در این ایام شبهه‌هایی در خصوص مسائلی همچون گرداندن پرچم امام رضا(ع) و حضرت معصومه(س) در سطح کشور و ابراز احساسات مردم نسبت به آن ها مطرح می شود که معمولا با این سوال همراه است که آیا این مسئله پشتوانه دینی دارد یا خیر؟.
همزمان با آغاز دهه کرامت، خادمان حرم‌های مطهر امام رضا(ع) و حضرت معصومه(س)، پرچم های متبرک به گنبد این دو شخصیت بزرگوار را در سطح کشور و در میان شهرهای مختلف بردند تا مردم با تبرک جستن از این پرچم های مقدس، از راه دور عرض ادبی به صاحبان آن ها داشته باشند.
زمانی که ضریح امام حسین(ع) نیز ساخته و تکمیل شد، کاری شبیه به همین پرچم گردانی منتها در ابعاد گسترده و به شکلی دیگر در سطح کشور انجام شد، در چنین مواقعی برخی شبهه ها در جامعه مطرح می شود که صحت و سقم چنین چیزی به کجا بر می گردد؟ عده ای به طور کامل این امر را زیر سوال برده و عده ای نیز در مقابل آن را تایید می کنند.
هنگامی که چنین کارهایی در ابعاد گسترده در سطح کشور انجام می شود، قطعا علت ها و ریشه هایی دارد که نیازمند تحقیق و تفحص بیشتری است.
حجت الاسلام و المسلمین کریم مومنی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا منطقه قم، در این خصوص عنوان کرد: شبهه‌های بسیاری در خصوص مسائلی همچون انتقال ضریح امام حسین (ع) و گذر آن در شهرهای مختلف ایران، گرداندن پرچم امام رضا(ع) و حضرت معصومه(س) در سطح کشور و ابراز احساسات مردم نسبت به آن ها مطرح می شود که معمولا با این سوال همراه است که آیا این مسئله پشتوانه دینی دارد یا خیر؟
"اعجاز" با "تبرک" تفاوت دارد وی با اشاره به اینکه شفای چشمان حضرت یعقوب(ع) توسط پیراهن حضرت یوسف اعجاز بود نه تبرک، افزود: مسئله تبرک و اعجاز، دو امر کاملا متفاوت است، چراکه تبرک یک امر عرفی است که شریعت آن را تایید کرده لذا مسائلی همچون گرداندن پرچم ائمه اطهار(ع) جزو همین مسئله به شمار می رود.
این کارشناس مذهبی بیان کرد: حفظ حرمت اموری که به یک شخص متعلق است، به معنای احترام گذاشتن به آن فرد است، برای مثال اگر یک فرزند، کفش و لباس مادر خود را پرت کند، در اندیشه تمام عقلا، این کار بی احترامی به والدین محسوب می شود و کسی نمی تواند معترض شود که بی احترامی به وسایل مادر، بی حرمتی به او نیست.
مومنی ادامه داد: بی حرمتی به امور مربوط به والدین، نه تنها نزد عقلا مردود است بلکه در ازای بی حرمتی به لباس و وسایل متعلق به آن ها، برای آن فرزند گناه بزرگی نوشته خواهد شد، در حالی که به ظاهر، آن فرد تنها به وسایل متعلق به والدینش بی حرمتی کرده است نه به خود آن ها.
احترام به منسوبات یک شخص، نشانه محبت به آن شخص است وی تاکید کرد: به طور کلی بی حرمتی به منسوبات یک شخص یا امر مهم، بی احترامی به تمامی آن مسئله یا آن فرد است وعرض ادب و احترام به متعلقات یک شخص نیز، نشانه ادای احترام، عشق و محبت به خود آن فرد است، بنابراین زمانی که شیعیان به پرچم، ضریح، درب و دیوار حرم های مطهر ائمه(ع) ادای احترام کرده و در این خصوص به ابراز احساسات می پردازند، عشق، محبت و احترام خود را به ائمه(س) به نمایش می گذارند.
این کارشناس مذهبی گفت: یک پارچه معمولی، تا زمانی که برای یک امر مقدس همچون پرچم گنبد متعلق به ائمه(ع) استفاده نشده است، شایسته هیچ نوع احترام خاصی نیست و هیچ فرد عاقلی به آن احترام نمی گذارد اما هنگامی که همین پارچه معمولی، شایستگی انتساب به گنبد شخص بزرگواری همچون امام رضا(ع) را پیدا می کند، برای همه ما شیعیان قابل احترام است، چرا که این پارچه، از این پس منسوب و متعلق به یک شخص مقدس است.
