به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، این مراسم در روز پنج شنبه شانزدهم شهریور ماه 1391 ساعت 18 در بهشت زهرا قطعه 29 برگزار می شود.
شهید کریمی (متولد ۲۷ بهمن ماه سال ۱۳۲۶ در محله سلسبیل تهران) در جوانی از طریق مهدی عراقی با امام خمینی آشنا شد. در سال‌های نخستین دهه ۵۰ وی با عده‌ای از دوستان خود گروه فجر اسلام را راه‌اندازی کرد که معتقد به عملیات چریکی بر ضد حکومت وقت بود.
حاج داود که به شغل تراشکاری مشغول بود در کنار آن تا سال ۱۳۵۵ خورشیدی به مبارزه با حکومت پهلوی ادامه داد. پس از سال ۱۳۵۵ وی به همراه عده‌ای دیگر به لبنان می‌رود و در آنجا با شهید دکتر مصطفی چمران و شهید محمد منتظری آشنا و مربی نیروهای چریکی در لبنان می‌شود. حاج داود در همان اولین روزها با دیگر مبارزان در کمیته انقلاب اسلامی نازی آباد فعالیت می‌کند و خود هدایت و مسئولیت این کمیته را برعهده می‌گیرد.
شهید داود کریمی از اعضای اصلی تشکیل دهنده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و عضو هیات مرکزی سپاه تهران بود که با شروع جنگ به منطقه جنوب و سپس غرب رفت. او در همین مدت که تا سال ۱۳۶۱ ادامه یافت، بر پایه آموخته‌های خویش در لبنان مسئول آموزش نظامی سپاه شد. سپس مدتی کوتاه‌تر از یک سال فرمانده سپاه تهران بود. مدتی هم در بنیاد شهید که ریاست آن را مهدی کروبی به عهده داشت.
در این دوران یکی از مهم‌ترین کارهای او طرح شکستن حصر آبادان بود. در فاصله سال‌های ۱۳۶۵ تا ۱۳۶۷ حاج داود کریمی به شرق کشور می رود. او در این دوره با سمت فرماندهی قرارگاه مرکزی محمد رسول الله و قرارگاه‌های تاکتیکی تابعه شرق کشور در قالب طرح «والعادیات» مسئول مبارزه با قاچاقچیان مواد مخدر بود.
کریمی در عملیات جنگی فاو با فروافتادن بمب های شیمیایی سلامت خود را از دست داد و عملاً جانباز شیمیایی شد اما معالجات را نیمه کاره گذاشت و در عملیات مرصاد که همزمان با پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت سازمان ملل متحد برای مقابله با حمله مجاهدین خلق طراحی شده بود شرکت جست و ترکش گلوله‌ای در قلب وی جا گرفت.
اردیبهشت ماه 1373 به کارگاه قالبسازی اش (در صالح آباد تا سال ۱۳۷۱ و دهکده توحید فر تا سال ۱۳۸۲ واقع در اتوبان بهشت زهرا ) که به گفته دوستانش این بار محقرتر بود، بازگشت و در همان خانه کوچکش و محقرش در نزدیکی نازی‌آباد تا پایان عمر زندگی کرد. حاج داوود خرداد ۱۳۸۲ بیماری‌اش شدت گرفت و بستری شد. اما پزشکان کاری از دستشان برنیامد تا آنکه او را از دی ماه ۱۳۸۲به آلمان فرستادند. به گفته حجاریان، پزشکان آلمانی تشخیص داده بودند که بیماری او ناشی از مسمومیت شیمیایی حاصل از گازهایی است که در جنگ به کار رفته بود آنها نوع گازهای شیمیایی را هم مشخص کرده بودند.
سرانجام شهید حاج داود کریمی در نیمه شهریورماه ۱۳۸۳ بر اثر جراحات ریوی ناشی از شیمیایی به شهادت رسید و یادگار گرامی امام(س) حجت الاسلام و المسلمین حاج سید حسن خمینی بر پیکر وی نماز خواند.
میثم کریمی پسر حاج داوود در این باره نوشت:
سالگرد آزاد مردی که ساده زیست و ساده رفت و تمام آرزویش عاقبت بخیری بود.
قبل از جنگ قالب ساز بود و بعد از جنگ هم قالب ساز.
با آرمان هایش زیست و با آرمانهایش رفت و چه خوش سعادت بود که رفت و این روزها را از دریچه این دنیای فانی ندید.
رفت و باقی راه را برای ما گذاشت و صادقانه باید اعتراف کرد : شرمنده ایم ! شرمنده ایم که آرمان های بزرگ شما را زیر پا می بینیم و دم بر نمی آوریم؛
شرمنده ایم ....
میثم کریمی در خاطره ای از پدرش نیز چنین می گوید:
گفتم: بابا! می شه فقط یک تلفن کنی به آقای....برای معافی سربازی بهم گفتن کافیه حاج داود یک تکزنگ بزنه ما بقی اش کارهای اداری خودم پیگری می کنم...
گفت: من رفتم جبهه! درست؟
گفتم :درست!
گفت: شما می خواهی بری سربازی !درست؟
گفتم : درست!
گفت : بسلامت!
