میر روح‌الله محمدی روز سه شنبه گفت: بر اساس داده های باستان شناختی شهر برزند دارای سه گورستان در دوران اسلامی و تاکستان های وسیعی در قرون میانی اسلامی بوده است.
وی از وجود اوجاق (در زبان محلی به امامزاده و اماکن مقدس گفته می‌شود) معروف به امامزاده سید‌محمد‌بن محمد حنفیه در خارج حصار مجموعه با سردابه‌ای شش ضلعی که به آثار دوره ایلخانی شباهت دارد در یکی از گورستان‌های این شهر خبر داد.
او با اشاره به این که از محوطه باستانی برزند آثار ارگ آن به ابعاد 250 در 190 متر در سطح زمین قابل تشخیص است، از ایجاد 10 گمانه آزمایشی در پیرامون ارگ برزند قالاسی خبر داد.
محمدی اظهار کرد: داده های باستان شناختی حاصل از این گمانه زنی‌ها نشان می دهد که شهر باستانی برزند با احتساب بخش ارگ ، ربظ و شارستان بیش از 62 هکتار وسعت داشته است.
او تشریح کرد: بر اساس مطالعات مقدماتی بر روی داده‌های حاصل از کاوش گمانه‌های ایجاد شده در برزند قالاسی آثاری از دوران مس سنگ ، مفرغ تا قاجار شناسایی شده است.
به گزارش ایرنا از روابط عمومی میراث فرهنگی اردبیل ، وی همچنین با اشاره به استفاده شهر باستانی برزند برای تامین آب شرب مورد نیاز از کاریز و سیستم آب‌رسانی تنبوشه گفت: کاریز معروف به سوباشی به همراه کاریز دامداباجا از جمله منابع تأمین آب شهر برزند بوده است.
او افزود: شهر در راستای رودخانه برزند گسترش طولی داشته و از صدر اسلام تا قاجار از سمت جنوب به شمال بر وسعت شهر افزوده شده است.
محمدی ، شهر تاریخی برزند را یکی از شهرهای مهم دشت مغان که جغرافی نویسان بسیاری در آثار خود به آن اشاره کرده اند دانست و گفت: در متون ، برزند از اقلیم چهارم و شهری وسط معرفی شده است.
وی بیان کرد: برزند همان شهر خراب شده ای است که افشین هنگام پیکار با بابک خرمدین آن را تعمیر و پایگاه خود قرار داد و تا روزی که بابک را با حیله گرفتار کرد در این شهر ساکن بود.
به گفته سرپرست هیات گمانه‌زنی باستان شناسی محوطه فرهنگی برزند دشت مغان ، گمانه زنی باستان شناسی به منظور تعیین عرصه و حریم محوطه فرهنگی برزند با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری انجام شد.
شهرستان گرمی مغان در شمال اردبیل واقع شده و یادگار ایران باستان و بجای مانده از دوران کهن تیموری و اشکانی است که میراث فرهنگی نقش بسته در لابلای صفحات سرگذشتش اهمیت تاریخی این منطقه را فریاد می زند.
بر اساس اعلام اداره کل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری استان اردبیل ، گرمی با ثبت بیش از 220 اثر بیشترین آثار تاریخی ثبت شده در استان را دارد.
به گفته کارشناسان ، آثار تاریخی گرمی بیشتر در درون تپه ها و قلعه های باستانی در خاک مدفون بوده و این ویژگی در پاسداری از میراث فرهنگی این منطقه در رهگذر زمان نقش مهمی ایفا کرده است.
قلعه های تاریخی آنزر ، یئل سویی و برزند در بخش انگوت ، تپه های باستانی آغامعلی در بخش مرکزی ، تپه سلاله در روستای سلاله و خرمن تپه سی در روستای شیخ لر بخش موران و شاه تپه سی که محل تاجگذاری نادر شاه افشار بوده از تاریخ پرفراز و نشیب و قابل تامل گرمی حکایت دارد.
از دیگر جاذبه های تاریخی گرمی قبور خمره ای و صندوقی شکل روی تپه های طبیعی کوچک در بخش موران است که در بین مردم به نام (دوه بوینی) یعنی گردن شتر شهرت دارد.
سیدمحمد ابراهیمی در کتاب پژوهشی در جغرافیای مغان از بررسی های ژاک مورگان باستان شناس فرانسوی در سال 1901 میلادی در گرمی خبر داده و نوشته است: این باستان شناس اشیای بدست آمده از قبور تاریخی گرمی را از 2100 تا ابتدای هزاره اول قبل از میلاد تاریخ گذاری کرده است.
به عقیده صاحبنظران یافته شدن نخستین پارچه بازمینه شطرنجی و نشان خورشید در روستای سلاله بخش موران که در موزه ملی ایران نگهداری می شود ، آثار ویران شده یک شهر در اطراف روستای شکراب در زمین های معروف به شت و قبر هایی احاطه شده از سنگ در بالای کوه صلوات از صفحات کتیبه ضخیم تاریخ گرمی است که حیرت هر بیننده ای را برمی انگیزد.
گفته می شود سنگ قبرهای تاریخی گورستان حفاظت شده روستای آلیله بخش مرکزی گرمی با نقوش هندسی دوره اسلامی مربوط به تیموریان بوده و قدمت این سنگ ها به 750 سال پیش برمی گردد.
بر اساس تحقیقات باستان شناسان، شهر گرمی در قدیم الایام یکی از مراکز عمده استقرار اشکانیان بوده و آثاری از دوره اشکانی در روستاهای رمضانلو ، دریامان و پرمهر این شهرستان کشف شده است.
