به گزارش ایرنا این موزه، آثار سنگی، سفالی و فلزی متنوعی را در خود جای داده که قدمت آنها به دوره های اشکانی، ساسانی، هخامنشی، سلجوقی و هزاره اول قبل از میلاد باز می گردد.
نخستین چیزی که بازدیدکنندگان در ابتدای ورود به موزه با آن مواجه می شوند، خمره های سفالی بزرگی است که قدمت آن ها به سال های 1358ه.ق بر می گردد؛ کمی آن طرف تر، خمره های سفالی دیگری نیز به چشم می خورد که مربوط به دوره ی اشکانیان می باشد.
وجود یک تابوت حاوی 'مولاژ' اسکلت انسان که به اواخر هزاره ی اول قبل از میلاد مسیح بازمی گردد، حیرت انگیز است؛ محل کشف این تابوت نیز روستای کشاورز شهرستان شاهین دژ درج شده است.
گلدان ها و ظروف شیشه ای لعاب دار که به دوره ی صفوی و قاجار باز می گردد، بخشی از این موزه را به فضایی زیبا و نوستالژیک تبدیل کرده است.
وجود سه کتیبه سنگی بزرگ متعلق به دوره حکمرانی اورارتوها به نام های ' استل ( کتیبه) سنگی کله شین'، ' کتیبه ماوانا' و 'کتیبه محمودآباد ' جزو اشیا بی نظیر موزه بوده که به خط میخی اورارتوئی نگاشته شده است.
نسخ نفیس این موزه از دوران ایلخانی تا قاجار همراه با آثار خوشنویسان مشهور جهان اسلام مانند احمد نیریزی و نائینی بخش دیگری از اشیای این گنجینه غنی کشور را تشکیل می دهد.
اما در این موزه باستان شناسی کم نظیر باید به سراغ ویترین های ضرب سکه ها نیز رفت؛ قمت این سکه ها به دوران هخامنشیان، اشکانیان، سلجوقیان، سامانیان، تیموریان، امویان و غزنویان باز می گردد.
یک از پربازدیدترین قسمت ها، بخش زیورآلات می باشد که بازدیدکننده ها را در خود غرق می کند؛ این زیورآلات که از جنس کهربا، فیروزه و سنگ های یاقوتی است، چشم اندازی زیبا در این محیط به ارمغان می آورد.
کارشناس میراث فرهنگی هم که به این آثار آشنایی کامل دارد به عنوان راهنما در این مکان حضور دارد تا اطلاعات لازم را در اختیار گردشگران قرار دهد.
معاون میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان غربی معتقد است که موزه باستان شناسی ارومیه با توجه به تعداد بالای اشیا تاریخی، دومین موزه غنی کشور به شمار می رود.
حسن سپهرفر با بیان اینکه هر دوره از تاریخ اشیای منحصر به فرد خود را در این موزه دارد، گفت: ابزار آلات استخوانی و سنگی و کاشی های لعاب دار و آجرهای تپه قلایچی نیز از دیگر اشیا منحصر بفرد دوره های صدر اسلام تا قاجار در این موزه محسوب می شود.
به گفته وی موزه باستان شناسی ارومیه به ویژه در روزهای پایانی هفته و تعطیلات پذیرای جمعیت کثیری از گردشگران داخلی و خارجی است و یکی از پربازدیدترین مراکز فرهنگی و گردشگری استان به شمار می رود.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان غربی نیز با اشاره به اهمیت بازدید از موزه ها و به ویژه موزه باستان شناسی ارومیه، گفت: این موزه نسل گذشته را به نسل حاضر پیوند می دهد و بازدید کنندگان را با سبک زندگی پیشنیان در دوره نوسنگی آشنا می کند.
جلیل جباری ادامه داد: این موزه باستان شناسی محلی برای پژوهش و آموزش دانشجویان و پژوهشگران حوزه تاریخ، ادب و فرهنگ می باشد و این اداره کل تاکید دارد که کلاس های درس تاریخ مدارس در این محل برگزار شود.
وی افزود: آذربایجان غربی در دوره های مختلف تاریخی محل سکونت بشر بوده است و این ظرفیت را دارد تا موزه های مختلف و تخصصی در نقاط مختلف استان راه اندازی شود.
وی بیان کرد: با توجه با این مسئله بحث ایجاد تنوع در موزه های استان در دستور کار اداره کل میراث فرهنگی قرار گرفته و بر همین اساس موزه نسخ خطی و موزه آموزشی (جهت نشان دادن سیر تحول آموزش و پرورش) راه اندازی شده است.
به گزارش ایرنا طی دوران نوسنگی در برخی نواحی جنوب غرب آسیا (خاورمیانه) انسان از مرحلهٔ جمع آوری و شکار به مرحله کشت و اهلی کردن برخی حیوانات مثل بز و گوسفند گذر کرد؛ باستان شناسان آغاز این دوره را در حدود 10 هزار سال پیش دانسته اند.
