دومین کارگاه نقد جشنواره تئاتر استانی با حضور کارگردانان، بازیگران و منتقدان استان برگزار شد.
به گزارش ایسنا، منطقه آذربایجان شرقی، در این جلسه کارگردانان نمایش‌های تب مالاریا، آیینه، خواب در فنجان خالی و نمایشنامه نویس "پاشا" ضمن ارائه توضیحاتی پیرامون آثار به نمایش گذاشته شده، به موارد مطرح شده پاسخ دادند.
مگسی که الهام بخش تب مالاریا شد
رضا باقرپور کارگردان «تب مالاریا» در این جلسه با بیان اینکه این نمایش از یک داستانی به اسم مگس سرچشمه می‌گیرد، ادامه داد: این داستان در مورد نقاشی است که در انزوا زندگی کرده و می‌خواهد به اجتماع وارد شود اما یک‌سری اتفاقات منجر به خودکشی وی می‌شود.
وی در مورد داستان مگس گفت: این داستان را در ابتدا به صورت یک طرح در آوردیم و به چهارصحنه تقسیم کرده و درنهایت شروع به کار کردیم.
علی فتوحی، منتقد جشنواره بیست و نهم نیز در این جلسه این طرح را از تجربه‌های نو دانست و افزود: نمایش تب مالاریا به عنوان تجربه نو در تبریز می‌توان خوب مانور داد و صحبت کرد؛ تب مالاریا داستان نبود درگیر کنش بود و حرکت‌های آن به باله‌ی مدرن بیشتر شباهت داشت.
فتوحی اضافه کرد: اگر شناخت فلسفی از مکاتب نداشته باشیم و فلسفه فکری را پشتوانه حرکت‌ها نکنیم مشکل به وجود می آید؛ نمایش تب مالاریا از نظر فلسفه مدرن و فیزیک مدرن کاملا درست پیش می‌رود، فقط نیاز به مشاور فیزیکال دارد تا نمایش به صورت کامل پیش برود.
این منتقد تئاتر، نبود پشتوانه فکری را عمده ضعف این نمایش خواند و افزود: "تب مالاریا" به یک دراماتور و کسی که از نظر فکری گروه را هدایت کند نیاز داشت.
آیینه نماد خودآگاهی انسان است
رضا ذالیان، نویسنده و کارگردان آیینه نیز در این جلسه در مورد متن این نمایش گفت: کاراکتر این نمایش دختری است که طی توهمات و احساسات یک زن، پروسه‌ی سقط جنین را پشت سر می‌گذارد.
علی فتوحی، منتقد جشنواره با بیان اینکه نمایش آیینه در محور تک گویی پیش می‌رود، گفت: سوالی که پیش می آید این است که این واگویی برای چه کسی بود؟ در متن مخاطب دنبال این است که با چه کسی صحبت می کند؛ آیا با خودش حرف می‌زند یا ما باید این ها را می‌شنیدیم؟
ذالیان کارگردان آیینه نیز در پاسخ وی گفت: در واقع بازیگر گاهی اوقات خودگویی می‌کند و گاهی با مخاطب سخن می‌گوید و در برهه‌ای نیز مخاطب را درگیر کار می‌کند.
فتوحی با بیان اینکه در این نمایشنامه ترشحات ذهنی نویسنده بصورت ناقص ارائه شده است، بیان کرد: ذهن درگیر، همواره از شاخه‌ای به شاخه‌ای در حرکت است ولی در این نمایش تمرکز شدید بازگر را می‌توان دید که در مورد سقط جنین دور از واقعیت است.
ذالیان در مورد آیینه‌های به کار گرفته شده در این نمایش گفت: آیینه‌ها نمادهایی هستند از درون و فضای ذهنی انسان کاراکتر همیشه مواجه با خودش است یعنی آیینه‌ها نماد آگاهی انسان از خویش است.
