فرهاد سرخوش روز سه‌شنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا با بیان اینکه وسعت دریاچه ارومیه به بیش از ۲ هزار و ۸۴۲ کیلومتر مربع رسیده‌است، اضافه کرد: وسعت این دریاچه نسبت به سال گذشته ۶۳۴ کیلومتر مربع افزایش دارد.
وی با اشاره به اینکه این دریاچه هم‌اکنون بیش از سه‌میلیارد و ۴۹۰ میلیون مترمکعب آب دارد، افزود: میزان آب دریاچه ارومیه نیز در مقایسه با سال گذشته، یک‌میلیارد و ۶۳۰ میلیون مترمعکب افزایش یافته‌است.
وی با اعلام اینکه طرح‌های مهم انتقال آب به دریاچه ارومیه طی سال‌های آینده به تدریج به بهره‌برداری می‌رسد، افزود: تراز دریاچه ارومیه در صورت بهره‌برداری از این طرح‌ها سالانه نزدیک به یک‌متر افزایش می‌یابد و وعده رییس جمهوری عملی می‌شود.
قبل از تشکیل این ستاد تراز دریاچه سالانه به طور متوسط ۴۰ سانتی‌متر کاهش می‌یافت اما در سایه برنامه‌ریزی، تخصیص اعتبار و تلاش دولت تدبیر و امید برای احیای این دریاچه، روند خشک شدن آن متوقف شد و بارندگی‌ها هم به کمک دریاچه آمد.
هرچند تراز یک‌هزار و ۲۷۴ متر به عنوان ارتفاع اکولوژیک دریاچه ارومیه اعلام شده‌است ولی این دریاچه در تراز یک‌هزار و ۲۷۲ متر هم شرایط مطلوب خواهد داشت و بیش از ۹۵ درصد کانون‌های ریزگرد آن رفع خواهد شد.
تا پایان سال ۱۳۹۷ بیش از ۳۵ هزار میلیارد ریال برای احیای دریاچه هزینه شد؛ امسال نیز با وجود مشکلات اقتصادی دولت، بیش از هفت هزار و ۲۴۰ میلیارد ریال برای احیای نگین آبی آذربایجان اختصاص یافته‌است.
دریاچه ارومیه در قالب طرح‌های ستاد احیا قرار است ظرف مدت ۱۰ سال /از ۱۳۹۴/ به تراز اکولوژیک خود برسد که حدود یک‌ونیم سال از برنامه عقب است؛ این دریاچه از اواسط دهه ۱۳۸۰ شروع به خشک شدن کرد و بنا بر آمار بین‌المللی تا سال ۲۰۱۵ میلادی حدود ۸۰ درصد از مساحت آن خشک شد.
همچنین لازم به ذکر است که فائو در چارچوب تلاش‌های ملی و بین‌المللی برای احیای دریاچه ارومیه، با ستاد احیای دریاچه و سازمان هواشناسی کشور طرح مطالعاتی را برای ارزیابی آسیب‌پذیری و ریسک خشکسالی در حوضه آبریز دریاچه ارومیه و تاثیر آن بر معیشت مردم منطقه را اجرا کرده است.
هدف از این ارزیابی، کمک به اجرایی ساختن یک نظام جامع‌نگر مدیریت خشکسالی در منطقه است به همین منظور کارشناسان فائو، ستاد احیای دریاچه ارومیه و سازمان هواشناسی با برگزاری یک کارگاه اعتبارسنجی، نتایج حاصل از این مطالعه و ارزیابی را مورد بررسی قرار دادند.
این تلاش مشترک ملی و بین‌المللی به ایران کمک خواهد کرد تا یک ساوزکار نظام‌مند را برای کاهش تأثیرات خشکسالی و افزایش توان تطابق‌پذیری با آن در سطح منطقه برقرار کند.
