به گزارش ایرنا، بحران در بلبرینگ سازی ایران از زمانی آغاز شد که این واحد صنعتی بی همتا که فعالیت خود را در سال ۱۳۴۸ در زمینی به وسعت ۱۴ هکتار در غرب تبریز و تحت لیسانس شرکت سوئدی «اس.کی.اف» آغاز کرده بود، در راستای اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی مبنی بر خصوص سازی، در یک تصمیم نادرست در اواخر دهه ۱۳۸۰ شمسی به یک راننده تریلر و فاقد اهلیت واگذار شد.
این اقدام باعث شد که بلبرینگ سازی ایران به عنوان غول تولید بلبرینگ و رولر ایران با چهار دهه سابقه درخشان صنعتی، در فاصله سال های ۱۳۸۸ تا مهر ماه ۱۳۹۸ روزهای ناخوشی را طی کند؛ در این مدت کارگران این واحد صنعتی قدیمی و شناخته شده بارها به دلیل حقوق معوقه خود در مقابل ساختمان فرمانداری تبریز و استانداری آذربایجان شرقی تجمع کردند.
وضعیت نابسامان بلبرینگ سازی تا حدی پیش رفت که سعید شبستری خیابانی، سرپرست وقت استانداری آذربایجان شرقی، سی ام شهریور ۱۳۹۶ با اشاره به واردات بلبرینگ چینی به این کارخانه قدیمی و فروش آن به اسم بلبرینگ تبریز ابراز تاسف کرد.
با تشدید بحران در بلبرینگ سازی ایران که به شکل تجمعات کارگری و تعطیلی بخش های مختلف آن نمود یافت، هیات حمایت از صنایع اواخر مهر ماه ۱۳۹۶ مدیریت شرکت بلبرینگ ایران را تحویل گرفت و سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور نیز با تخصیص ۱۵ میلیارد تومان اعتبار برای خروج آن از وضعیت بحرانی مساعدت کرد.
اما ورود هیات حمایت از صنایع به موضوع بحران در بلبرینگ سازی نیز مشکلات آن را حل نکرد و تشکیلات قضایی آذربایجان شرقی با اعلام ورشکستگی کارخانه، برای کمک به رفع مشکل بیکاری ۱۸۰ کارگر آن، از اوایل مهر ماه پارسال به طور موقت، آن را به یکی از چهره های صنعتی شناخته شده استان، تا واگذاری به نفر جدید، در مقام مستاجر واگذار کرد.
واگذاری به نااهل و مدیران بی تجربه کمر بلبرینگ سازی را شکست
دبیر جامعه اسلامی کارگران آذربایجان شرقی با تاکید بر وجود ضعف در بدنه مدیریت این واحد صنعتی، اظهار داشت: سالیانی است که بلبرینگ ایران از وجود مدیران ناتوان، ضعیف، ناکارآمد و رانتی متحمل آسیب‌های متعدد می‌شود.
یداله جعفری افزود: این کارخانه با پیشرفته‌ترین تکنیک‌های تولید، با بهترین مشخصات کیفی و نظام کنترل کیفی بسیار قوی و دقیق تجهیز، با بی کفایتی مدیران نا کارآمد به بازار چینی پناه آورد و در سایه آن توانمندی بازوهای کارگران خود را زیر سوال برد.
جعفری با اشاره به این که عوامل مختلف مدیریتی در بروز بحران در بلبرینگ سازی ایران دخیل بود، تشریح کرد: نقش ایران خودرو و بانک صنعت و معدن (عمده ترین سهامدار بلبرینگ ایران)، در بحران سازی بلبرینگ قابل کتمان نیست، زیرا این ۲ قطب مهم صنعتی و بانکی از کنار بزرگترین تولید کننده انواع بلبرینگ به سادگی عبور کردند و با بی دقت سهام خود را حراج کرده و بلبرینگ سازی را ارزان فروشی کردند.
