به گزارش ایرنا رامین هشت ساله تنها کودک آذربایجان غربی نیست که در هفته معلم قدردان سخت کوشی و دلسوزی معلم خودش است بلکه این فرهنگ ارزنده قدردانی را دیگر دانش آموزان در مدارس شهری و روستایی این استان نیز به جا می آورند.
'برای روز معلم می خوای چی بخری؟ چی کار کنیم آقا معلم در این هفته شاد بشه؟ بچه ها خانم معلم رو چه طوری خوشحال کنیم؟ من که گل می خرم چون معلممون یه پارچه گلِ و....' ؛ اینها فقط نمونه هایی از دیالوگ های دانش آموزان مدارس در جای جای آذربایجان غربی است که با فرارسیدن هفته معلم با اشتیاقی مثال زدنی بین نوجوانان دختر و پسر در محیط مدرسه رد و بدل می شود.
اردیبهشت که از راه می رسد، زمزمه های نحوه بزرگداشت مقام معلم در بین دانش آموزان پیچیده می شود؛ از کودکان مدارس گرفته تا فراگیران آموزشگاه ها و جوانان دانشگاه ها برای این مناسبت تعلق خاصی دارند و تجلیل از آموزگاران و اساتید خود را وظیفه ای لذت بخش محسوب می کنند.
آری بهاری ترین ماه سال به نیمه که می رسد فضاهای آموزشی برای پاسداشت جایگاه معلمان کوشا و دلسوز حال و هوایی دیگر پیدا می کند.
کیست که با شنیدن هفته معلم به سخت کوشی ها و فداکاری های معلمان خود فکر نکند؟ چه کسی می تواند در پیشگاه استاد خود مشق عشق کند اما به این انسان های متعهد عشق نورزد؟
از هفته دومِ دومین ماه بهار گوشه گوشه مدرسه ها با کاغذها و بادکنک های رنگین آذین بسته می شود و سنت تکریم از فرهنگ سازان جامعه و مربیان عرصه تعلیم و تربیت ادا می شود.
آیین زنگ سپاس، مراسم بزرگداشت، جشن پاسداشت، روز تجلیل، هفته تکریم و .... عناوین رایج بنرها و اطلاع رسانی ها در مکان های آموزشی برای دعوت از اولیا، اساتید و خانواده های آنان برای برگزاری جشنی شادی آفرین به پاس تلاش های معلمان است.
در این ایام شاگردان در محضر اساتید بازنشسته یا مریض احوال حاضر می شود تا با عرض ارادت خود حق استادی اش را بجا آورده باشند؛ دانشجویان نیز با تماس تلفنی از معلمانی که در فاصله دورتری از آنان قرار دارند، دلجویی می کنند.
گروه دیگری از دانش آموزان و به ویژه دهه هشتادی ها از قابلیت شبکه های اجتماعی استفاده می کنند و با ارسال عکس های نوستالژیک از معلمان خود در قالب 'پست الکترونیکی' خاطرات بودن در کنار مربیان زندگی خود را یادآوری می کنند.
بازار تبریک از طریق ارسال استوری های /Story/ اینستاگرامی و تگ کردن معلمان نیز داغ داغ است؛ به راستی چرا این همه شور وشوق در فضای حقیقی و مجازی برای یادآوری مقام ارزشمند معلم وجود دارد؟
امروز روز مربیانی است که آموزش را به کلاس درس محدود نمی کنند و با دامنه تحملی تحسین برانگیز رهروان درس زندگی را به سرمنزل مقصود رهنمون می شوند.
امروز روز آنانی است که الف قامتاشان در مشق عشق به دال مبدل شده است؛ آنانی که سپیدی موهایشان و چروک پیشانی شان یادگار اخم های پدرانه در کلاس درس زندگی است.
به گزارش ایرنا سالروز شهادت معلم شهید مرتضی مطهری در 12 اردیبهشت 1358 که توسط گروهک فرقان به فیض شهادت نائل آمد به عنوان روز بزرگداشت مقام معلم نامگذاری شد و در این روز همه ساله نسبت به تجلیل از جایگاه گرانقدر معلمان برنامه هایی انجام می شود.
روز معلم نمادی است تا مردم و مسوولان و جامعه وظایف خود را در تکریم این مقام و جایگاه سرنوشت ساز در طول سال به درستی انجام دهند؛ روز معلم پاسداشت کسانی است که در سنگر خطیر تعلیم و تربیت با اخلاص و ایمان وظایف الهی و انسانی خود را به خوبی شناخته و برای تعالی کشور و ملت از هیچ کوششی دریغ نمی کنند.
