روانشناسی به علم مطالعه‌ی رفتار و فرآیندهای ذهنی اشاره دارد و موطن اصلی آن یونان باستان است که سالها بخشی از فلسفه در نظر گرفته می‌شد. اما تبدیل روانشناسی به علم و مطالعه‌ی آن از آمریکا و آلمان ریشه گرفته است.
به گزارش ایسنا، منطقه آذربایجان‌شرقی، ویلیام وونت، روانشناس آلمانی، اولین آزمایشگاه تحقیقاتی روانشناسی را بنا نهاد و استنلی هال نیز انجمن روانشناسی آمریکا را تاسیس کرد.
فلیپ پنیل نیز اولین کسی بود که بیماران روانی را از بند زندان و غل و زنجیر آزاد کرد و آنان را به عنوان بیماران روانی در بیمارستان بستری کرد.
روانشناسی علمی است که با علوم مختلفی از جمله، فلسفه، زیست‌شناسی، پزشکی، جامع‌شناسی و فیزیولوژی سر و کار دارد.
رویکردهای کلاسیک روانشناسی شامل ساختارکرایی و کارکردگرایی است که رویکرد اول به شیمی ذهنی نیز معروف است؛ چرا که ساختار ذهن و چگونگی و چرایی فرآیندهای ذهنی و رفتارها را مورد مطالعه قرار میدهد.
رویکرد کارکردگرایی نیز رفتارهای سازگارانه با محیط را مورد بررسی قرار میدهد که امروزه این دو رویکرد منسوخ شده و جای خود را به رویکردهای اصلی داده‌اند.
رویکرد روان‌پویشی که با مطالعات و اقدامات فروید شروع شد، به مطالعه‌ی فرآیندهای ذهنی ناخودآگاه میپردازد.
منظور از ناخودآگاه ذهن، آن بخش از آگاهی است که از دسترس خارج شده، ولی به کنترل فرآیندهای ذهنی و رفتاری ادامه میدهد و علل اصلی تعارضات در این رویکرد، روابط دوران کودکی با والدین است.
از دیگر رویکردهای اصلی روانشناسی، رویکرد رفتارگرایی است و این رویکرد نیز به این اشاره دارد که رفتارهای انسان قابلیت دستکاری و شکل‌دهی را دارند و محیط نیز در این میان نقش بسیار پررنگی را ایفا می‌کند.
روانشناسی شناختی نیز بر این اصل استوار است که رفتارهای قابل مشاهده‌ی انسان با دستکاری فرآیندهای ذهنی غیرقابل مشاهده، میتواند به رفتارهای درست تبدیل شود.
در کشور ما اما پذیرفتن این حقیقت که فردی به دلیل بیماری‌های عاطفی، خلقی و یا روان تنی به روانشناس یا مشاور مراجعه کند، چندان پذیرفته و مورد تایید افراد نیست.
آمارهای ارائه شده‌ی اخیر در رابطه با بیماری‌های روانی و به خصوص افسردگی بسیار نگران کننده است و توجه بیشتر به سلامت روانی از جمله ضروریاتی است که در زندگی ماشینی امروز به طور کلی فراموش شده و این در حالی است که سلامت جسم و روح به طور کامل به هم وابسته هستند.
9 اردیبشهت ماه مصادف با 29 آوریل، روز جهانی روانشناس و مشاور اعلام شده است. اما تا کنون در تقویم کشور ما روزی برای گرامیداشت روانشناسان ثبت نشده است.
سلامت روانی تنها به داشتن اعصاب و روان سالم اشاره ندارد؛ بلکه به سازگاری با محیط، شادابی و احساس رضایت از شرایط فعلی نیز اشاره دارد.
طبق آخرین آمارها بیش از ۳۰۰ میلیون نفر در دنیا از افسردگی رنج می‌برند و این آمار طی 10 سال اخیر تقریبا ۲۰ درصد افزایش یافته است، اما حمایت نامطلوب به همراه ترس از انگ روانی، باعث شده این افراد از دسترسی به درمان مناسب محروم بمانند. چنان که حتی در کشورهایی با درآمد بالا، حدود ۵۰ درصد افراد مبتلا به افسردگی، خدمات درمانی دریافت نمی‌کنند و تنها حدود سه درصد بودجه سلامت بخش دولتی به سلامت روان اختصاص می‌یابد.
"حسن صبوری اقدم"، یک روانشناس در گفت وگو با ایسنا، منطقه آذربایجان‌شرقی در این باره اظهار کرد: با یک نگاه اجمالی و کلی میتوان گفت سطح سواد عمومی مردم در خصوص سلامت روان و بیماری‌های روانی بسیار پایین بوده و این نیز یکی از دلایل عمده‌ی عدم مراجعه‌ی مردم به روانشناسان به شمار میآید.
وی افزود: همچنین در کشور ما نیز همچون بسیاری از کشورهای دیگر، خدمات روانشناسی تحت پوشش بیمه نبوده و این تمایل مردم را به مراجعه کم می‌کند.
وی همچنین در خصوص تعرفههای روانشناسان گفت: تعرفهها مناسب و متعادل هستند؛ اما این نکته را نیز باید مورد توجه قرار داد که به دلیل کم بودن مراجعات، روانشناس مجبور به افزایش بها می‌شود.
صبوری اقدم خاطرنشان کرد: همچنین ترس از نشاندار شدن و انگ بیمار روانی خوردن نیز از عمده دلایل مراجعه نکردن افراد به روانشناس است.
امید است؛ با فرهنگ‌سازی و ایجاد زیرساخت‌ها و زمینه‌ی لازم برای افراد دارای مشکل و بیماران روانی، اعتماد سازی کرده و با همراهی کردن آنان گام موثری در تعدیل شرایط آنان برداریم.
