطلب می خوانیم:
همه می دانیم، هرگاه افرادی بخواهند در کار خود همچون عنصری حرفه ای مطرح شوند، باید شرایط و ملزومات آن را هم داشته باشند. اصولاً حرفه ای شدن در هر کاری قواعد خاص خود را دارد .حرفه معلمی نیز از این قاعده مستثنی نیست.
اغلب به غلط تصور می کنیم که معلمان با تجربه و برخوردار از دانش و اطلاعات سطح بالا معلمان حرفه ای نیز هستند. هر چند موارد ذکر شده برای هر معلم حرفه ای شرط لازم است، اما کافی نیست. چه بسا معلمانی را سراغ داریم که دررشته ای که تدریس می کنند سوابقی بس طولانی دارند، اما نتوانسته اند همچون معلمی حرفه ای عمل کنند؛ به عبارتی در جلب توجه علاقه دانش آموزان چه به لحاظ روش تدریس و چه به لحاظ مدیریت کلاس موفق نبوده اند و همچنین با معلمانی مواجه بوده ایم که از لحاظ روش تدریس و مدیریت در وضعیت مطلوبی قرار داشته اند، اما به هیچ وجه نتوانستند کلاس جذابی را برای فرا گیرندگان فراهم آورند.
سوالی که در اینجا مطرح می شود، این است که چه عواملی سبب شده تا اینگونه افراد نتوانند همچون معلمی حرفه ای عمل کنند. و اصولا به غیر از دانش و سابقه تدریس، آیا متغییر های دیگری نیز در حرفه ای شدن یک معلم دخالت دارد؟ این مقاله بر آن است تا روش هایی را به معلمان معرفی کنند تا در امر تدریس به منزله ی فردی حرفه ای عمل کنند.
معلم حرفه ای، کسی است که دانش و تجربه ی کافی دارد و روش تدریس نیز می داند؛ یعنی اینکه می داند چه روش ها و فنونی را در کجا و چگونه به کار گیرد تاکلاس کارآمد و اثر بخشی داشته باشد. معلمانی که هر سه ویژگی دانش ، تجربه و روش را توأمان دارا باشند، معلم حرفه ای قلمداد می شوند وگرنه هر یک از ویژگی های مذکور به تنهایی نمی تواند فردی را به معلمی حرفه ای تبدیل کند.
در واقع ،آنچه که معلم حرفه ای را از سایر معلمان متمایز می کند، استفاده مناسب و به جا از روش های مطلوب تدریس است. هرچند نبود هر یک از دو عامل دانش و تجربه کافی مشکلاتی برای معلم به وجود می آورد ، نداشتن روش مناسب ، سبب از بین رفتن دو متغییر دیگر می شود. برای تبیین مطلب ، مثالی ذکر می کنیم.
معلمی را تصور کنید که دانش و تجربه کافی در رشته مورد تدریس خود دارد و می داند دانش آموزان پس از پایان تدریس باید چه چیزهایی دست یابند، چه مهارت هایی را کسب کنند و به چه نگرش هایی برسند، به طور کلی ، اگر اهداف درس را به خوبی بشناسند، اما روش های رسیدن به آن را نداند، آیا امکان حصول به آن اهداف مسیر است؟
آیا او می تواند دانش آموزان را راضی از کلاس بیرون بفرستد ؟ در این جاست که تفاوت یک فرد حرفه ای یا غیر حرفه ای کاملاً آشکار می شود. معلم حرفه ای می داند که چگونه و با چه روش هایی تدریس خود را آغاز کرده، ادامه دهد و آن را به اتمام رساند و مطالب را کی و چگونه عرضه کند، تا دانش آموزان را به حداکثر فعالیت وا دارد و آن ها را قدم به قدم به اهداف تدریس نزدیک کند.
منظور از روش، در اینجا، تنها دانستن انواع روش های مرسوم تدریس که اغلب معلمان، کم و بیش از آن ها استفاده می کنند، نیست؛ بلکه فراتر از آن مدنظر نگارنده است. هر چند استفاده به موقع و مناسب از آن روش ها هم مورد تأکید است، اما در اینجا روش ها و فنونی ذکر خواهد شد که بتواند همه معلمان را به سوی حرفه ای شدن رهنمون سازد.
دیدگاهی که این مقاله به دنبال آن است، کاملاً متفاوت با دیدگاه ها و برداشت هایی است که احیانا معلمان درگذشته آن ها را یاد گرفته و به کارگرفته اند. دیدگاهی است که برای همه معلمان و در تمام سطوح کاملاً جنبه کاربردی دارد ، تا از این طریق همگان بتوانند با استفاده از آن، کلاس جذاب و پرکششی را برای خود و فراگیرندگان فراهم آورد.
چگونه کلاس جذابی برای دانش آموزان خود فراهم کنیم ؟ فرض کنید وارد کلاس شده اید. اولین قدم تدریس شما پس از ورود به کلاس چیست؟ به عبارت دیگر، چه کارهایی را باید انجام دهید؟ و از انجام چه کارهایی باید بپرهیزید؟ اگر کلاس شلوغ بود چه باید کرد؟ و ... فرآیندی را که را که در پی می آید ، مرحله به مرحله طی کنید، و مطمئن باشید که کلاس جذابی خواهید داشت.