3072/8135
انتهای پیام نخستین چیزی که بازدیدکنندگان در ابتدای ورود به موزه با آن مواجه می شوند، خمره های سفالی بزرگی است که قدمت آن ها به سال های 1358ه.ق بر می گردد؛ کمی آن طرف تر، خمره های سفالی دیگری نیز به چشم می خورد که مربوط به دوره ی اشکانیان می باشد.
وجود یک تابوت حاوی 'مولاژ' اسکلت انسان که به اواخر هزاره ی اول قبل از میلاد مسیح بازمی گردد، حیرت انگیز است؛ محل کشف این تابوت نیز روستای کشاورز شهرستان شاهین دژ درج شده است.
گلدان ها و ظروف شیشه ای لعاب دار که به دوره ی صفوی و قاجار باز می گردد، بخشی از این موزه را به فضایی زیبا و نوستالژیک تبدیل کرده است.
وجود سه کتیبه سنگی بزرگ متعلق به دوره حکمرانی اورارتوها به نام های ' استل ( کتیبه) سنگی کله شین'، ' کتیبه ماوانا' و 'کتیبه محمودآباد ' جزو اشیا بی نظیر موزه بوده که به خط میخی اورارتوئی نگاشته شده است.
نسخ نفیس این موزه از دوران ایلخانی تا قاجار همراه با آثار خوشنویسان مشهور جهان اسلام مانند احمد نیریزی و نائینی بخش دیگری از اشیای این گنجینه غنی کشور را تشکیل می دهد.
اما در این موزه باستان شناسی کم نظیر باید به سراغ ویترین های ضرب سکه ها نیز رفت؛ قمت این سکه ها به دوران هخامنشیان، اشکانیان، سلجوقیان، سامانیان، تیموریان، امویان و غزنویان باز می گردد.
یک از پربازدیدترین قسمت ها، بخش زیورآلات می باشد که بازدیدکننده ها را در خود غرق می کند؛ این زیورآلات که از جنس کهربا، فیروزه و سنگ های یاقوتی است، چشم اندازی زیبا در این محیط به ارمغان می آورد.
کارشناس میراث فرهنگی هم که به این آثار آشنایی کامل دارد به عنوان راهنما در این مکان حضور دارد تا اطلاعات لازم را در اختیار گردشگران قرار دهد.
معاون میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان غربی معتقد است که موزه باستان شناسی ارومیه با توجه به تعداد بالای اشیا تاریخی، دومین موزه غنی کشور به شمار می رود.
حسن سپهرفر با بیان اینکه هر دوره از تاریخ اشیای منحصر به فرد خود را در این موزه دارد، گفت: ابزار آلات استخوانی و سنگی و کاشی های لعاب دار و آجرهای تپه قلایچی نیز از دیگر اشیا منحصر بفرد دوره های صدر اسلام تا قاجار در این موزه محسوب می شود.
به گفته وی موزه باستان شناسی ارومیه به ویژه در روزهای پایانی هفته و تعطیلات پذیرای جمعیت کثیری از گردشگران داخلی و خارجی است و یکی از پربازدیدترین مراکز فرهنگی و گردشگری استان به شمار می رود.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان غربی نیز با اشاره به اهمیت بازدید از موزه ها و به ویژه موزه باستان شناسی ارومیه، گفت: این موزه نسل گذشته را به نسل حاضر پیوند می دهد و بازدید کنندگان را با سبک زندگی پیشنیان در دوره نوسنگی آشنا می کند.
جلیل جباری ادامه داد: این موزه باستان شناسی محلی برای پژوهش و آموزش دانشجویان و پژوهشگران حوزه تاریخ، ادب و فرهنگ می باشد و این اداره کل تاکید دارد که کلاس های درس تاریخ مدارس در این محل برگزار شود.
وی افزود: آذربایجان غربی در دوره های مختلف تاریخی محل سکونت بشر بوده است و این ظرفیت را دارد تا موزه های مختلف و تخصصی در نقاط مختلف استان راه اندازی شود.
وی بیان کرد: با توجه با این مسئله بحث ایجاد تنوع در موزه های استان در دستور کار اداره کل میراث فرهنگی قرار گرفته و بر همین اساس موزه نسخ خطی و موزه آموزشی (جهت نشان دادن سیر تحول آموزش و پرورش) راه اندازی شده است.
به گزارش ایرنا طی دوران نوسنگی در برخی نواحی جنوب غرب آسیا (خاورمیانه) انسان از مرحلهٔ جمع آوری و شکار به مرحله کشت و اهلی کردن برخی حیوانات مثل بز و گوسفند گذر کرد؛ باستان شناسان آغاز این دوره را در حدود 10 هزار سال پیش دانسته اند.
3072/8135
کپی شد
