به گزارش ایرنا، وجود مادران و پدران سالخورده ای که همچون قبل توان خدمت به فرزندان و رسیدگی به خانواده خود را ندارند، در خانه ها موجب خیر و برکت الهی بوده و در آیات و احادیث بسیاری نسبت به احترام والدین پس از اطاعت خداوند سفارش شده است.
مادرانی که در زمستان های سخت و طولانی سال های دور امکانات امروز را نداشتند و در تمام مدتی که کودکان مشغول بچگی بودند، با شکستن آب حوض یخ زده به شست و شوی لباس های آنان می پرداخته اند و روی والور خوراک پزی برایشان غذا می پخته اند.
پدرانی فرتوت و پیر که روزگاری قدرتمند و جوان بودند و بارهای مشکلات و سختی ها را از دوش خانواده و فرزندان خود برمی داشته اند تا آنان به قله های موفقیت برسند.
«مش اکبر» پیرمرد 78 ساله ای که در کنج خانه سالمندان به پنجره ای خیره شده است در مورد حضورش در این سرا چنین می گوید: نمی خواستم به خاطر من عروس هایم با پسرانم بدخلقی کنند؛ دیگر زمان از دستم رفته است و همین که فرزندانم شاد باشند برایم کافی است.
وی ادامه داد: هرازگاهی نوه هایم برای دیدنم به اینجا سر می زنند که مایه دلخوشی من است، گروه های دانشجویی و برخی مسوولان هم در ایام مختلف و مناسبت ها به مراکز نگهداری سالمندان سرکشی می کنند.
چقدر غم انگیز است که سالخوردگان را همچون لوازم زندگی از رده خارج کنیم، چقدر دردناک است وقتی از گوشه و کنار و فضای مجازی می شنویم فرزندانی سنگ دل پدر یا مادر پیر خود را که دچار فراموشی یا بیماری آلزایمر شده اند را در گوشه و کنار شهر رها می کنند تا بهزیستی آنان را پیدا کند و در سراهای سالمندان اسکان دهد.
حتی در یکی از دیدارهایی که از سرای سالمندان حضرت زهرا (س) ارومیه داشتم، با زنی که سنش به کمتر از 40 سال می خورد روبرو شدم، به گمانم نامش لیلا بود؛ وقتی از او دلیل حضورش را در سرای سالمندان که هنوز فاصله بسیاری با سالمندی داشت جویا شدم قطره اشک حلقه زده در چشمانش را پاک کرد و بغضش را فرو خورد.
«لیلا» گفت: پس از فوت پدر و مادرم به فاصله کمی از همدیگر، برادرانم که نمی خواستند زحمت نگهداری از خواهر را به دوش بکشند و با همسران خود بحث کنند، تصمیم بر این گرفتند مرا که هیچ سوادی هم ندارم برای آرامش خودشان در خانه سالمندان رها کرده و رد و نشان خود را پاک کنند.
مدیرکل بهزیستی آذربایجان غربی نیز در مورد تعداد و وضعیت این مراکز گفت: در حال حاضر 13 مرکز نگهداری سالمندان در آذربایجان غربی فعالیت می کند که به نگهداری از سالمندان مرد و زن در شهرهای مختلف استان اشتغال دارد.
سعید فریور افزود: بیش از 417 سالمند مرد و زن در شهرهای مختلف استان در سراهای سالمندان زندگی می کنند که از این تعداد 238 سالمند در سراهای سالمندان ارومیه حضور دارند.
وی با تاکید بر این نکته که بهترین محل زندگی برای سالمندان خانه است، اختصاص اعتبار کمک هزینه نگهداری این بزرگان را در منزل از مهمترین راهکارها و اهداف بهزیستی عنوان کرد.
مدیرکل بهزیستی آذربایجان غربی افزود: دولت در راستای حمایت از سالمندان میزان مشخصی یارانه به ازای هر فرد اختصاص داده که این یارانه در مراکز بر اساس درجه یک و درجه 2 اعطا می شود.