* مکث کنید، منتظر بمانید تا همه ی کلاس آماده شود. تک تک دانش آموزان را از نظر بگذرانید ، قبل از آن که همه ی کلاس آماده شود ، تدریس خود را شروع نکنید.
* اگر کلاس شلوغ است، به دانش آموزان شلوغ، خیره شوید، تغییر فعالیت دهید ( مثل جابه جایی صندلی کلاس، نگاه به دفتر نمره و نگاه به دانش آموزان و ... )
* هرگز تدریس خود را با ارعاب و تهدید آغاز نکنید. صحبت های خود را دوستانه و به آرامی آغاز کنید.
* از مطالب درس قبلی سوال کنید، بدون یادآوری درس قبلی درس جدید را آغاز نکنید.
* برای تدریس درس جدید، دانش آموزان را آماده کنید، و برای آماده سازی، سوألات غیر مستقیم اما در ارتباط با درس جدید از دانش آموزان نکنید.
* تدریس خود را با مثال های ساده ، به روز و کاربردی آغاز کنید. از بیان مثال های تکراری و اصطلاحات فنی تا حدامکان بپرهیزید.
* مقدمات تدریس را آن قدر طولانی نکنید که دانش آموزان برای یادگیری موضوع اصلی درس، خسته شوند .
* در این مرحله، بر موضوع درس تمرکز کنید، و تدریس خود را پی بگیرید. چرا باید برای دانش آموزان ایجاد انگیزه کرد؟
انگیزه را، محرک هر فرد برای رسیدن به اهداف خود تعریف کرده اند. اگر معلمی نتواند از این عامل برای بهتر شدن تدریس استفاده کند. یک ابزار بسیار قوی را از دست داده است. از این رو، توصیه می شود قبل از هر تدریس، انگیزه ی دانش آموزان را برای یادگیری درس جدید افزایش دهید.» بیان اینکه چرا باید در دانش آموز ایجاد انگیزه کرد؛ « می توان به این موارد اشاره کرد: 1- برانگیختن علاقه دانش آموزان 2- درگیر کردن دانش آموزان با موضوع تدریس
3- معطوف کردن توجه دانش آموز، به آنچه که باید یاد بگیرد.
/8138/ 6133/ تنظیم: فرزانه پیری ** انتشار- جعفرمسلمی
انتهای پیام همه می دانیم، هرگاه افرادی بخواهند در کار خود همچون عنصری حرفه ای مطرح شوند، باید شرایط و ملزومات آن را هم داشته باشند. اصولاً حرفه ای شدن در هر کاری قواعد خاص خود را دارد .حرفه معلمی نیز از این قاعده مستثنی نیست.
اغلب به غلط تصور می کنیم که معلمان با تجربه و برخوردار از دانش و اطلاعات سطح بالا معلمان حرفه ای نیز هستند. هر چند موارد ذکر شده برای هر معلم حرفه ای شرط لازم است، اما کافی نیست. چه بسا معلمانی را سراغ داریم که دررشته ای که تدریس می کنند سوابقی بس طولانی دارند، اما نتوانسته اند همچون معلمی حرفه ای عمل کنند؛ به عبارتی در جلب توجه علاقه دانش آموزان چه به لحاظ روش تدریس و چه به لحاظ مدیریت کلاس موفق نبوده اند و همچنین با معلمانی مواجه بوده ایم که از لحاظ روش تدریس و مدیریت در وضعیت مطلوبی قرار داشته اند، اما به هیچ وجه نتوانستند کلاس جذابی را برای فرا گیرندگان فراهم آورند.
سوالی که در اینجا مطرح می شود، این است که چه عواملی سبب شده تا اینگونه افراد نتوانند همچون معلمی حرفه ای عمل کنند. و اصولا به غیر از دانش و سابقه تدریس، آیا متغییر های دیگری نیز در حرفه ای شدن یک معلم دخالت دارد؟ این مقاله بر آن است تا روش هایی را به معلمان معرفی کنند تا در امر تدریس به منزله ی فردی حرفه ای عمل کنند.
معلم حرفه ای، کسی است که دانش و تجربه ی کافی دارد و روش تدریس نیز می داند؛ یعنی اینکه می داند چه روش ها و فنونی را در کجا و چگونه به کار گیرد تاکلاس کارآمد و اثر بخشی داشته باشد. معلمانی که هر سه ویژگی دانش ، تجربه و روش را توأمان دارا باشند، معلم حرفه ای قلمداد می شوند وگرنه هر یک از ویژگی های مذکور به تنهایی نمی تواند فردی را به معلمی حرفه ای تبدیل کند.
