به گزارش خبرآنلاین به نقل از روابط عمومی بنیاد طوبی، حجت الاسلام مجتبی نظری در نخستین جلسه روضه‌ی طوبی با بیان اینکه محرم بهترین فرصت برای تزکیه نفس است گفت: مرحوم ملکی تبریزی در کتاب المراقبات آورده اند، تغییر حالات درونی و بیرونی در طول ماه محرم بر مومنین واجب است.
وی تاکید کرد: بر مومنین توصیه شده در این ایام از برخی لذت ها مانند خوردن و آشامیدن و خوابیدن و سخن گفتن بیش از اندازه پرهیز نمایند.
این استاد حوزه و دانشگاه در بخش دیگری از سخنان خود عاشورا را رمز تداوم حیات مسلمین خواند و گفت: محرم حد فاصل حق و باطل و نمود قرآن راستین در برابر قرآن دروغین است.
حجت الاسلام نظری مهمترین نمود قیام عاشورا را درک حیات دنیوی و اخروی برای مسلمانان دانست و گفت: کسی که مفهوم حیات را درک کرده حتی به گیاه و حیوان آسیب نمی رساند، چه برسد که به انسان آسیب رساند.
در این نشست همچنین محمد طاهری خسروشاهی، نویسنده و پژوهشگر مرکز سه علامه دانشگاه تبریز، با معرفی کتاب نفس المهموم نوشته مرحوم شیخ عباس قمی گفت: این کتاب یکی از منابع اصلی مقتل نویسی در دوران معاصر به شمار می آید.
وی با اشاره به اینکه مقتل نویسی در تاریخ تشیع به سه دوره تقسیم می شود اظهار داشت: نخستین دوره مقتل نویسی مربوط به روایات شفاهی حادثه عاشورا از طرف امام سجاد(ع) و حضرت زینب(س) و برخی از حاضران در لشکر یزید مربوط می شود.
به گفته ظاهری خسروشاهی، شخصی به نام جابر جعفی، از شاگردان امام صادق(ع) برای نخستین بار اقدام به جمع آوری روایات شفاهی و نگارش کتاب مقتل الحسین نموده که البته در طول تاریخ از بین رفته و به محتوای آن دسترسی نداریم.
این پژوهشگر در ادامه افزود: از قرن دوم هجری اما به همت افرادی چون: شیخ صدوق، شیخ طوسی و دیگران، نهضت مقتل نویسی شروع شد که مهمترین منابع این حوزه مربوط به آن دوران است.
به گفته وی، سندیت و استفاده از منابع معتبر، مهمترین ویژگی مقتل نویسی این عصر بوده است.
طاهری خسروشاهی با بیان اینکه از قرن ۸ تا ۱۱ هجری، مقتل نویسی دچار افول و فراموشی شده بود ادامه داد: این نهضت از عصر صفوی دوباره جان گرفت و در دوران قاجار به اوج خود رسید.
وی در عین حال با اشاره به آسیب های عصر صوفی و قجری در خصوص مقتل نویسی یادآور شد: افزوده شدن خرافات و انحرافات، دور شدن از حادثه عاشورا با هدف تحمیل عقاید انحرافی، مهمترین ویژگی مقتل نویسی این عصر بود.
طاهری خسروشاهی عصر معاصر را دوره بازنگری در محتوای پیام عاشورا عنوان کرد و اظهار داشت: در این عصر، ویژگی عمده‌ی این آثار، برجسته سازی ظلم ستیزی و پررنگ کردن جنبه سیاسی حرکت امام حسین(ع) بوده است که در کتاب هایی مانند: نفس المهموم نوشته مرحوم شیخ عباس قمی دیده می شود.
46
