وقت جنگ آمد تماشاگر شدند
صلح آمد لاله پرپر شدند
کیستند اینان رفیق نیمه‌راه
وقت جانبازی به کنج خانقاه
و البته اگر مرحوم آغاسی الان این شعر را سروده بود می‌گفت؛
وقت جانبازی به کنج خانه‌ها ... .
عده ای که مانند خوارج نهروان همه جا هستند و مدعی همیشگی‌اند و پیشتاز در صف اول ریا و تزویر و تظاهر؛ در ایام سخت حضور ندارند ... دفاع از حرم اهل بیت (ع) شد؛ هزار بهانه آوردند و حضور نیافتند؛ دفاع از وطن که می شود دنبال نام و نشانی هستند و دفاع از سلامت و کمک به هموطن که می شود دعا گویند و به خلوت می روند و کارهای دیگر می کنند... آن دسته از مردم بی ادعا تکلیف‌شان مشخص است اما این گروه های نسبتا نخبه و فرهیخته و فرهنگی و هنری این روزها مفقودالاثر هستند و از دور پیامی می دهند و گاهی به فعالیت جهادی جهادگران هم طعنه می زنند ... .
روزگار عجیبی است که گروهی روحانی که بیشتر اوقات مورد تهمت و غیبت همین گروه های مدعی ولایت و روشنفکرنما هستند؛ داوطلبانه لباس خدمت پوشیده اند و در غسالخانه و بیمارستان در کف خیابان به خدمتی بی‌منت مشغول‌اند و هیچ هم‌نوعی هم که قدردان این خدمات نباشد برایشان مهم نیست و به وظیفه خود عمل می‌کنند ... .
گاهی مدیران ما نیز یادشان می رود که مقام و منصب و میز و ... را برای خدمتی تحویل گرفته‌اند و هیچ منتی بر مردم ندارند و باید در برابر حقوق و پاداش های مادی و معنوی لباس خدمت صادقانه بر تن داشته باشند و اسفناک‌ترین قسمت این داستان توجیه شرعی و عقلی و عرفی برای کم‌فروشی در خدمت است و ویل للمطففین ... .
کافی است به فرمایشات پیشوایان دینی توجه کرد مانند همین جمله زیبا از حضرت علی(ع): نه سفیدی بیانگر زیبایی است ... و نه سیاهی نشانه زشتی ... کفن سفید اما ترساننده است ... و کعبه سیاه اما محبوب و دوست داشتنی است ... انسان به اخلاقش هست نه به مظهرش ... قبل از اینکه سرت را بالا ببری و نداشته‌هایت رابه پیش خدا گلایه کنی ... نظری به پایین بینداز و داشته‌هایت را شاکر باش، انسان بزرگ نمی شود، جز به وسیله فکرش، شریف نمی شود، جز به واسطه رفتارش، و قابل احترام نمی شود، جز به سبب اعمال نیکش ... .
این جملات را باید تقدیم کرد به تمام افرادی که شایسته احترامند ... .
* مهدی توکلیان، عکاس و روزنامه نگار