پاشا گامی دشوار در وادی تاریخ
علی فتوحی در مورد نمایش پاشا نیز با بیان اینکه داستان این نمایش پیشینه‌ی تاریخی داشته و دوره‌های تحریم تبریز را به نمایش می گذارد، گفت: بدلیل محدودیت منابع و اسناد مکتوب، قدم گذاشتن در این وادی کاری دشوار است.
شریعت در مورد استفاده از تخیلات ذهنی خود در این نمایش گفت: در مورد زینب پاشا اطلاعات زیادی در دسترس نیست و به غیر از اشاره به غارت منزل قائم مقام، مابقی داستان به قهرمان‌پردازی موجود در متن باز می‌گردد.
وی در مورد شخصیت های نمایش نیز اضافه کرد: در تاریخ فقط نامی از شخصیت‌های نمایش آمده و هیچ توضیحی داده نشده است.
شریعت با اشاره به سوالات مطرح شده در خصوص زبان نمایش نیز گفت: در مورد زبان ترکی در متون نمایشی رسم واحدی نداریم و امید است زبان معیار ترکی در تئاتر مشخص شود.
فتوحی در مورد شیوه استفاده زبان در این نمایش اضافه کرد: از آنجاکه داستان در دو بخش درباری و عادی است، بهتر بود که در مواجه با درباریان از زبان درباری استفاده می‌شد و در بخش عادی نیز از زبان ساده.
خواب در فنجان خالی، درگیر تحلیل محتواست
علی کاظمی وند کارگردان خواب در فنجان خالی نیز در مورد این نمایش گفت: شش ماه درگیر متن نمایشنامه بودیم، بطوریکه اولین اجرای آن بصورت نمایشنامه خوانی در دانشگاه برگزار شد و سپس به طرح اجرایی و طرح صحنه رسید.
فتوحی با بیان اینکه خواب در فنجان خالی از آثار مطرح نغمه ثمینی است، گفت: آثار ثمینی دارای ویژگی‌های بارزی است، بطوریکه زنانه و دارا بودن شخصیت زن همیشه قابل بررسی است؛ دیدگاه‌های اجتماعی و جامعه شناسی که دارند شاخص است و از نظر روانکاوی شخصیت ها هم از مباحث فمینیستی و هم از نظر مباحث جامعه شناسی حرف‌های زیادی برای گفتن دارند.
فتوحی با بیان اینکه در این نمایش بازیگر فدای صحنه شده بود و مجال خودنمایی و بازی کردن نداشت، گفت: بازیگر خدای صحنه است در شکل عادی بازیگر تنها موجود روی صحنه است و کنش روی آن ایست مابقی زینت و تزئین کننده است اگر به بازیگر کمک نکند اضافه است.
فتوحی با بیان اینکه یکی از وظایف اصلی کارگردان هدایت بازیگری است، خاطرنشان کرد: گاهی اوقات بازیگر به کارگردان غلبه کرده و کار به بازیگر محور بودن کشیده می‌شود؛ در نمایش خواب در فنجان خالی، کارگردان فدای چیزاهایی می‌شود که کنترل امور را از دست وی خارج می‌کند، ضمن اینکه نمایش از نظر تحلیل هم با مشکل مواجه است.
اتابک پارکنین تراژدیسی، سیر دنیای غیررئالیسم ستارخان
علی فتوحی، منتقد جشنواره بیست و نهم در خصوص این نمایش هم گفت: متن درگیری‌های ذهنی ستارخان را نشان می‌دهد که در دنیای غیر رئالیسم سیر می‌کند؛ سیر داستان دقیق و موشکافانه پیش می‌رود اما در اینجا ضعف تکنیک مشهود بوده و لذت را از مخاطب گرفته است. Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin-top:0cm; mso-para-margin-right:0cm; mso-para-margin-bottom:10.0pt; mso-para-margin-left:0cm; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:Arial; mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
انتهای پیام
کپی شد
