به گزارش ایرنا قالی های خوش رنگ و چشم نواز، چوب تراش های ظریف و سفالینه های نقش برجسته ی هنرمندان صنایع دستی، مجالس اعیانی مختلفی را در جای جای این کره خاکی مزین کرده است اما فروش تک اثرهای آنان حتی با قیمت های بالا هم دردی از این هنرآفرینان را درمان نمی کند.
برخی از آنان هم ستبر فولاد را با چکاچاک چکش ها، انحنایی چون گلبرگ می دهند و سختی های روزگار را به جان می خرند تا عزتمندانه نان دست خود را بخورند و روزی حلال را با هنر آشفته حال کسب کنند.
خاتم کاری از چهارمحال بختیاری که در پنجمین نمایشگاه سراسری صنایع دستی آذربایجان غربی حضور داشت، به پایین بودن قدرت خرید مردم اشاره دارد و معتقد است که آثار صنایع دستی هنرمندان ایرانی، تماشاگران زیاد اما خریداران کم دارد.
سید یونس کاظمی که روستای 'شیخ شبان' برای چند نفر دیگر هم شغل ایجاد کرده است، ادامه داد: درآمد محدود، گذران زندگی را با دشواری های عدیده مواجه کرده است اما مجبور به ادامه هستیم.
وی بیان کرد: عرضه اجناس بی کیفیت خارجی بسیاری از هنرمندان را آزار می دهد و واسطه ها، کالاهای صنعتی با قیمت های ناچیز را به جای صنایع دستی در بازار عرضه می کنند.
منبت کار ارومیه ای هم بر این عقیده است که برگزاری نمایشگاه های بین المللی در کشورهای مختلف به بازاریابی و فروش صنایع دستی فاخر کشور کمک می کند و یکی دیگر از راهکارها برای حمایت از صنایع دستی کشور، ایجاد محدودیت برای واردات کالاهای بی کیفیت خارجی است.
بابک سلیمان زاده ادامه داد: هنر ایرانی شهرت جهانی دارد اما در صورت ادامه این روند، غبار فراموشی بر صنایع دستی کشور سایه خواهد انداخت.
هنرمند دیگری از مینودشت گلستان که در زمینه تولید عروسک و اسباب بازی سنتی و همچنین گلیم بافی فعالیت می کند، گفت: مسوولان با ایجاد ارتباط بین مردم و هنرمندان صنایع دستی را تقویت کنند تا ارزش صنایع دستی فاخر ایرانی بیش از پیش برای مردم تبیین شود.
اعظم خواجه با بیان اینکه برگزاری نمایشگاه ها به عرضه صنایع دستی ایرانی کمک می کند، گفت: مردم باید تفاوت صنایع به ظاهر دستی و بی کیفیت خارجی با صنایع فاخر ایرانی را به خوبی درک کنند.
دارنده نشان ملی مرغوبیت و هنرمندی از خراسان رضوی در رشته گلیم بافی نیز معتقد است که هنرمند نباید دغدغه فروش محصول را داشته باشد زیرا اگر دنبال بازار باشد، هنرش رنگ می بازد.
سهیلا هاشمی وند ادامه داد: هنرمند باید با خاطری آسوده به قلم زنی، حجاری، میناکاری، گلیم بافی، ریزه کاری و سایر فعالیت های هنری خود بپردازد و فرصت پرورش هنرش را داشته باشد.
وی به کپی برداری برخی کشورها از نقشه های گلیم و قالی ایرانی اشاره کرد و گفت: قیمت اجناس خارجی به دلیل نازل بودن کیفیت، پایین تر از صنایع دستی ایرانی است و مردم نیز بدون توجه به اصالت اثر نسبت به خرید اقدام می کنند.
امید مامندی، معرق کار بوکانی هم از مسوولان انتظار دارد تا جلوی ورود اجناس تقلبی خارجی به کشور را بگیرند و بیش از پیش از هنرمندان صنایع دستی حمایت کنند.