فریور با اشاره به مبلغ یارانه ای که برای هر مرکز داده می شود، ابراز کرد: میزان یارانه در مراکز درجه یک 640 هزار تومان به ازای هر نفر بوده و در مراکز درجه 2 این یارانه مبلغ 583 هزار تومان است.
عده ای مشکلات مالی و دشواری های زندگی را سبب رهاکردن والدین خود در آسایشگاه های سالمندان عنوان کرده و خانواده های فقیر نگهداری سالمند را باری بر دوش نان آور خانواده عنوان می کنند حال آنکه در روایت ها و باورهای ما وجود پدر و مادر و بزرگان مایه رحمت و برکت دانسته می شود و پس از حضور آنان در خانه های سالمندان هیچ رونق اقتصادی چشمگیری در زندگی این افراد مشاهده نمی شود.
برخی دیگر هم با بهانه تراشی های بنی اسرائیلی اعتراف نمی کنند که به دنبال راحت طلبی هستند و با اعزام سالمندان به آسایشگاه ها خواهان آسایش بیشتر و تفریح خود هستند؛ در حالی که این پدران و مادران برای بزرگ کردن فرزندانشان در جوانی از آسایش خود گذشتند و فداکاری های بسیاری کردند و امروز شایسته و لایق این نامهربانی ها نیستند.
پدر و مادر تنها کسانی هستند که با وجود بدرفتاری و نامهربانی های فرزندانشان باز هم برای خوشبختی و خوشحالی بچه هایشان دست به دعا برمی دارند و همواره دلشان به روی محبت فرزندانشان باز است؛ چشم های منتظری که به پنجره آسایشگاه دوخته شده تا بلکه فرزندش از در بیاید و او را با خود به خانه بازگرداند.
مدیر و موسس خانه سالمندان آباء ارومیه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا گفت: سالمندان که شامل گروه سنی بالای 60 سال هستند با دلخوشی و از روی علاقه حاضر به سکونت در سرای سالمندان نمی شوند اما گاهی شرایط زندگی به گونه ای رقم می خورد که آنان به اجبار باید خانه و محل زندگی خود را به سرای سالمندان تغییر دهند.
«ساعد حسینی» افزود: گاهی بر اثر کهولت سن بیماری هایی بر افراد عارض می شود که اعضای خانواده قادر به نگهداری از سالمند نیستند و از روی ناچاری به دلیل مشغله های کاری و زندگی خود پدر یا مادر سالمند را به سرای نگهداری از سالمندان می سپارند.
وی اظهار داشت: گاهی نیز فرزندان فرد سالمند در خارج از کشور بوده و امکان نگهداری و رسیدگی به والدین پیر خود را ندارند که در این صورت سرای سالمندان تبدیل به مرکزی به گرمی خانه شده و فرد از تنهایی رها می شود.
حسینی با اشاره به جمعیت رو به رشد سالمندان در جامعه گفت: جمعیت سالمند کشور روند رو به رشدی به خود گرفته است و طی 20 سال آینده 25 درصد جمعیت را سالمندان تشکیل می دهند.
به گزارش ایرنا یکی از مزیت های حضور سالمندان در مراکز نگهداری، احساس همدلی با گروه همسالان خود و نداشتن حس تنهایی و دوری از جامعه است که فرد با حضور در جمع سالمندان احساس خرسندی پیدا می کند، بنابراین همیشه هم این حضور به معنی بی وفایی فرزندان نیست و تاثیرات مثبتی را در افراد سالمند دارد.
یکی از مهم ترین خواسته های سالمندان در مراکز نگهداری از سالمندان نداشتن حس تنهایی و ملاقات مستمر فرزندان است تا حس جدایی از خانواده را نداشته باشند.
