پایگاه اطلاع رسانی جماران: در اواخر هفته گذشته موجی مشکوک از پیام کوتاههای موهن در یکی از شبکه های اجتماعی موبایلی به راه افتاد. در کمتر از دو روز، هر عضوی از شبکه های اجتماعی موبایلی حداقل یکی از این توهین ها - که تلاش می شود ظاهری طنز به آن داده شود- را دریافت کرده بودند که در آن ویژگی های مختلفی را فارغ از توجه به حقیقت چهره امامِ انقلاب، به بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران منتسب می کرد. این توهین ها در قالب طنز و روایت خاطرات شخصی ساخته شد و واکنش های متفاوتی را برانگیخت. محمدعلی آهنگران،روحانی فعال در شبکه های اجتماعی و پسر حاج صادق آهنگران-چهره تاثیر گذار و سرشناس دوران هشت سال دقاع مقدس- یکی از آن افرادی است که در صفحه شخصی اش در یکی از شبکه های اجتماعی در این باره نوشت: «اینجانب در خاتمه دوستی با کسانی که زبان به تمسخر امام خمینی (ره) بگشایند و صفحات سیاه بی حرمتی به حضرتش را بپسندند، تردید نخواهم کرد.» متن زیر بخشی از گفت و گوی تفصیلی جماران با اوست که نظراتش درباره چرایی وقوع این جریان و چگونگی مواجهه با این دست اتفاقات را نشان می دهد. متن کامل گفت و گوی جماران با وی به زودی منتشر خواهد شد.
متاسفانه مدتی است جریانی از توهین باظاهر طنز علیه اشخاص و بزرگان در فضاهای مختلف از جمله فضای مجازی راه افتاده که اخیرا حتی به توهین هایی به حضرت امام خمینی (ره) منجر شده است. شما هم در یکی از آخرین مطالبتان دریکی از شبکه های اجتماعی به طور مشخص در مقابل این توهین ها موضع سختی گرفتید.فکر می کنید چرا چنین چیزی اتفاق افتاده است؟
در جامعه ما بد اخلاقی هایی هست وهمه ما وظیفه داریم در مقابل آن بایستیم.بد اخلاقی هرچیزی می تواند باشد.یک وقت بد اخلاقی جنبه عمومی دارد و این است که به مردم دروغ بگوییم یا آبروی افراد را ببریم یا مرتکب مفاسد اجتماعی و سیاسی و اقتصادی شویم. نوعی دیگر از بداخلاقی هم که مخصوص به خود ماست. این دیگر ربطی به حاکمان ندارد، دیگر نمی توانیم بگوییم که حکومتگران عامل آن هستند. این حرکت نوعی بد اخلاقی اجتماعی است. این نوع بد اخلاقی، نشان از این دارد که برخی چقدر نسبت به حفظ داشته ها و ثروت های ملی بی تفاوتند و به آنها چوب حراج می زنند ، چقدر نسبت به مسائل، سخیف نگاه می کنند این ثروت ها را ناچیز می پندارند.این یک درد بزرگ اجتماعی است.
امام (ره) یکی از ثروت های معنوی و فرهنگی این جامعه است و شخصیتی است که ابعاد واقعی آن مطمئنا سالها بعد برای افراد شناخته می شود و این شخصیت بزرگ تنها مختص کسانی نیست که زمان حیاتش را درک کرده اند ما هرچقدر به جلو پیش می رویم به عظمت شخصیت او و صحت گفته ها و تحلیل ها و پیش بینی های ایشان بیشتر پی می بریم.
در دهه اول انقلاب که دوران رهبری امام بود جنگ هشت ساله ای از سوی عراق و صدام به ملت و کشور ما تحمیل شد. ببینید که امروز صدام در چه وضعی قرار گرفت و امام خمینی در چه موقعیتی است. امروز هر جا می روی رنگی از خمینی می بینی . چه در جنوب عراق که شیعیان هستند چه در شمال عراق و حتی مناطق سنی نشین، برای امام و شخصیت ویژه ایشان احترام قائلند. این نشان دهنده یک راه و مسیر حق،صحیح و درستی است که امام به برکت پیروی از مکتب اسلام و اهل بیت علیهم السلام به آن دست پیدا کردند.
