امام خمینی(س) در سالهای تبعید نجف همانگونه که در نامه ۴ فروردین ۱۳۵۱ اشاره می‌کنند علاوه بر مسافرت‌های گاه و بی‌گاه فرزندان به عراق، به صورت مرتب از طریق نامه جویای احوال خانواده بودند. این نامه‌ها در عین اختصار لطافت و شیرینی خاصی دارند. نامه ۴ فروردین ۱۳۵۱ ایشان از نجف اشرف خطاب به دخترشان خانم فریده مصطفوی از جمله این نامه هاست که در ادامه می خوانید:
دختر عزیزه‌ام(1)
خانم نه برای من مطلب گذاشته و نه جای نوشتن.(2) ان شا‌الله عید به شما و سایرین مبارک و همیشه خوش و خرّم و سلامت باشید. ماها بحمد‌الله تعالی مزاجاً سلامت هستیم. امید است نگرانی‌های روحی هم دوام نداشته باشد. از حال خودتان زود به زود مطلعم کنید که به واسطه عادتی که به دریافت کاغذ شما داریم نگران می‌شویم. خدمت جناب آقای اعرابی(3) و خانم فرشته(4) سلام برسانید. ان شا الله عید به همه سعید باشد. والسلام.
۲)- معمولاً همسر امام برای فرزندان‌شان به طور مفصل نامه می‌نوشتند و امام نیز در قسمتی از همان کاغذ، مطلبی مرقوم می‌فرمودند.
۳)- همسر خانم فریده مصطفوی.
۴)- فرزند خانم فریده مصطفوی