وی ادامه داد: البته باید توجه داشت که تغییرات پی درپی و چرخشی هیت مدیره و مدیرعامل غیر صنعتی نیز پیچ و مهره های تولید در این واحد صنعتی قدیمی را شل کرد.
جعفری سومین عامل موثر در بحران بلبرینگ سازی را، واگذاری شرکت به افراد فاقد اهلیت و تجربه عنوان کرد و گفت: این مدیران بی برنامه، حتی ساعتی از عمر خود را در تولید سپری نکرده بودند و با مسایل تولید بیگانه بودند.
دبیر جامعه اسلامی کارگران آذربایجان شرقی ابراز داشت: کوتاهی مدیران وقت در تسویه بانک ها، تامین اجتماعی و انباشته شدن سود و جرایم بانکی کمر تولید در بلبرینگ سازی را فلج و مسیر بحران در آن را هموار کرد.
جعفری با تاکید بر این که، این شرکت عظیم، قربانی ندانم‌کاری‌های مدیران است، ادامه داد: بلبرینگ سازی در انتخاب مدیران اشتباه کرد.
نمونه ای از بلبرینگ های بلبرینگ سازی ایران
بلبرینگ سازی ایران در مسیر احیا
امن اللهی، مسوول اداره تسویه امور ورشکستگی دادگستری آذربایجان شرقی در این باره به ایرنا گفت: متاسفانه شخصی که بلبرینگ سازی به او واگذار شده بود، اهلیت لازم را نداشت و همین امر موجب شد که کارخانه سیر نزولی طی کند.
وی افزود: از ۱۵ مهر ماه ۱۳۹۸ حکم ورشکستگی بلبرینگ سازی صادر شد، اداره تسویه امور ورشکستگی تشکیلات قضایی استان آن را تحویل گرفت و به شرط اجاره یکساله به نفر جدید واگذار کرد.
محمد باقری، سرمایه گذار فعلی شرکت بلبرینگ سازی تبریز نیز به ایرنا گفت: نیمه مهرماه پارسال که ما کارخانه را تحویل گرفتیم، ۱۳ سال از تعطیلی بلبرینگ سازی می گذشت و دستگاه های آن این مدت طولانی از کار افتاده بودند.
وی افزود: کارخانه بلبرینگ سازی را با ۱۶۳ کارگر بیکار و حقوق و بدهی های معوقه تحویل گرفتیم و پس از رفع مشکلات اکنون ۲۱۰ نفر در این واحد صنعتی مشغول کار هستند.
باقری اضافه کرد: اکنون هفت ماه است که چرخ های به خواب رفته بلبرینگ سازی تبریز به عنوان نخستین کارخانه بلبرینگ سازی خاورمیانه دوباره به گردش درآمده اند.
سرمایه گذار شرکت بلبرینگ سازی ایران تشریح کرد: نیاز سالیانه کشور به بلبرینگ ۱۰۰ میلیون عدد در انواع گوناگون است که بلبرینگ سازی ایران که تا سال هایی نه چندان دور تنها تامین کننده نیاز داخلی بود، امروزه توان رفع پنج درصد نیاز داخلی را دارد.
باقری اظهار کرد: این مجموعه با ظرفیت تولید سالانه پنج میلیون و ۲۰۰ عدد بلبرینگ با تنوع ۶۰ نوع بلبرینگ می تواند بخشی از نیاز داخلی را تامین و در آینده آن را توسعه دهد.
محمدرضا پورمحمدی، استاندار آذربایجانن شرقی نیز با اشاره به اهمیت صنایع در توسعه کشور گفت: در واگذاری های بعدی به طور قطع یکی از ملاحظات اصلی داشتن سابقه کار، تیم متخصص و اهلیت فرد متقضای خواهد بود.
وی با اشاره به قدمت بالا و سابقه درخشان بلبرینگ سازی ایران در صنعت ایران افزود: زمانی نه چندان دور محصولات این شرکت در بازارهای جهانی مشتریان زیادی داشت و امیدواریم با اقدامات آتی شاهد ترمیم جایگاه این واحد صنعتی باشیم.
