به گزارش ایرنا، مردم این خطه از میهن با بجا آوردن آداب و آئین های ویژه ای پیش از آغاز سال جدید، زمان تحویل سال و بعد از آن پایبندی خود به رسوم نیاکان خود را به نمایش می گذارند و سال جدید را با صله رحم از اقوام و آشنایان و آرزوی سعات، خوشبختی و سلامتی برای آنان آغاز می کنند.
گستردن سفره عید یا نوروز در هنگام تحویل سال و چیدن انواع خوراکی بر روی آن از رسم های ویژه و عمومی در آذربایجان شرقی است که به آن بایرام سوفراسی می گویند و هفت سین این سفره شامل سنجد، سمنو، سرکه، سماق، سنبل یا سبزه، سیب و سیر در کنار قرآن، آئینه، سکه، آجیل، شیرینی و تنگ ماهی محتوای اصلی سفره عید را به خود اختصاص می دهد.
مردم آذربایجان بیشتر ترجیح می دهند زمان تحویل سال جدید در کنار بزرگان، پدر و مادر و اعضای خانواده خود باشند.
موقع تحویل سال همه اعضای خانواده در کنار سفره می نشینند و زیر لب دعا می خوانند و برای درگذشتگان طلب مغفرت کرده و گوش به دعای تحویل سال می سپارند.
پس از تحویل سال همه اعضای خانواده به یکدیگر عید را تبریک می گویند و کوچکترها از بزرگترها عیدی می گیرند و اعضای خانواده از شیرینی و آجیل سفره عید می خورند.
مردم آذربایجان برای ابراز علاقه و وفاداری خود به درگذشتگان و مردگان در آخرین پنجشنبه هر سال با حضور در آرامستان ها قبور درگذشتگان خود را با آب و گلاب شسته و با گذاشتن سبزه نوروز، گل و حلوا بر روی مزار آنان و قرائت قرآن و فاتحه در آستانه سال جدید یادشان را گرامی می‌دارند.
از جمله رسم های نوروزی مردم این خطه از ایران دید و بازدید و به زبان محلی بایرام گوروشی (عید دیدنی) است.
پس از تحویل سال دید و بازدیدها آغاز می شود و رسم است که ابتدا به دیدن بزرگان فامیل از جمله پدر بزرگ و مادر بزرگ، پدر، مادر، دایی، عمه، خاله می روند و دید و بازدیدها بین خویشاوندان و آشنایان دور و نزدیک تا 12 فروردین ادامه دارد.
بسیاری از عید دیدنی ها همراه با روبوسی و گفتن جملاتی مانند 'بایرامیز مبارک اولسون (عیدتان مبارک باد) و شنیدن ' سیزینن بئله' (برای شما هم همینطور) و یا ' یوز بئله بایرام گوره سیز'( صد سال به این سال ها ببینید) است.
رفت و آمد گروهی خانواده ها، در کوی و برزن و به ویژه در شهرهای کوچک و روستاهای و نقاط عشایری جلوه خاصی به ایام نوروز در آذربایجان شرقی می دهد.
رسم است در ایام عید برای صله ارحام، پدرها برای دخترها و عروس هایشان و برادرها برای خواهرهایشان عیدانه (بایراملیق) می دهند.
سیزدهمین روز فروردین و آئین سیزده بدر پایان جشن های نوروزی در آذربایجان شرقی است و در این روز مردم این دیار بنا بر یک سنت قدیمی از خانه ها بیرون آمده و به بوستان، باغ یا کوه می روند تا آخرین روز عید را در دامن طبیعت و در کنار رودخانه ها، چشمه ها و پای کوه ها به شادی و شادکامی بگذارند.
بردن سبزه با خود و گره زدن سبزه ها برای گشایش بخت و سنگ انداختن به آب از سوی دختران از جمله آداب این روز است.
8023/6183
انتهای پیام گستردن سفره عید یا نوروز در هنگام تحویل سال و چیدن انواع خوراکی بر روی آن از رسم های ویژه و عمومی در آذربایجان شرقی است که به آن بایرام سوفراسی می گویند و هفت سین این سفره شامل سنجد، سمنو، سرکه، سماق، سنبل یا سبزه، سیب و سیر در کنار قرآن، آئینه، سکه، آجیل، شیرینی و تنگ ماهی محتوای اصلی سفره عید را به خود اختصاص می دهد.
مردم آذربایجان بیشتر ترجیح می دهند زمان تحویل سال جدید در کنار بزرگان، پدر و مادر و اعضای خانواده خود باشند.
موقع تحویل سال همه اعضای خانواده در کنار سفره می نشینند و زیر لب دعا می خوانند و برای درگذشتگان طلب مغفرت کرده و گوش به دعای تحویل سال می سپارند.
پس از تحویل سال همه اعضای خانواده به یکدیگر عید را تبریک می گویند و کوچکترها از بزرگترها عیدی می گیرند و اعضای خانواده از شیرینی و آجیل سفره عید می خورند.
مردم آذربایجان برای ابراز علاقه و وفاداری خود به درگذشتگان و مردگان در آخرین پنجشنبه هر سال با حضور در آرامستان ها قبور درگذشتگان خود را با آب و گلاب شسته و با گذاشتن سبزه نوروز، گل و حلوا بر روی مزار آنان و قرائت قرآن و فاتحه در آستانه سال جدید یادشان را گرامی می‌دارند.
از جمله رسم های نوروزی مردم این خطه از ایران دید و بازدید و به زبان محلی بایرام گوروشی (عید دیدنی) است.
پس از تحویل سال دید و بازدیدها آغاز می شود و رسم است که ابتدا به دیدن بزرگان فامیل از جمله پدر بزرگ و مادر بزرگ، پدر، مادر، دایی، عمه، خاله می روند و دید و بازدیدها بین خویشاوندان و آشنایان دور و نزدیک تا 12 فروردین ادامه دارد.
بسیاری از عید دیدنی ها همراه با روبوسی و گفتن جملاتی مانند 'بایرامیز مبارک اولسون (عیدتان مبارک باد) و شنیدن ' سیزینن بئله' (برای شما هم همینطور) و یا ' یوز بئله بایرام گوره سیز'( صد سال به این سال ها ببینید) است.
رفت و آمد گروهی خانواده ها، در کوی و برزن و به ویژه در شهرهای کوچک و روستاهای و نقاط عشایری جلوه خاصی به ایام نوروز در آذربایجان شرقی می دهد.
رسم است در ایام عید برای صله ارحام، پدرها برای دخترها و عروس هایشان و برادرها برای خواهرهایشان عیدانه (بایراملیق) می دهند.
سیزدهمین روز فروردین و آئین سیزده بدر پایان جشن های نوروزی در آذربایجان شرقی است و در این روز مردم این دیار بنا بر یک سنت قدیمی از خانه ها بیرون آمده و به بوستان، باغ یا کوه می روند تا آخرین روز عید را در دامن طبیعت و در کنار رودخانه ها، چشمه ها و پای کوه ها به شادی و شادکامی بگذارند.
بردن سبزه با خود و گره زدن سبزه ها برای گشایش بخت و سنگ انداختن به آب از سوی دختران از جمله آداب این روز است.
8023/6183
کپی شد
