مباهله بنا به دستور خدا بوده؛ «فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَأَنْفُسَنا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکاذِبِینَ» «هر گاه بعد از آگاهی که(در باره مسیح) به شما رسید، بازکسانى به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را؛ ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود؛ آن گاه مباهله کنیم، و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم» (آل عمران /۶۲)
بنا شده ؛ پیامبر و اهل بیت(ع)، که در یک سوی قرار دارند و مسیحیت بنی نجران که در سوی دیگرند، و از خدای متعال طلب نزول لعنت و عذاب بر فرقه و مدعای باطل و کاذب کنند!
اما؛ صبحگاهان مسیحیت پیام دادند که؛ شما را پذیرفتیم و شما لطفا؛ از مباهله صرف نظر فرمایید .
چرا نباید از این حادثه معظم غفلت کنیم؟
چون:
اولا: نشانه ماندگارِ عظمت اسلام در برابر مسیحیت است. چون مسیحیت با پذیرش حقانیت اسلام، از پیامبر درخواست عدم تحقق مباهله را کردند و پیامبر هم پذیرفت.
وثانیا : تصدیق عملی و تایید میدانی خدای متعال نسبت به اهل بیت(ع) است.
بدین معنا که خدای متعال، پیامبر و اهل بیت(ع) ایشان را در مقام ظهور و تحقق فضیلت عینی و خارجی بخشید .
صدها آیه در فضیلت اهل بیت(ع)؛ در مقام علم و اعتقاد است.
اما در مباهله، خدای سبحان فضیلت اهل بیت را، به صورت میدانی و عینی به همگان نمایان نمود.
و این ادعای ما شیعیان نیست، بلکه اهل سنت از محدثین بنامشان مانند؛ ثعلبی و کلبی تا جناب زمخشری بر اساس روایت "صحیح مسلم" (ج۱۸۷۱/۴) به آن باور دارند .
وثالثا: خدای سبحان و عزیز ، با صدای رسا در قرآن، حضرت علی(ع) را به عنوان "جان" پیامبر معرفی کرد.
و مهم این است که وقتی علی، جان پیامبر(ص) شد ، دیگر "مقام نفسِ نفیس" آن جناب و مقامات او را ، خواهد داشت.
بله ، بله؛ خود آن جناب که صاحب ختم ولایت کلیه الهیه است، از پیامبر عزیزی که صاحب ختم نبوت مطلقه الهیه است، به نقل سید رضی در نهج البلاغه فرمود:
《لَقَدْ سَمِعْتُ رَنَّةَ الشَّیْطانِ حِینَ نَزَلَ الْوَحْیُ عَلَیْهِ صَلّی اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، فَقُلْتُ یا رَسُولَ اللَّهِ مَا هَذِهِ الرَّنَّةُ؟
فَقالَ: «هذَا الشَّیْطانُ قَدْ أَیسَ مِنْ عِبادَتِهِ، إِنَّکَ تَسْمَعُ ما أَسْمَعُ، وَ تَری ما أَری، إِلاَّ أَنَّکَ لَسْتَ بِنَبِیِّ، وَلکِنَّکَ لَوَزِیرٌ، وَإِنَّکَ لَعَلی خَیْرٍ».
ترجمه : هنگامی که وحی نازل می شد صدای ناله شیطان را می شنیدم. می پرسیدم یا رسول الله، این صدای چیست؟ می گفت که صدای شیطان است، از اینکه او را بپرستند، نومید شده است. تو هم می شنوی، هر چه من می شنوم و می بینی آنچه من می بینم، جز آنکه تو پیامبر نیستی ولی تو وزیر منی، تو به راه خیر می روی .
و پس رابعا : روز مباهله، روز عظمت عینیِ شیعه از ملکوت تا ناسوت است .
ای هزاران دریغ که از مباهله غافلیم !
