به گزارش ایرنا، عزاداران در این شب غمبار با حضور در بارگاه ملکوتی کریمه اهل بیت(س)، حضرت معصومه(س)، خواهر امام رضا(ع)، این غم جانسوز را به ساحت مقدس و نورانی ایشان تسلیت گفتند.
زائران از سراسر کشور و جهان اسلام به حرم این بانوی گرامی مشرف شده اند تا در غم جانسوز شهادت امام هشتم شیعان شریک باشند و این گونه محبت خویش به خاندان اهل بیت(ع) را به نمایش بگذارند.
عزاداران با توسل به ضامن آهو، آمده اند تا با گره زدن قلب هایشان به ضریح مطهر بانوی آب و آینه، بر سر و سینه زده و اشک ماتم بریزند.
پرچم های عزا بر فراز بارگاه کبریایی مطهر این بانو برافراشته شده و از صحن و سراها نوای مرثیه سرایی و مداحی مداحان اهل بیت(ع) طنین انداز شده است.
عاشقان اهل بیت(ع) در گوشه و کنار این حرم مطهر، زانوی غم بغل کرده و کبوتر دلشان را راهی حرم نورانی ثامن الحجج(ع)، هشتمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت در مشهد مقدس کرده اند.
دسته های عزاداری با برگزاری آیین های سینه زنی و زنجیرزنی وارد این حرم می شوند و در کنار مرقد مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) خواهر امام غریب الغربا، زیارتنامه می خوانند.
همچنین عزاداران با حضور در مسجد مقدس جمکران ضمن شرکت در آیین های سوگواری، شهادت امام رضا(ع) را به ساحت مقدس صاحب زمان، امام مهدی موعود(عج) تسلیت عرض می کنند.
دفتر رهبر معظم انقلاب اسلامی در قم، بیوت مراجع تقلید، بقاع متبرک امامزادگان، مساجد، تکایا و دیگر اماکن مذهبی قم نیز امشب با برگزاری آیین های مختلف، میزبان عزادارن هستند.
مسلمانان خارجی مقیم قم و طلبه ها از ملیت های مختلف با خانواده خویش در آیین های سوگواری سنتی شرکت می کنند که از زیباترین و عاشقانه ترین جلوه های نمایش ارادت و محبت به خاندان عصمت و طهارت در این شب غم انگیز است.
آیین های مشابه عزاداری نیز با سخنرانی در خصوص الگوگیری از رفتار فردی و اجتماعی این امام همام در بخش های پنجگانه استان قم در حال برگزاری است.
هشتمین پیشوای شیعیان امام علی بن موسی الرضا(ع) در سال 148 هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود، پدر بزرگوارش امام موسی کاظم(ع) و مادر مهربانش بانو نجمه نام داشت.
نام مبارک ایشان «علی»، کنیه آن حضرت، «ابوالحسن» و دارای القاب متعددی از جمله رضا، ‏صابر، فاضل، قرة ‏اعین المومنین (نور چشم مؤمنان) هستند اما مشهورترین لقب ایشان، «رضا» به معنای «خشنودی» است.
امام در مکتب نورانی و وحیانی امام کاظم(ع) تربیت شد و بعد از شهادت پدرش که در سال 183 هجری قمری رخ داد، آغاز امامت حضرت رضا(ع) شروع شد، مدت امامت ایشان در حدود 20 سال بود که 10 سال اول امامت آن حضرت، همزمان با زمامداری هارون، پنج سال بعد از‌ آن که مقارن با خلافت امین و پنج سال آخر امامت آن بزرگوار مصادف با خلافت مامون بود.
مامون عباسی برای نظارت بر عملکرد امام(ع) تصمیم گرفت ایشان را از مدینه به خراسان منتقل کند تا با پیشنهاد خلافت و ولایتعهدی، حکومت خویش را در میان مردم موجه جلوه دهد. هر چند امام(ع) این موضوع را قبول نکرد اما سرانجام با اصرار و تاکیدهای فراوان، این امر را با شرط اینکه «احدی را به عنوان والی در کار دولتی منصوب نکند»، «هیچ کس را عزل نکند»، «هیچ رسمی را نقض نکند» و «در امور دولتی مشاوری از دور باشد» پذیرفت.
مامون چند تن از ماموران مخصوص خود را به مدینه، خدمت حضرت رضا(ع) فرستاد تا حضرت را به اجبار به سوی خراسان روانه کنند؛ امام رضا(ع) در این سفر تاریخی، هر جا که توانست کوشید تا مردم را با اسلام، قرآن، تشیع، اخلاق اسلامی، آرمانهای دینی و احکام مذهبی آشنا سازد.
خصوصیات اخلاقی و زهد و تقوای آن حضرت به گونه‌ ای بود که حتی دشمنان خویش را نیز شیفته و مجذوب خود کرده بود چرا که ایشان با مردم در نهایت ادب، تواضع و مهربانی رفتار می‌کرد و هیچ گاه خود را از مردم جدا نمی کرد.
سرانجام امام رضا(ع) در سن 55 سالگی با توطئه های مامون در روز آخر ماه صفر سال 203 هجری قمری به شهادت رسید و مرقد مطهرش در مشهد مقدس، پناهگاه عاشقان اهل بیت(ع) است.
8138/ 1175
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.