پایگاه خبری جماران، نامه سی ویکم نهج البلاغه، نامه ای است که امیرالمومنین(ع) به فرزندش حضرت مجتبی (ع) نوشت.
این نامه در واقع«منشورجوانی» است.
گزارشی اجمالی ازاین نامه رابه شما جوان عزیزم تقدیم می کنم؛
حکومت ها ومسئولیت آینده جوانان
استعداد جوان مانند زمین ناکِشته است که هر چه درآن افکنده شود می پذیرد.
والدین و معلمان و مربیان و خصوصا حکومت ها، کشاورزان این زراعت معنوی و فرهنگی هستند و مسئولیت چگونگی تربیت جوانان به عهده آنان است.
امام علی(ع) نوشتند: دل جوان مانند زمین ناکِشته است؛ هرچه در آن افکنده شود می پذیرد، پس به ادب شما پرداختم، پیش از آنکه دلت سخت شود و قدرت درکت به جای دیگری مشغول شود.« انّما قَلْبُ الْحَدَثِ کالأرضِ الخالیَهِ مَا اُلقِیَ فیهَا مِنْ شی‌ءٍ قَبِلَتْهُ. فَبادَرْتُکَ بِالأدَبِ قَبْل اَنْ یَقْسو قَلْبُکَ وَ یَشتَغِلَ لُبُّکَ.. »
حفظ حریم بایدها و نبایدها الهی
از این حفظ حریم، به تقوا نام برده می شود.
جوانی؛ دوران تـمایلات و احساسات است که اگر کنترل عاقلانه شود دوران شکوفایی خواهد بود و اگر کنترل نشود تبدیل به طوفان خانه برافکن می شود.
با استفاده از شادی ها و تفریحات و ارتباطات، باید به حریم حلال و حرام الهی احترام گذاشته شود و جوان مستعد شکوفایی در قلعه مستحکم تقوا خود ایمن کند.
امام علی(ع) مرقوم فرمودند: بدانید ای بندگان خدا، تقوا دژی مستحکم و غیرقابل نفوذ است.«اعلموا عبادالله ان الـتـقـوی دار حـصـن .»
چه زیبا اسـتـاد مطهری می گوید: تقوا از مختصات دیـن داری نیسـت ، بلکه لازمه انسانیت اسـت. انـسان اگر بخواهد از طرز زندگی حیوانی و جنگلی خارج شود باید تقوا داشته باشد.
حس بزرگ منشی
امام علی(ع) در فرازی دیگر از این نامه زیبا و منشور جوانی، توجه به یک حس مهم در جوانان دارد و آن حس بزرگ منشی و عزت است.
والدین و مربیان و هم حکومت ها باید نه تنها مانع پرورش و تعالی این حس نشوند بلکه باید در شکوفایی آن نهایت تلاش خود را داشته باشند.
بی احترامی، توهی ، بد بینی و میدان ندادن به جوان، نابود کردن حس بزرگ منشی جوانان است.
و البته این مسئولیت به عهده خود جوانان است که از حس عزت و شرافت خود به هر قیمتی در مقابل خارکردن ها، استقامت بورزد.
امام علی(ع) در این راستا نوشتند: «اکرم نفسک عن کل دنیه .. ولاتـکـن عبد غیرک وقد جعلک الله حرا» بزرگوارتر از آن باش که به پستی تن دهی هرچند تو را به مقصود رساند .. و بنده دیگری مباش که خداوند تو را آزاد آفریده است.
زیر بار سلطه نرفتن شرط اول برای داشتن حسِ شرافتمندی است. قرآن تابلوی زیبایی از زیر بار سلطه نرفتن جوانان، چه سلطه شیطان و چه سلطه دیکتاتورهای زمانه، در دسترس قرار داده که نمونه عالی آن جوانان اصحاب کهف هستند.
تقویت وجدان اخلاقی
وجدان در دوران جوانی بسیار زلال است.
وجدان که قرآن از او به «نفس لوامه» یاد می کند نه تنها آدمی در بازگشت از مسیر خطاء کمک می کند بلکه سبب ایجاد و دوام دوستی های پایدار و ارتباطات سالم اجتماعی می شود .
حضرت امیر(ع) خطاب به فرزندشان فرمودند: پـسرم، خود را معیار و مقیاس قضاوت بین خود و دیگران قرار ده.«یا بُنی اجعل نفسک میزانا فیما بینک و بین غیرک.»
انصاف این گوهرکمیاب، اصل مهم اخلاقی است که آدمی را از هر نوع تیرگی در روابط دوسـتـانـه خود با خانواده و جامعه دور می کند و تـضـمـین کننده بهترین دوستی ها با والدین و همسر و فرزندان و تمام سطوح اجتماعی می شود.
دوست و دوستی در جوانی
امام علی(ع) به فرزندشان نوشتند: ناتوان ترین مردم کسی است که از دوست گرفتن عاجز باشد و ناتوان تر از اوفردی است که دوست را از دست بدهد.
دراینجا لازم است متذکر این نکته مهم شوم که انتخاب دوست در دوران جوانی از اساسی ترین و استراژیک ترین امورسنِ جوانی است که پویایی و یا نابودی را درپی دارد.
امام علی(ع) فرمودند: کسیکه ناسنجیده با دیگران پیمان دوستى می بندد، بناچار به دوستى اشرارتن در می‌دهد.«مَنِ اتَّخَذَ اَخا مِنْ غَیْرِ اخْتبارٍ اَلجأهُ الاضْطِرارُ الى مُرافَقَهِ الاَشْرار».(غرر الحکم)
نگاه عمیق به پیشینیان
چه بسا جـوان؛ بـه مـقـتـضای سن، دارایِ ذهنی زودباور است که به سادگی مورد هجوم فریبکاران سیاسی، اجتماعی، ویا گرگانِ اقتصادی و اخلاقی قرار گیرد! در اینجاست که نگاه به تجربه دیگران و تاریخ گذشتگان سهم تعیین کننده ای دارد.
حضرت امیر(ع)می فرمایند: اخبارگذشتگان را بر خودت عرضه کن و آن چه را به پـیـشینیان رسیده به یاد آر، دیار و آثار مخروبه آنها نظرکـن که چه کرده اند. ببین از کجا منتقل شده اند و در کجا فرود آمده اند.«اعرض علیه اخبار الـمـاضـیـن وذکـره بـمـا اصاب من کان قبلک .. فی دیـارهم و آثارهم.»
این سخن، راهگشای خوبی برای اتخاذ تدابیر سیاسی و اجتماعی برای هر جوانی است.