مجید کارگر، هنرمند دیگر اهل اهر از توابع آذربایجان شرقی که به میناکاری مشغول است، گفت: نخستین گام برای رونق بازار صنایع دستی ایرانی، نهادینه کردن فرهنگ استفاده و خرید این صنایع است.
یک ریزه کار برجسته آذربایجان غربی هم گفت: واردات بی رویه صنایع دستی بی کیفیت از پاکستان، چین و هند با قیمت پایین، کارگاه های صنایع دستی نظیر ریزه کاری، کنده کاری و منبت کاری را تعطیل کرده است.
حمید بهجت که در کارنامه کاری خود یک نشان ملی دارد، ادامه داد: اگر سازمان های دولتی و خصوصی برای خرید هدیه در آیین های مختلف از صنایع دستی محلی استفاده کنند، کارگاه ها از رکود خارج می شود.
معاون صنایع دستی میراث فرهنگی و گردشگری آذربایجان غربی هم به خبرنگار ایرنا گفت: مشکل مهم هنرمندان صنایع دستی، فروش است و حل این مشکل نیازمند همراهی مردم و جامعه و توجه آنان به صنایع دستی ایرانی است.
افسانه رنجبر قاسمی با بیان اینکه خرید صنایع دستی نیازمند فرهنگ سازی است، افزود: اگر مردم هدایای خود را از میان صنایع دستی ایرانی انتخاب کنند، بدون شک بخش بزرگی از مشکل هنرمندان حل می شود.
وی به حضور اجناس خارجی در بازار صنایع دستی اشاره کرد و گفت: اجناس بی کیفیت خارجی به نام صنایع دستی، با ظاهری زیبا و قیمتی ناچیز عرضه می شود و توجه مردم را به خود جلب می کند.
به گزارش ایرنا صنایع دستی به مجموعه ای از هنرها و صنایعی اطلاق می شود که به طور عمده با استفاده از مواد اولیه ی بومی و انجام قسمتی از مراحل اساسی تولید به کمک دست و ابزار دستی ساخته می شود و در هر واحد آن ذوق هنری و خلاقیت فکری صنعتگر سازنده به نحوی تجلی می یابد؛ همین عامل، وجه تمایز اصلی این گونه محصولات از مصنوعات مشابه ماشینی و کارخانه ای است.
8135/3072/7129
انتهای پیام برخی از آنان هم ستبر فولاد را با چکاچاک چکش ها، انحنایی چون گلبرگ می دهند و سختی های روزگار را به جان می خرند تا عزتمندانه نان دست خود را بخورند و روزی حلال را با هنر آشفته حال کسب کنند.
خاتم کاری از چهارمحال بختیاری که در پنجمین نمایشگاه سراسری صنایع دستی آذربایجان غربی حضور داشت، به پایین بودن قدرت خرید مردم اشاره دارد و معتقد است که آثار صنایع دستی هنرمندان ایرانی، تماشاگران زیاد اما خریداران کم دارد.
سید یونس کاظمی که روستای 'شیخ شبان' برای چند نفر دیگر هم شغل ایجاد کرده است، ادامه داد: درآمد محدود، گذران زندگی را با دشواری های عدیده مواجه کرده است اما مجبور به ادامه هستیم.
وی بیان کرد: عرضه اجناس بی کیفیت خارجی بسیاری از هنرمندان را آزار می دهد و واسطه ها، کالاهای صنعتی با قیمت های ناچیز را به جای صنایع دستی در بازار عرضه می کنند.
منبت کار ارومیه ای هم بر این عقیده است که برگزاری نمایشگاه های بین المللی در کشورهای مختلف به بازاریابی و فروش صنایع دستی فاخر کشور کمک می کند و یکی دیگر از راهکارها برای حمایت از صنایع دستی کشور، ایجاد محدودیت برای واردات کالاهای بی کیفیت خارجی است.
بابک سلیمان زاده ادامه داد: هنر ایرانی شهرت جهانی دارد اما در صورت ادامه این روند، غبار فراموشی بر صنایع دستی کشور سایه خواهد انداخت.