417 سالمند مرد و زن در 13 مرکز که در هفت شهر ماکو، ارومیه، خوی، بوکان، سلماس، نقده و مهاباد قرار دارد، نگهداری می شوند.
9918/3072
انتهای پیام مادرانی که در زمستان های سخت و طولانی سال های دور امکانات امروز را نداشتند و در تمام مدتی که کودکان مشغول بچگی بودند، با شکستن آب حوض یخ زده به شست و شوی لباس های آنان می پرداخته اند و روی والور خوراک پزی برایشان غذا می پخته اند.
پدرانی فرتوت و پیر که روزگاری قدرتمند و جوان بودند و بارهای مشکلات و سختی ها را از دوش خانواده و فرزندان خود برمی داشته اند تا آنان به قله های موفقیت برسند.
«مش اکبر» پیرمرد 78 ساله ای که در کنج خانه سالمندان به پنجره ای خیره شده است در مورد حضورش در این سرا چنین می گوید: نمی خواستم به خاطر من عروس هایم با پسرانم بدخلقی کنند؛ دیگر زمان از دستم رفته است و همین که فرزندانم شاد باشند برایم کافی است.
وی ادامه داد: هرازگاهی نوه هایم برای دیدنم به اینجا سر می زنند که مایه دلخوشی من است، گروه های دانشجویی و برخی مسوولان هم در ایام مختلف و مناسبت ها به مراکز نگهداری سالمندان سرکشی می کنند.
چقدر غم انگیز است که سالخوردگان را همچون لوازم زندگی از رده خارج کنیم، چقدر دردناک است وقتی از گوشه و کنار و فضای مجازی می شنویم فرزندانی سنگ دل پدر یا مادر پیر خود را که دچار فراموشی یا بیماری آلزایمر شده اند را در گوشه و کنار شهر رها می کنند تا بهزیستی آنان را پیدا کند و در سراهای سالمندان اسکان دهد.
حتی در یکی از دیدارهایی که از سرای سالمندان حضرت زهرا (س) ارومیه داشتم، با زنی که سنش به کمتر از 40 سال می خورد روبرو شدم، به گمانم نامش لیلا بود؛ وقتی از او دلیل حضورش را در سرای سالمندان که هنوز فاصله بسیاری با سالمندی داشت جویا شدم قطره اشک حلقه زده در چشمانش را پاک کرد و بغضش را فرو خورد.
«لیلا» گفت: پس از فوت پدر و مادرم به فاصله کمی از همدیگر، برادرانم که نمی خواستند زحمت نگهداری از خواهر را به دوش بکشند و با همسران خود بحث کنند، تصمیم بر این گرفتند مرا که هیچ سوادی هم ندارم برای آرامش خودشان در خانه سالمندان رها کرده و رد و نشان خود را پاک کنند.
مدیرکل بهزیستی آذربایجان غربی نیز در مورد تعداد و وضعیت این مراکز گفت: در حال حاضر 13 مرکز نگهداری سالمندان در آذربایجان غربی فعالیت می کند که به نگهداری از سالمندان مرد و زن در شهرهای مختلف استان اشتغال دارد.
سعید فریور افزود: بیش از 417 سالمند مرد و زن در شهرهای مختلف استان در سراهای سالمندان زندگی می کنند که از این تعداد 238 سالمند در سراهای سالمندان ارومیه حضور دارند.
وی با تاکید بر این نکته که بهترین محل زندگی برای سالمندان خانه است، اختصاص اعتبار کمک هزینه نگهداری این بزرگان را در منزل از مهمترین راهکارها و اهداف بهزیستی عنوان کرد.
مدیرکل بهزیستی آذربایجان غربی افزود: دولت در راستای حمایت از سالمندان میزان مشخصی یارانه به ازای هر فرد اختصاص داده که این یارانه در مراکز بر اساس درجه یک و درجه 2 اعطا می شود.
