به گزارش ایرنا یک نفر از هر کشوری که دارای زیستگاه میش‌مرغ است، در برنامه جامع حفاظت از میش‌مرغ آسیا همکاری می‌کند و «عبدالکریمی» که ریاست اداره حفاظت محیط زیست بوکان را نیز بر عهده دارد، به عنوان عضو این مجمع انتخاب شده است؛ هدف از تشکیل آن نیز حفاظت از میش‌مرغ در آسیا، مطالعات جمعیتی، اکولوژیکی و مدیریت زیستگاه این گونه است.
این برنامه برای جلوگیری از انقراض میش‌مرغ از طرف گروه متخصصان بوستارد «IUCN» مدیریت می‌شود و کشورهای آسیایی میانه از جمله چین، مغولستان، قسمت آسیایی ترکیه، روسیه، هندوستان، ازبکستان و ایران دارای پراکنش جمعیتی میش‌مرغ است؛ از این‌رو هر کدام از این کشورها برنامه‌های خود را برای حفظ این گونه جانوری در حال انقراض ارایه می‌کنند.
عبدالکریمی روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا به وظایف اعضای این مجمع اشاره کرد و افزود: این اعضا برنامه‌های خود از جمله تغییرات اقلیمی، چگونگی حفظ گونه، راه و برنامه‌های حفاظت از میش‌مرغ و راه‌های جلوگیری از انقراض این گونه را در اختیار گروه قرار می‌دهند.
وی بیان کرد: در ایران وضعیت پرنده میش‌مرغ به نسبت دیگر کشورها به شدت بحرانی بوده و بر اساس آخرین آمارها تنها ۳۰ تا ۴۰ بال از این گونه با ارزش در ایران باقیمانده که بیش از ۹۰ درصد جمعیت آن در زیستگاه‌های شهرستان بوکان زیست می‌کنند.
میش‌مرغ در حال حاضر نماد محیط زیست آذربایجان‌غربی است اما با وجود دغدغه فعالان محیط زیست و وعده مسوولان در سال‌های گذشته، مرکز تحقیقات میش‌مرغ در پلان راهبردی سازمان محیط زیست تعریف نشده و گام‌های موثر در راستای برنامه حفاظتی این گونه باارزش برداشته نشده است.
میش‌مرغ، قوچ و میش ارمنی و سمندر کردستانی گونه‌های جانوری در حال انقراض هستند که در بوکان زیست می‌کنند.
در حال حاضر کمتر از ۴۰ بال میش‌مرغ در ایران باقی مانده که تنها در بوکان زاد و ولد می‌کنند.
میش‌مرغ (چیرگ) از رده پرندگان، راسته درسانان، خانواده هوبره و از جنس Otis و جزو بزرگترین پرندگان گیاه‌خوار محسوب می‌شود که با جثه بزرگ و بال‌های کشیده و پرتوان، سنگین‌ترین پرنده قادر به پرواز جهان لقب گرفته است که در حال حاضر در لیست سرخ (IUCN) با درجه حفاظتی آسیب‌پذیر قرار گرفته است.
بوکان در جنوب آذربایجان غربی قرار دارد.
۷۵۱۰/۶۱۸۵/۳۰۷۲