انسان خبیر و عاقل برای ثروت هایش ارزش قائل است و ارزشها و داشته هایش را به باد تمسخر و توهین نمی گیرد. درست است که ایرانی ها اساساً ملت طنازی هستند و طنزپردازی را دوست دارند. اکثر لطیفه ها و حکایت های شیرینی که در فرهنگ ایرانی است ریشه در همین حس طنازی دارد اما در اکثر قریب به اتفاق امثال و حکم و لطایف ایرانی متانت و وقار و ادب و احترام را شاهد هستیم. ولی وقتی این کار خارج از قواعد اخلاقی و فرهنگی صورت گیرد تبدیل به تخریب، لجن پراکنی و کدورت می شود. توهین به ارزشها، اقوام، شخصیتهای بزرگ ملی و مذهبی و مفاهیم دینی و اخلاقی هیچ هدفی جز تخریب هویت ملی و عقیدتی جامعه و بی تفاوتی به از بین رفتن ارزشها و سرمایه های فرهنگی را دنبال نمی کند. به شخصه به مقاصدی که پشت این پدیده شوم هست خصوصا در بی حرمتی به شخصیت با عظمت امام خمینی رضوان الله علیه خیلی مشکوکم؛ به نظرم این جریان زشت تنها از روی جهالت و برای تفریح و انبساط خاطر به وجود نیامده و اهداف دیگری را دنبال می کند . از طرفی اطمینان دارم عده ای به دنبال آن هستند تا به این بهانه ما را به جان هم بیندازند ودر مقابل هم قرار بدهند.متاسفانه از 8 سال پیش به این طرف جوِ بی اعتمادی عمومی و در مقابل هم قرار گرفتن و با هم نزاع کردن، به هم برچسب زدن، بزرگان را به زیر کشیدن و آنها را تخریب کردن و برای سرمایه های اجتماعی ارزش قائل نشدن تبدیل به یک آفت اجتماعی و اخلاقیِ نگران کننده ای شده و سرمنشأ خسارتهای بزرگ برای کشور و جامعه بوده است
در مورد پیامک ها و عبارت های مشابهی مربوط به سایر بزرگان هم، چنین نظری دارید؟
حتماً در همین جهت است. چرا باید در مورد فردی که صاحب یک فکر نو و جدید یا یک دغدغه مهم و اصولی اجتماعی است و تحولی در یک جامعه ایجاد کرده و دردهای جامعه را بیان کرده و همه را دعوت به تفکر و تامل می کند چنین لطیفه هایی ساخته شود؟ مثلا مرحوم دکتر شریعتی یک متفکردلسوز، مصلح، صاحب فکر و دردمندی بود که با نوشته ها و سخنرانیهایش افراد بسیاری را به فکر کردن و تدبر نمودن وادار کرد و نسل معاصر خود را متوجه مسائلی کرد که تا قبل از آن کسی توجهی به آنها نشان نمی داد.دکتر شریعتی معترضی بود که نسبت به دردها و معضلات فرهنگی و اجتماعی زمان خودش اعتراض داشت کتاب «پدر، مادر، ما متهمیم» بیان همین اعتراض هاست. امروز هم اگر این کتاب را بخوانید می بینید که طنین صدای شریعتی هنوز شنیده می شود و هنوز خریدار دارد.
چرا چنین سرمایه هایی به سخره گرفته می شوند؟ به خاطر این است که ذهن کسی را که به دنبال فکر کردن درباره محتوای حرف اصلی این افراد است، منحرف کنند و آن ذهن آماده را درگیر مسائل پیش پا افتاده ای مثل این جوک ها کنند که جداً جای تاسف دارد.
اما راه حل این مشکل و درمان این آفت اجتماعی چیست ؟ .راه حل آن قطعاً برخورد های امنیتی و قاهرانه حکومت و یا بگیر و ببند نیست.راه حلش این است که من و تک تک ما و همه آحاد جامعه به عنوان عضوی از این خانواده بزرگ و فردی معترض به این بد اخلاقی ها اعتراضم را توام با خردمندی و حکمت بیان کنم. به دوست و هم سن و سال خودم تذکر بدهم . فرهنگ سازی کنم و بگویم از این ظرفیتی که تکنولوژی و دنیای جدید برای تو ایجاد کرده سوء استفاده نکن. ما باید برای ثروت هایمان ارزش قائل باشیم.نه تنها برای ثروت های طبیعی - که متاسفانه قائل نیستیم -بلکه باید برای سرمایه های انسانی مان هم ارزش قائل باشیم و مثل منابع طبیعی مان آنها را بیخودی هدر ندهیم.
.متاسفانه این جوک ها که اسمش را لطیفه نمی گذارم،یک نفرت پراکنی کور و توهین و بی حرمتی به ساحت شخصیت های بزرگی است که می دانم برای بسیاری از مردم ایران و جهان محترم و دوست داشتنی و اسطوره اند.
آدمهایی که برای این کشور زحمت کشیدند، خون دل خوردند،بیخوابی کشیدند و کمک کردند این کشور یک قدم به جلو حرکت کند، نباید به واسطه اینکه مثلا گوشه ای از رفتار یا گفتارش را نمی پسندیم مورد تخریب و توهین و لجن پراکنی قرار گیرد . امام خمینی ، مقام معظم رهبری ، مسئولان و مدیران بلند پایه حال و گذشته نظام ، شخصیت های علمی و فرهنگی و سیاسی جمهوری اسلامی مثل حضرت آیت الله هاشمی رفسنجانی، حجت الاسلام و المسلمین سید محمد خاتمی، حجت الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی و سایر بزرگان این کشور از سرمایه های بزرگ این جامعه هستند که متاسفانه مورد آماج تخریبها و توهینها و بی انصافیها بوده اند.
دقیقاً چه کار باید کرد؟
حساسیت نسبت به بد اخلاقی ها و شکستن مرزهای انصاف و ادب خصوصا در فضاهای مجازی متاسفانه خیلی کمرنگ شده است. در حالی که باید نسبت به این مسائل همواره حساس باشیم و حساسیت هایمان را از مسیر خرد و منطق دنبال کنیم.یکی از ویژگی های مهم نسل من ( جوانان) این است که نسبت به بی عدالتی،نسبت به بی حرمتی و بی توجهی حساس است.ما باید همیشه به هم یادآوری کنیم که باید نسبت به ضد ارزش ها حساس بود.جامعه ای که نسبت به فساد، دروغ و تهمت و بی مهری و توهین بی تفاوت باشد، در ابتدای مرگ است و تبدیل به جامعه ای می شود که صدایش درنمی آید و در مقابل بی عدالتی ها فریاد نمی زند. همه ما وظیفه داریم و باید در مقابل ظلم و بی اخلاقی حساس باشیم. توهین و زشت گویی از مصادیق ظلم و بی عدالتی است. امام برای همه ما پدری مهربان و دلسوز و عطوف بودند اگر کسی برای پدر شما یا یکی از عزیزانتان از این جوک ها بسازد خوشحال می شوید ؟خیر!