مطهری در نقش یک معلم الگو درباره مقام معلم می گوید: 'معلم باید نیروی فکری متعلم را پرورش دهد و او را به سوی استقلال رهنمون کند؛ باید قوه ابتکار او را زنده کند'.
7129 /3072
انتهای پیام 'برای روز معلم می خوای چی بخری؟ چی کار کنیم آقا معلم در این هفته شاد بشه؟ بچه ها خانم معلم رو چه طوری خوشحال کنیم؟ من که گل می خرم چون معلممون یه پارچه گلِ و....' ؛ اینها فقط نمونه هایی از دیالوگ های دانش آموزان مدارس در جای جای آذربایجان غربی است که با فرارسیدن هفته معلم با اشتیاقی مثال زدنی بین نوجوانان دختر و پسر در محیط مدرسه رد و بدل می شود.
اردیبهشت که از راه می رسد، زمزمه های نحوه بزرگداشت مقام معلم در بین دانش آموزان پیچیده می شود؛ از کودکان مدارس گرفته تا فراگیران آموزشگاه ها و جوانان دانشگاه ها برای این مناسبت تعلق خاصی دارند و تجلیل از آموزگاران و اساتید خود را وظیفه ای لذت بخش محسوب می کنند.
آری بهاری ترین ماه سال به نیمه که می رسد فضاهای آموزشی برای پاسداشت جایگاه معلمان کوشا و دلسوز حال و هوایی دیگر پیدا می کند.
کیست که با شنیدن هفته معلم به سخت کوشی ها و فداکاری های معلمان خود فکر نکند؟ چه کسی می تواند در پیشگاه استاد خود مشق عشق کند اما به این انسان های متعهد عشق نورزد؟
از هفته دومِ دومین ماه بهار گوشه گوشه مدرسه ها با کاغذها و بادکنک های رنگین آذین بسته می شود و سنت تکریم از فرهنگ سازان جامعه و مربیان عرصه تعلیم و تربیت ادا می شود.
آیین زنگ سپاس، مراسم بزرگداشت، جشن پاسداشت، روز تجلیل، هفته تکریم و .... عناوین رایج بنرها و اطلاع رسانی ها در مکان های آموزشی برای دعوت از اولیا، اساتید و خانواده های آنان برای برگزاری جشنی شادی آفرین به پاس تلاش های معلمان است.
در این ایام شاگردان در محضر اساتید بازنشسته یا مریض احوال حاضر می شود تا با عرض ارادت خود حق استادی اش را بجا آورده باشند؛ دانشجویان نیز با تماس تلفنی از معلمانی که در فاصله دورتری از آنان قرار دارند، دلجویی می کنند.
گروه دیگری از دانش آموزان و به ویژه دهه هشتادی ها از قابلیت شبکه های اجتماعی استفاده می کنند و با ارسال عکس های نوستالژیک از معلمان خود در قالب 'پست الکترونیکی' خاطرات بودن در کنار مربیان زندگی خود را یادآوری می کنند.
بازار تبریک از طریق ارسال استوری های /Story/ اینستاگرامی و تگ کردن معلمان نیز داغ داغ است؛ به راستی چرا این همه شور وشوق در فضای حقیقی و مجازی برای یادآوری مقام ارزشمند معلم وجود دارد؟
امروز روز مربیانی است که آموزش را به کلاس درس محدود نمی کنند و با دامنه تحملی تحسین برانگیز رهروان درس زندگی را به سرمنزل مقصود رهنمون می شوند.
امروز روز آنانی است که الف قامتاشان در مشق عشق به دال مبدل شده است؛ آنانی که سپیدی موهایشان و چروک پیشانی شان یادگار اخم های پدرانه در کلاس درس زندگی است.
به گزارش ایرنا سالروز شهادت معلم شهید مرتضی مطهری در 12 اردیبهشت 1358 که توسط گروهک فرقان به فیض شهادت نائل آمد به عنوان روز بزرگداشت مقام معلم نامگذاری شد و در این روز همه ساله نسبت به تجلیل از جایگاه گرانقدر معلمان برنامه هایی انجام می شود.
روز معلم نمادی است تا مردم و مسوولان و جامعه وظایف خود را در تکریم این مقام و جایگاه سرنوشت ساز در طول سال به درستی انجام دهند؛ روز معلم پاسداشت کسانی است که در سنگر خطیر تعلیم و تربیت با اخلاص و ایمان وظایف الهی و انسانی خود را به خوبی شناخته و برای تعالی کشور و ملت از هیچ کوششی دریغ نمی کنند.
مطهری در نقش یک معلم الگو درباره مقام معلم می گوید: 'معلم باید نیروی فکری متعلم را پرورش دهد و او را به سوی استقلال رهنمون کند؛ باید قوه ابتکار او را زنده کند'.
7129 /3072
کپی شد