فریور با اشاره به مبلغ یارانه ای که برای هر مرکز داده می شود، ابراز کرد: میزان یارانه در مراکز درجه یک 640 هزار تومان به ازای هر نفر بوده و در مراکز درجه 2 این یارانه مبلغ 583 هزار تومان است.
عده ای مشکلات مالی و دشواری های زندگی را سبب رهاکردن والدین خود در آسایشگاه های سالمندان عنوان کرده و خانواده های فقیر نگهداری سالمند را باری بر دوش نان آور خانواده عنوان می کنند حال آنکه در روایت ها و باورهای ما وجود پدر و مادر و بزرگان مایه رحمت و برکت دانسته می شود و پس از حضور آنان در خانه های سالمندان هیچ رونق اقتصادی چشمگیری در زندگی این افراد مشاهده نمی شود.
برخی دیگر هم با بهانه تراشی های بنی اسرائیلی اعتراف نمی کنند که به دنبال راحت طلبی هستند و با اعزام سالمندان به آسایشگاه ها خواهان آسایش بیشتر و تفریح خود هستند؛ در حالی که این پدران و مادران برای بزرگ کردن فرزندانشان در جوانی از آسایش خود گذشتند و فداکاری های بسیاری کردند و امروز شایسته و لایق این نامهربانی ها نیستند.
پدر و مادر تنها کسانی هستند که با وجود بدرفتاری و نامهربانی های فرزندانشان باز هم برای خوشبختی و خوشحالی بچه هایشان دست به دعا برمی دارند و همواره دلشان به روی محبت فرزندانشان باز است؛ چشم های منتظری که به پنجره آسایشگاه دوخته شده تا بلکه فرزندش از در بیاید و او را با خود به خانه بازگرداند.
مدیر و موسس خانه سالمندان آباء ارومیه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا گفت: سالمندان که شامل گروه سنی بالای 60 سال هستند با دلخوشی و از روی علاقه حاضر به سکونت در سرای سالمندان نمی شوند اما گاهی شرایط زندگی به گونه ای رقم می خورد که آنان به اجبار باید خانه و محل زندگی خود را به سرای سالمندان تغییر دهند.
«ساعد حسینی» افزود: گاهی بر اثر کهولت سن بیماری هایی بر افراد عارض می شود که اعضای خانواده قادر به نگهداری از سالمند نیستند و از روی ناچاری به دلیل مشغله های کاری و زندگی خود پدر یا مادر سالمند را به سرای نگهداری از سالمندان می سپارند.
وی اظهار داشت: گاهی نیز فرزندان فرد سالمند در خارج از کشور بوده و امکان نگهداری و رسیدگی به والدین پیر خود را ندارند که در این صورت سرای سالمندان تبدیل به مرکزی به گرمی خانه شده و فرد از تنهایی رها می شود.
حسینی با اشاره به جمعیت رو به رشد سالمندان در جامعه گفت: جمعیت سالمند کشور روند رو به رشدی به خود گرفته است و طی 20 سال آینده 25 درصد جمعیت را سالمندان تشکیل می دهند.
به گزارش ایرنا یکی از مزیت های حضور سالمندان در مراکز نگهداری، احساس همدلی با گروه همسالان خود و نداشتن حس تنهایی و دوری از جامعه است که فرد با حضور در جمع سالمندان احساس خرسندی پیدا می کند، بنابراین همیشه هم این حضور به معنی بی وفایی فرزندان نیست و تاثیرات مثبتی را در افراد سالمند دارد.
یکی از مهم ترین خواسته های سالمندان در مراکز نگهداری از سالمندان نداشتن حس تنهایی و ملاقات مستمر فرزندان است تا حس جدایی از خانواده را نداشته باشند.
417 سالمند مرد و زن در 13 مرکز که در هفت شهر ماکو، ارومیه، خوی، بوکان، سلماس، نقده و مهاباد قرار دارد، نگهداری می شوند.
9918/3072
کپی شد