در واقع ،آنچه که معلم حرفه ای را از سایر معلمان متمایز می کند، استفاده مناسب و به جا از روش های مطلوب تدریس است. هرچند نبود هر یک از دو عامل دانش و تجربه کافی مشکلاتی برای معلم به وجود می آورد ، نداشتن روش مناسب ، سبب از بین رفتن دو متغییر دیگر می شود. برای تبیین مطلب ، مثالی ذکر می کنیم.
معلمی را تصور کنید که دانش و تجربه کافی در رشته مورد تدریس خود دارد و می داند دانش آموزان پس از پایان تدریس باید چه چیزهایی دست یابند، چه مهارت هایی را کسب کنند و به چه نگرش هایی برسند، به طور کلی ، اگر اهداف درس را به خوبی بشناسند، اما روش های رسیدن به آن را نداند، آیا امکان حصول به آن اهداف مسیر است؟
آیا او می تواند دانش آموزان را راضی از کلاس بیرون بفرستد ؟ در این جاست که تفاوت یک فرد حرفه ای یا غیر حرفه ای کاملاً آشکار می شود. معلم حرفه ای می داند که چگونه و با چه روش هایی تدریس خود را آغاز کرده، ادامه دهد و آن را به اتمام رساند و مطالب را کی و چگونه عرضه کند، تا دانش آموزان را به حداکثر فعالیت وا دارد و آن ها را قدم به قدم به اهداف تدریس نزدیک کند.
منظور از روش، در اینجا، تنها دانستن انواع روش های مرسوم تدریس که اغلب معلمان، کم و بیش از آن ها استفاده می کنند، نیست؛ بلکه فراتر از آن مدنظر نگارنده است. هر چند استفاده به موقع و مناسب از آن روش ها هم مورد تأکید است، اما در اینجا روش ها و فنونی ذکر خواهد شد که بتواند همه معلمان را به سوی حرفه ای شدن رهنمون سازد.
دیدگاهی که این مقاله به دنبال آن است، کاملاً متفاوت با دیدگاه ها و برداشت هایی است که احیانا معلمان درگذشته آن ها را یاد گرفته و به کارگرفته اند. دیدگاهی است که برای همه معلمان و در تمام سطوح کاملاً جنبه کاربردی دارد ، تا از این طریق همگان بتوانند با استفاده از آن، کلاس جذاب و پرکششی را برای خود و فراگیرندگان فراهم آورد.
چگونه کلاس جذابی برای دانش آموزان خود فراهم کنیم ؟ فرض کنید وارد کلاس شده اید. اولین قدم تدریس شما پس از ورود به کلاس چیست؟ به عبارت دیگر، چه کارهایی را باید انجام دهید؟ و از انجام چه کارهایی باید بپرهیزید؟ اگر کلاس شلوغ بود چه باید کرد؟ و ... فرآیندی را که را که در پی می آید ، مرحله به مرحله طی کنید، و مطمئن باشید که کلاس جذابی خواهید داشت.
* مکث کنید، منتظر بمانید تا همه ی کلاس آماده شود. تک تک دانش آموزان را از نظر بگذرانید ، قبل از آن که همه ی کلاس آماده شود ، تدریس خود را شروع نکنید.
* اگر کلاس شلوغ است، به دانش آموزان شلوغ، خیره شوید، تغییر فعالیت دهید ( مثل جابه جایی صندلی کلاس، نگاه به دفتر نمره و نگاه به دانش آموزان و ... )
* هرگز تدریس خود را با ارعاب و تهدید آغاز نکنید. صحبت های خود را دوستانه و به آرامی آغاز کنید.
* از مطالب درس قبلی سوال کنید، بدون یادآوری درس قبلی درس جدید را آغاز نکنید.
* برای تدریس درس جدید، دانش آموزان را آماده کنید، و برای آماده سازی، سوألات غیر مستقیم اما در ارتباط با درس جدید از دانش آموزان نکنید.
* تدریس خود را با مثال های ساده ، به روز و کاربردی آغاز کنید. از بیان مثال های تکراری و اصطلاحات فنی تا حدامکان بپرهیزید.
* مقدمات تدریس را آن قدر طولانی نکنید که دانش آموزان برای یادگیری موضوع اصلی درس، خسته شوند .
* در این مرحله، بر موضوع درس تمرکز کنید، و تدریس خود را پی بگیرید. چرا باید برای دانش آموزان ایجاد انگیزه کرد؟
انگیزه را، محرک هر فرد برای رسیدن به اهداف خود تعریف کرده اند. اگر معلمی نتواند از این عامل برای بهتر شدن تدریس استفاده کند. یک ابزار بسیار قوی را از دست داده است. از این رو، توصیه می شود قبل از هر تدریس، انگیزه ی دانش آموزان را برای یادگیری درس جدید افزایش دهید.» بیان اینکه چرا باید در دانش آموز ایجاد انگیزه کرد؛ « می توان به این موارد اشاره کرد: 1- برانگیختن علاقه دانش آموزان 2- درگیر کردن دانش آموزان با موضوع تدریس
3- معطوف کردن توجه دانش آموز، به آنچه که باید یاد بگیرد.
/8138/ 6133/ تنظیم: فرزانه پیری ** انتشار- جعفرمسلمی
کپی شد
