احداث جاده‌ها، راهها و نیز بزرگراهها درکشور، به عهده راه وشهرسازی و نگهداری آن برعهده راهداری و حمل و نقل جاده ای است. به گزارش ایسنا به نقل نشریه بازتاب پیام در خصوص وضعیت راه ها و جاده های استان بیان شده است، به واقع ساخت انواع راهها را، ادارات راه و شهرسازی انجام می دهند و راهداری‌ها هم وظیفه نگهداری ازآن را برعهده دارند. برهمین اساس، ادارات راهداری، نصب علایم هشداردهنده، انجام خط کشی، برف روبی، نمک پاشی وجلوگیری از یخ بستن راهها، ترمیم وروکش آسفالت و کارهایی از این دست را انجام می دهند. نگهداری هریک کیلومتر از راهها، سه الی پنج درصد هزینه ساخت یک کیلومترراه رابه خوداختصاص می‌دهد.دروضعیت کنونی اقتصاد کشور ، هریک کیلومتر راه اصلی در استان، بیش از۱۵۰ میلیون تومان هزینه می خواهد. درصوتی که اعتبارات اختصاص داده شده به بخش نگهداری، درحدی نیست که بتوان روی آن بحث کرد. با وجود مشکلات عدیده ای که استان اردبیل دربحث نگهداری راهها با آن مواجه می باشد، کسب جایگاههای نخست کشوری درکاهش تلفات جاده ای، امرساده ای نیست که بتوان به سادگی ازکنارآن بگذریم.
سیرنزولی تعداد متوفیان ناشی ازحوادث جاده ای استان اردبیل درسال‌های گذشته، حکایت ازکاری جهادی داشت که متاسفانه، انعکاس چندانی دررسانه‌های استان نداشت.
حسب اطلاع، اداره راهداری وحمل ونقل جاده ای استان علاوه برانجام کارهای سخت افزاری، در راستای کاهش تعدادکشته‌های جاده‌ای، به کارآموزش و فرهنگ سازی نیز پرداخت. برگزاری کلاسهای آموزشی برای دارندگان ماشین آلات کشاورزی، راکبان موتورسیکلت و...توزیع اقلام فرهنگی، بسته‌های آموزشی، توزیع جلیقه‌های شب نما، کلاه ایمنی موتورسوران، چراغ قوه، تولیدوپخش تیزرهای آموزشی، انیمنشن‌های آموزشی برای کودکان، نقاشی‌ها و دیوارنویسی‌های حاوی پیام‌های آموزشی و ده‌ها مورد دیگر، از برنامه‌های اداره کل راهداری استان در بخش نرم افزاری پیشگیری از تعداد تلفات جاده‌ای بود. با همه تلاشهای جهادی مجموعه راهداری استان، طی ماههای اخیر، متاسفانه شاهد وقوع تصادفات دلخراشی در جاده‌های شمال استان بودیم که بار دیگر، جاده‌های شمال استان را درکانون توجه رسانه‌ها قرارداد. آنچه که در وقوع این تصادفات مغفول مانده است، عدم توجه به قوانین رانندگی است. حتی نخبگان جامعه ما، بدون آسیب شناسی یک رویداد، بلافاصله دنبال معرفی یک مقصربرای هررخدادی هستند تا تمام نگاه های ملامت گرجامعه رابه سوی او هدایت کنند. هیچگاه حاضربه پذیرش قصورات خود نشده و همواره توپ تقصیررا به میدان دیگران شوت کرده ایم. حال که داد همه ازتعداد بالای کشته شدگان جاده‌های شمال استان درآمده است، چرا به جای آسیب شناسی این موضوع، سعی درمحکوم کردن هم داریم؟!
حال که دریافته ایم وضعیت درجاده‌های شمال استان بحرانی است، چه اقدامی درخصوص خروج ازاین بحران انجام داده ایم؟! آیا با فرافکنی‌هایی که انجام می دهیم، می توانیم جاده هایمان را ایمن سازیم؟
پلیس راه برای جلوگیری ازوقوع مجدد چنین تصادفات مرگبار، چه برنامه ای دارد؟ نمایندگان مردم چه تمهیداتی اندیشیده اند؟ فرمانداران شهرستانهای شمالی استان، استانداروسایرمتولیان استان از زمان افزایش تلفات جاده های شمال استان چه اقداماتی انجام داده اند؟ رسانه های استان به ویژه صداوسیمای مرکزاردبیل درخصوص فرهنگ سازی چندساعت برنامه تولید و پخش کرده است؟ تاچه حدازاساتید اهل فن دربحث آموزش عمومی بهره جویی شده است؟ چه مطالعاتی پیرامون علل وقوع حوادث جاده ای درشمال استان انجام شده است که نتیجه علمی آن به مراکز تصمیمی کشور ابلاغ شده باشد؟ جواب همه این سوالها به یک واقعیت تلخ ختم می شود.واقعیتی که هرتک تک ما از رسیدن به آن بیمناک هستیم و همیشه از آن فراری.آن هم این است که من هم مقصرم. دراغلب جاده های استان، سیستم هوشمند نظارتی تعبیه شده است.برای کاهش آمار تلفات، کدام دستگاه اجرایی ، انتظامی یانظارتی ازآن بهره جسته است؟ به نظرنگارنده، محکوم نمودن راهداری توسط پلیس راه نمی تواند، نافی مسئولیت آنان دراین تصادفات باشد.گرچه ما قصد دفاع یامحکوم نمودن شخص ویا ارگان خاصی رانداریم، لیکن درمقام یک روزنامه نگار، تحلیل مسائل اخیر را وظیفه خودمی پنداریم.اگرپلیس راه را مرجع اعلام تخلفات بدانیم، آن وقت سوالی که پیش می آید، این است که تخلفات پلیس راه را چه کسی یاچه نهادی باید اعلام کند.؟! اگرقصوری درحوزه پلیس راه روی داد، ازچه ارگانی باید انتظار برخورد داشت؟ حضورپلیس در راهها،علاوه برایجاد امنیت روانی، به عنوان عامل بازدارنده ازتخلفات رانندگی منجربه حادثه عمل می کند.آیا با افزایش تعداد تصادفات منجربه فوت، درجاده‌های استان، شاهد افزایش حضورپلیس درجاده‌های پرمخاطره هستیم یاخیر؟ پلیس چه اقدامی در این وضعیتی که بحرانی نامیده شده است، انجام داده است؟ چنانچه بیشتر به این موضوع ورود پیداکنیم ، بدون شک پای خیلی‌ها به مسئله کشیده می شود. لیکن همانطوریکه پیشترگفته شد، نگارنده قصد محاکمه نداشته وصرفا موضوع را از زاویه نقد منصفانه مورد بررسی قرارداده و معتقداست که پلیس هم بی تقصیرنیست. پیشتر نیزاشاره شد و لیکن مجددا تاکید می کنیم که ما شهروندان در وقوع این تصادفات دلخراش، بیشتر از تمامی عوامل، نقش منفی داریم. فرهنگ صحیح رانندگی هنوزدرجامعه ما جا نیفتاده است.طوریکه خیل عظیمی ازما مردم، رعایت قوانین رانندگی را لوس بازی تلقی می کنند. دربسیاری از موارد، رانندگان ما کاربرد چراغهای نوربالاونورپایین را نمی دانند و اغلب درجاده‌های بین شهری، هنگام رانندگی در شب، بدون تعویض چراغها، به صورت نور بالا به مسیر خود ادامه داده و توجهی به وضعیت مسیر تابش نور و خطرآفرین بودن آن برای خودروروبرویی نمی کنند. سرعت بیش ازحدمجاز، سبقت‌های غیرمجاز، خواب آلوگی، انحراف به چپ و موارد دیگری ازاین دست، مواردی نیستند که بتوان با رنگ آمیزی جاده و نصب علایم هشداری، راننده را به رعایت آن وا داشت. رعایت قوانین و مقررات رانندگی، مقوله ای فرهنگی است که نیازمندآموزش همگانی و ایجاد بستر فرهنگی است. متاسفانه جامعه ما از نظرفرهنگی، دراین موضوع بخصوص جای کارفراوانی دارد.
آموزش وپرورش ما، رسانه‌های ما ، نهادهای فرهنگی واجتماعی ، دراین بحث کوتاهی های فراوانی داشته و دارند. پلیس راه ما هم دربخش آموزش موفقیتی نداشته است. همه مادربروز بحران پیش آمده مقصرهستیم واینطورنیست که پلیس راه یکی را مقصراعلام کند و یقه اش را کنار بکشد. حال که وضعیت به حد بحران رسیده است، حضورپلیس درنقاط حادثه خیز چقدرافزایش پیداکرده است؟ دوربینهای ثبت تخلف که درجاده‌های استان نصب شده است چندبار از کدهای آن دربرخورد با رانندگان متخلف استفاده شده است؟
اگرنظارت ما کامل و بی نقص بود، چرا ماشین حمل گاز ال پی جی در جاده سرچم واژگون شده بود؟ درصورتیکه تردد آن درآن جاده کاملا ممنوع وکاملا پرخطربود. پس به جای محکوم نمودن همدیگر،مسئولان ما بهتراست هرچه سریعتر برای رفع این بحران چاره جویی بکنند. هریک ازدستگاههای اجرایی، سیاسی، انتظامی وحتی نظارتی استان باید گزارشهای مبسوطی تهیه، تنظیم و به مراجع بالاتر ارسال نمایند. نمایندگان مردم درمجلس شورای اسلامی، استاندار و معاون هماهنگی امورعمرانی،مدیرکل دفترفنی استانداری، پلیس راه استان ، فرمانداران و بخشداران شهرهای شمالی استان ، صداوسیما، پایگاههای خبری ورسانه‌های مکتوب استان همه و همه با صدایی واحد، باید از وزیر راه وشهرسازی اعتبار ویژه ای طلب کنند. اعتباری که با آن بتوان این جاده‌های کم عرض را به بزرگراه تبدیل کرد. به جای حمله به همدیگر، به جای فرار ازمسئولیت ، بدنیست کمی هم به فکر خروج از این وضعیت باشیم. به فرض که امروز آقای ایکس مقصرمعرفی شد،فردا چه؟؟!!! آیا تضمینی وجود دارد که فردا تصادف دیگری رخ ندهد؟ آیا بهتر نیست مسئولان محترم استان، قدری به فکر رفع ریشه ای مشکل باشند تا معرفی مقصر ؟؟؟!!!
انتهای پیام
کپی شد