هنرمند دیگری از مینودشت گلستان که در زمینه تولید عروسک و اسباب بازی سنتی و همچنین گلیم بافی فعالیت می کند، گفت: مسوولان با ایجاد ارتباط بین مردم و هنرمندان صنایع دستی را تقویت کنند تا ارزش صنایع دستی فاخر ایرانی بیش از پیش برای مردم تبیین شود.
اعظم خواجه با بیان اینکه برگزاری نمایشگاه ها به عرضه صنایع دستی ایرانی کمک می کند، گفت: مردم باید تفاوت صنایع به ظاهر دستی و بی کیفیت خارجی با صنایع فاخر ایرانی را به خوبی درک کنند.
دارنده نشان ملی مرغوبیت و هنرمندی از خراسان رضوی در رشته گلیم بافی نیز معتقد است که هنرمند نباید دغدغه فروش محصول را داشته باشد زیرا اگر دنبال بازار باشد، هنرش رنگ می بازد.
سهیلا هاشمی وند ادامه داد: هنرمند باید با خاطری آسوده به قلم زنی، حجاری، میناکاری، گلیم بافی، ریزه کاری و سایر فعالیت های هنری خود بپردازد و فرصت پرورش هنرش را داشته باشد.
وی به کپی برداری برخی کشورها از نقشه های گلیم و قالی ایرانی اشاره کرد و گفت: قیمت اجناس خارجی به دلیل نازل بودن کیفیت، پایین تر از صنایع دستی ایرانی است و مردم نیز بدون توجه به اصالت اثر نسبت به خرید اقدام می کنند.
امید مامندی، معرق کار بوکانی هم از مسوولان انتظار دارد تا جلوی ورود اجناس تقلبی خارجی به کشور را بگیرند و بیش از پیش از هنرمندان صنایع دستی حمایت کنند.
مجید کارگر، هنرمند دیگر اهل اهر از توابع آذربایجان شرقی که به میناکاری مشغول است، گفت: نخستین گام برای رونق بازار صنایع دستی ایرانی، نهادینه کردن فرهنگ استفاده و خرید این صنایع است.
یک ریزه کار برجسته آذربایجان غربی هم گفت: واردات بی رویه صنایع دستی بی کیفیت از پاکستان، چین و هند با قیمت پایین، کارگاه های صنایع دستی نظیر ریزه کاری، کنده کاری و منبت کاری را تعطیل کرده است.
حمید بهجت که در کارنامه کاری خود یک نشان ملی دارد، ادامه داد: اگر سازمان های دولتی و خصوصی برای خرید هدیه در آیین های مختلف از صنایع دستی محلی استفاده کنند، کارگاه ها از رکود خارج می شود.
معاون صنایع دستی میراث فرهنگی و گردشگری آذربایجان غربی هم به خبرنگار ایرنا گفت: مشکل مهم هنرمندان صنایع دستی، فروش است و حل این مشکل نیازمند همراهی مردم و جامعه و توجه آنان به صنایع دستی ایرانی است.
افسانه رنجبر قاسمی با بیان اینکه خرید صنایع دستی نیازمند فرهنگ سازی است، افزود: اگر مردم هدایای خود را از میان صنایع دستی ایرانی انتخاب کنند، بدون شک بخش بزرگی از مشکل هنرمندان حل می شود.
وی به حضور اجناس خارجی در بازار صنایع دستی اشاره کرد و گفت: اجناس بی کیفیت خارجی به نام صنایع دستی، با ظاهری زیبا و قیمتی ناچیز عرضه می شود و توجه مردم را به خود جلب می کند.
به گزارش ایرنا صنایع دستی به مجموعه ای از هنرها و صنایعی اطلاق می شود که به طور عمده با استفاده از مواد اولیه ی بومی و انجام قسمتی از مراحل اساسی تولید به کمک دست و ابزار دستی ساخته می شود و در هر واحد آن ذوق هنری و خلاقیت فکری صنعتگر سازنده به نحوی تجلی می یابد؛ همین عامل، وجه تمایز اصلی این گونه محصولات از مصنوعات مشابه ماشینی و کارخانه ای است.
8135/3072/7129
کپی شد