وی افزود: معاندان اسلام و تشیع، این امر واضح و ساده را درک نکرده و شیعیان را به دلیل احترام به مقدساتی همچون درب ها و دیوارهای حرم های مطهر ائمه(ع) و ابراز احساسات آن ها را تکفیر می کنند، در حالی که این مسئله، یک امر روشن و مبرهن است که حفظ حرمت متعلقات اشخاص مقدس و محترم، قابل احترام است.
مومنی با اشاره به پرچم گردانی حرم امام رضا(ع) و حضرت معصومه(س) در ایام دهه کرامت گفت: ابراز احساسات مردم به این امور، از آنجایی که متعلق و منسوب به این دو بزرگوار است، پسندیده بوده و این همان مسئله "تبرک" است که پیش از این ذکر شد.
منشا عرض احترام به ائمه(ع)، خودِ خداوند است این کارشناس مذهبی بیان کرد: زمانی که خسرو پرویز پادشاه ایران، نامه پیامبر اکرم(ص) را پاره کرد، از آنجایی که این نامه متعلق به پیامبر اسلام(ص) بود، این امر نزد تمام عقلای آن زمان و زمان های بعد، بی احترامی به شخص حضرت محمد(ص) به شمار رفت، در حالی آن نامه تنها یک کاغذ معمولی بود که منقش به خط پیامبر(ص) شده بود.
مومنی با تاکید بر اینکه اظهار محبت و مودت به یک شخص، ربطی به دوران حیات یا ممات او ندارد، تصریح کرد: هر نوع بی احترامی حتی به قبر یک شخص، بی حرمتی به آن فرد است بنابراین با این قاعده کلی، قبور ائمه(س) نیز مورد احترام ما است و هرنوع بی احترامی به آن هم نزد علما و عقلا ناپسند است و هم نزد خداوند مورد عقوبت خواهد بود.
وی گفت: تمامی ائمه(ع) و فرزندانشان از آنجا که اهل بیت پیامبر(ص) هستند برای ما قابل احترام هستند، چراکه خود حضرت محمد(ص) نیز به دلیل آن که پیامبر خدا است، مورد عزت و احترام است؛ به این ترتیب منشا تمامی این حرمت ها به خداند برمی گردد.
انتهای پیام
انتهای پیام همزمان با آغاز دهه کرامت، خادمان حرم‌های مطهر امام رضا(ع) و حضرت معصومه(س)، پرچم های متبرک به گنبد این دو شخصیت بزرگوار را در سطح کشور و در میان شهرهای مختلف بردند تا مردم با تبرک جستن از این پرچم های مقدس، از راه دور عرض ادبی به صاحبان آن ها داشته باشند.
زمانی که ضریح امام حسین(ع) نیز ساخته و تکمیل شد، کاری شبیه به همین پرچم گردانی منتها در ابعاد گسترده و به شکلی دیگر در سطح کشور انجام شد، در چنین مواقعی برخی شبهه ها در جامعه مطرح می شود که صحت و سقم چنین چیزی به کجا بر می گردد؟ عده ای به طور کامل این امر را زیر سوال برده و عده ای نیز در مقابل آن را تایید می کنند.
هنگامی که چنین کارهایی در ابعاد گسترده در سطح کشور انجام می شود، قطعا علت ها و ریشه هایی دارد که نیازمند تحقیق و تفحص بیشتری است.
حجت الاسلام و المسلمین کریم مومنی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا منطقه قم، در این خصوص عنوان کرد: شبهه‌های بسیاری در خصوص مسائلی همچون انتقال ضریح امام حسین (ع) و گذر آن در شهرهای مختلف ایران، گرداندن پرچم امام رضا(ع) و حضرت معصومه(س) در سطح کشور و ابراز احساسات مردم نسبت به آن ها مطرح می شود که معمولا با این سوال همراه است که آیا این مسئله پشتوانه دینی دارد یا خیر؟
"اعجاز" با "تبرک" تفاوت دارد وی با اشاره به اینکه شفای چشمان حضرت یعقوب(ع) توسط پیراهن حضرت یوسف اعجاز بود نه تبرک، افزود: مسئله تبرک و اعجاز، دو امر کاملا متفاوت است، چراکه تبرک یک امر عرفی است که شریعت آن را تایید کرده لذا مسائلی همچون گرداندن پرچم ائمه اطهار(ع) جزو همین مسئله به شمار می رود.