انتهای پیام
انتهای پیام به گزارش ایسنا، منطقه آذربایجان‌شرقی، ویلیام وونت، روانشناس آلمانی، اولین آزمایشگاه تحقیقاتی روانشناسی را بنا نهاد و استنلی هال نیز انجمن روانشناسی آمریکا را تاسیس کرد.
فلیپ پنیل نیز اولین کسی بود که بیماران روانی را از بند زندان و غل و زنجیر آزاد کرد و آنان را به عنوان بیماران روانی در بیمارستان بستری کرد.
روانشناسی علمی است که با علوم مختلفی از جمله، فلسفه، زیست‌شناسی، پزشکی، جامع‌شناسی و فیزیولوژی سر و کار دارد.
رویکردهای کلاسیک روانشناسی شامل ساختارکرایی و کارکردگرایی است که رویکرد اول به شیمی ذهنی نیز معروف است؛ چرا که ساختار ذهن و چگونگی و چرایی فرآیندهای ذهنی و رفتارها را مورد مطالعه قرار میدهد.
رویکرد کارکردگرایی نیز رفتارهای سازگارانه با محیط را مورد بررسی قرار میدهد که امروزه این دو رویکرد منسوخ شده و جای خود را به رویکردهای اصلی داده‌اند.
رویکرد روان‌پویشی که با مطالعات و اقدامات فروید شروع شد، به مطالعه‌ی فرآیندهای ذهنی ناخودآگاه میپردازد.
منظور از ناخودآگاه ذهن، آن بخش از آگاهی است که از دسترس خارج شده، ولی به کنترل فرآیندهای ذهنی و رفتاری ادامه میدهد و علل اصلی تعارضات در این رویکرد، روابط دوران کودکی با والدین است.
از دیگر رویکردهای اصلی روانشناسی، رویکرد رفتارگرایی است و این رویکرد نیز به این اشاره دارد که رفتارهای انسان قابلیت دستکاری و شکل‌دهی را دارند و محیط نیز در این میان نقش بسیار پررنگی را ایفا می‌کند.
روانشناسی شناختی نیز بر این اصل استوار است که رفتارهای قابل مشاهده‌ی انسان با دستکاری فرآیندهای ذهنی غیرقابل مشاهده، میتواند به رفتارهای درست تبدیل شود.
در کشور ما اما پذیرفتن این حقیقت که فردی به دلیل بیماری‌های عاطفی، خلقی و یا روان تنی به روانشناس یا مشاور مراجعه کند، چندان پذیرفته و مورد تایید افراد نیست.
آمارهای ارائه شده‌ی اخیر در رابطه با بیماری‌های روانی و به خصوص افسردگی بسیار نگران کننده است و توجه بیشتر به سلامت روانی از جمله ضروریاتی است که در زندگی ماشینی امروز به طور کلی فراموش شده و این در حالی است که سلامت جسم و روح به طور کامل به هم وابسته هستند.
9 اردیبشهت ماه مصادف با 29 آوریل، روز جهانی روانشناس و مشاور اعلام شده است. اما تا کنون در تقویم کشور ما روزی برای گرامیداشت روانشناسان ثبت نشده است.
سلامت روانی تنها به داشتن اعصاب و روان سالم اشاره ندارد؛ بلکه به سازگاری با محیط، شادابی و احساس رضایت از شرایط فعلی نیز اشاره دارد.
طبق آخرین آمارها بیش از ۳۰۰ میلیون نفر در دنیا از افسردگی رنج می‌برند و این آمار طی 10 سال اخیر تقریبا ۲۰ درصد افزایش یافته است، اما حمایت نامطلوب به همراه ترس از انگ روانی، باعث شده این افراد از دسترسی به درمان مناسب محروم بمانند. چنان که حتی در کشورهایی با درآمد بالا، حدود ۵۰ درصد افراد مبتلا به افسردگی، خدمات درمانی دریافت نمی‌کنند و تنها حدود سه درصد بودجه سلامت بخش دولتی به سلامت روان اختصاص می‌یابد.
"حسن صبوری اقدم"، یک روانشناس در گفت وگو با ایسنا، منطقه آذربایجان‌شرقی در این باره اظهار کرد: با یک نگاه اجمالی و کلی میتوان گفت سطح سواد عمومی مردم در خصوص سلامت روان و بیماری‌های روانی بسیار پایین بوده و این نیز یکی از دلایل عمده‌ی عدم مراجعه‌ی مردم به روانشناسان به شمار میآید.
وی افزود: همچنین در کشور ما نیز همچون بسیاری از کشورهای دیگر، خدمات روانشناسی تحت پوشش بیمه نبوده و این تمایل مردم را به مراجعه کم می‌کند.
وی همچنین در خصوص تعرفههای روانشناسان گفت: تعرفهها مناسب و متعادل هستند؛ اما این نکته را نیز باید مورد توجه قرار داد که به دلیل کم بودن مراجعات، روانشناس مجبور به افزایش بها می‌شود.
صبوری اقدم خاطرنشان کرد: همچنین ترس از نشاندار شدن و انگ بیمار روانی خوردن نیز از عمده دلایل مراجعه نکردن افراد به روانشناس است.
امید است؛ با فرهنگ‌سازی و ایجاد زیرساخت‌ها و زمینه‌ی لازم برای افراد دارای مشکل و بیماران روانی، اعتماد سازی کرده و با همراهی کردن آنان گام موثری در تعدیل شرایط آنان برداریم.
انتهای پیام
کپی شد