خبرنگار: گیتی طالبی ** انتشار دهنده:عارف شیرزاد
6018/ 1257
انتهای پیام وی از وجود اوجاق (در زبان محلی به امامزاده و اماکن مقدس گفته می‌شود) معروف به امامزاده سید‌محمد‌بن محمد حنفیه در خارج حصار مجموعه با سردابه‌ای شش ضلعی که به آثار دوره ایلخانی شباهت دارد در یکی از گورستان‌های این شهر خبر داد.
او با اشاره به این که از محوطه باستانی برزند آثار ارگ آن به ابعاد 250 در 190 متر در سطح زمین قابل تشخیص است، از ایجاد 10 گمانه آزمایشی در پیرامون ارگ برزند قالاسی خبر داد.
محمدی اظهار کرد: داده های باستان شناختی حاصل از این گمانه زنی‌ها نشان می دهد که شهر باستانی برزند با احتساب بخش ارگ ، ربظ و شارستان بیش از 62 هکتار وسعت داشته است.
او تشریح کرد: بر اساس مطالعات مقدماتی بر روی داده‌های حاصل از کاوش گمانه‌های ایجاد شده در برزند قالاسی آثاری از دوران مس سنگ ، مفرغ تا قاجار شناسایی شده است.
به گزارش ایرنا از روابط عمومی میراث فرهنگی اردبیل ، وی همچنین با اشاره به استفاده شهر باستانی برزند برای تامین آب شرب مورد نیاز از کاریز و سیستم آب‌رسانی تنبوشه گفت: کاریز معروف به سوباشی به همراه کاریز دامداباجا از جمله منابع تأمین آب شهر برزند بوده است.
او افزود: شهر در راستای رودخانه برزند گسترش طولی داشته و از صدر اسلام تا قاجار از سمت جنوب به شمال بر وسعت شهر افزوده شده است.
محمدی ، شهر تاریخی برزند را یکی از شهرهای مهم دشت مغان که جغرافی نویسان بسیاری در آثار خود به آن اشاره کرده اند دانست و گفت: در متون ، برزند از اقلیم چهارم و شهری وسط معرفی شده است.
وی بیان کرد: برزند همان شهر خراب شده ای است که افشین هنگام پیکار با بابک خرمدین آن را تعمیر و پایگاه خود قرار داد و تا روزی که بابک را با حیله گرفتار کرد در این شهر ساکن بود.
به گفته سرپرست هیات گمانه‌زنی باستان شناسی محوطه فرهنگی برزند دشت مغان ، گمانه زنی باستان شناسی به منظور تعیین عرصه و حریم محوطه فرهنگی برزند با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری انجام شد.
شهرستان گرمی مغان در شمال اردبیل واقع شده و یادگار ایران باستان و بجای مانده از دوران کهن تیموری و اشکانی است که میراث فرهنگی نقش بسته در لابلای صفحات سرگذشتش اهمیت تاریخی این منطقه را فریاد می زند.
بر اساس اعلام اداره کل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری استان اردبیل ، گرمی با ثبت بیش از 220 اثر بیشترین آثار تاریخی ثبت شده در استان را دارد.
به گفته کارشناسان ، آثار تاریخی گرمی بیشتر در درون تپه ها و قلعه های باستانی در خاک مدفون بوده و این ویژگی در پاسداری از میراث فرهنگی این منطقه در رهگذر زمان نقش مهمی ایفا کرده است.
قلعه های تاریخی آنزر ، یئل سویی و برزند در بخش انگوت ، تپه های باستانی آغامعلی در بخش مرکزی ، تپه سلاله در روستای سلاله و خرمن تپه سی در روستای شیخ لر بخش موران و شاه تپه سی که محل تاجگذاری نادر شاه افشار بوده از تاریخ پرفراز و نشیب و قابل تامل گرمی حکایت دارد.
از دیگر جاذبه های تاریخی گرمی قبور خمره ای و صندوقی شکل روی تپه های طبیعی کوچک در بخش موران است که در بین مردم به نام (دوه بوینی) یعنی گردن شتر شهرت دارد.
سیدمحمد ابراهیمی در کتاب پژوهشی در جغرافیای مغان از بررسی های ژاک مورگان باستان شناس فرانسوی در سال 1901 میلادی در گرمی خبر داده و نوشته است: این باستان شناس اشیای بدست آمده از قبور تاریخی گرمی را از 2100 تا ابتدای هزاره اول قبل از میلاد تاریخ گذاری کرده است.
به عقیده صاحبنظران یافته شدن نخستین پارچه بازمینه شطرنجی و نشان خورشید در روستای سلاله بخش موران که در موزه ملی ایران نگهداری می شود ، آثار ویران شده یک شهر در اطراف روستای شکراب در زمین های معروف به شت و قبر هایی احاطه شده از سنگ در بالای کوه صلوات از صفحات کتیبه ضخیم تاریخ گرمی است که حیرت هر بیننده ای را برمی انگیزد.
گفته می شود سنگ قبرهای تاریخی گورستان حفاظت شده روستای آلیله بخش مرکزی گرمی با نقوش هندسی دوره اسلامی مربوط به تیموریان بوده و قدمت این سنگ ها به 750 سال پیش برمی گردد.
بر اساس تحقیقات باستان شناسان، شهر گرمی در قدیم الایام یکی از مراکز عمده استقرار اشکانیان بوده و آثاری از دوره اشکانی در روستاهای رمضانلو ، دریامان و پرمهر این شهرستان کشف شده است.
خبرنگار: گیتی طالبی ** انتشار دهنده:عارف شیرزاد
6018/ 1257
کپی شد