این کارشناس مذهبی بیان کرد: حفظ حرمت اموری که به یک شخص متعلق است، به معنای احترام گذاشتن به آن فرد است، برای مثال اگر یک فرزند، کفش و لباس مادر خود را پرت کند، در اندیشه تمام عقلا، این کار بی احترامی به والدین محسوب می شود و کسی نمی تواند معترض شود که بی احترامی به وسایل مادر، بی حرمتی به او نیست.
مومنی ادامه داد: بی حرمتی به امور مربوط به والدین، نه تنها نزد عقلا مردود است بلکه در ازای بی حرمتی به لباس و وسایل متعلق به آن ها، برای آن فرزند گناه بزرگی نوشته خواهد شد، در حالی که به ظاهر، آن فرد تنها به وسایل متعلق به والدینش بی حرمتی کرده است نه به خود آن ها.
احترام به منسوبات یک شخص، نشانه محبت به آن شخص است وی تاکید کرد: به طور کلی بی حرمتی به منسوبات یک شخص یا امر مهم، بی احترامی به تمامی آن مسئله یا آن فرد است وعرض ادب و احترام به متعلقات یک شخص نیز، نشانه ادای احترام، عشق و محبت به خود آن فرد است، بنابراین زمانی که شیعیان به پرچم، ضریح، درب و دیوار حرم های مطهر ائمه(ع) ادای احترام کرده و در این خصوص به ابراز احساسات می پردازند، عشق، محبت و احترام خود را به ائمه(س) به نمایش می گذارند.
این کارشناس مذهبی گفت: یک پارچه معمولی، تا زمانی که برای یک امر مقدس همچون پرچم گنبد متعلق به ائمه(ع) استفاده نشده است، شایسته هیچ نوع احترام خاصی نیست و هیچ فرد عاقلی به آن احترام نمی گذارد اما هنگامی که همین پارچه معمولی، شایستگی انتساب به گنبد شخص بزرگواری همچون امام رضا(ع) را پیدا می کند، برای همه ما شیعیان قابل احترام است، چرا که این پارچه، از این پس منسوب و متعلق به یک شخص مقدس است.
وی افزود: معاندان اسلام و تشیع، این امر واضح و ساده را درک نکرده و شیعیان را به دلیل احترام به مقدساتی همچون درب ها و دیوارهای حرم های مطهر ائمه(ع) و ابراز احساسات آن ها را تکفیر می کنند، در حالی که این مسئله، یک امر روشن و مبرهن است که حفظ حرمت متعلقات اشخاص مقدس و محترم، قابل احترام است.
مومنی با اشاره به پرچم گردانی حرم امام رضا(ع) و حضرت معصومه(س) در ایام دهه کرامت گفت: ابراز احساسات مردم به این امور، از آنجایی که متعلق و منسوب به این دو بزرگوار است، پسندیده بوده و این همان مسئله "تبرک" است که پیش از این ذکر شد.
منشا عرض احترام به ائمه(ع)، خودِ خداوند است این کارشناس مذهبی بیان کرد: زمانی که خسرو پرویز پادشاه ایران، نامه پیامبر اکرم(ص) را پاره کرد، از آنجایی که این نامه متعلق به پیامبر اسلام(ص) بود، این امر نزد تمام عقلای آن زمان و زمان های بعد، بی احترامی به شخص حضرت محمد(ص) به شمار رفت، در حالی آن نامه تنها یک کاغذ معمولی بود که منقش به خط پیامبر(ص) شده بود.
مومنی با تاکید بر اینکه اظهار محبت و مودت به یک شخص، ربطی به دوران حیات یا ممات او ندارد، تصریح کرد: هر نوع بی احترامی حتی به قبر یک شخص، بی حرمتی به آن فرد است بنابراین با این قاعده کلی، قبور ائمه(س) نیز مورد احترام ما است و هرنوع بی احترامی به آن هم نزد علما و عقلا ناپسند است و هم نزد خداوند مورد عقوبت خواهد بود.
وی گفت: تمامی ائمه(ع) و فرزندانشان از آنجا که اهل بیت پیامبر(ص) هستند برای ما قابل احترام هستند، چراکه خود حضرت محمد(ص) نیز به دلیل آن که پیامبر خدا است، مورد عزت و احترام است؛ به این ترتیب منشا تمامی این حرمت ها به خداند برمی گردد.
انتهای پیام
کپی شد
