به عقیده کارشناسان حوزه فرهنگ کشور، مقبره الشعرا تبریز همواره مجموعه ای از تاریخ ادبیات منطقه بوده که مرزهای جغرافیایی و فرهنگی ایران را درنوردیده و جهانی شده است.
با وجود این اهمیت، چندین سال از اجرای طرح توسعه و بازسازی مقبره الشعرا تبریز می گذرد ولی همچنان نابسامان بوده و این موضوع زیبایی های فرهنگی و بصری مکان یاد شده را تحت تاثیر قرار داده است.
اجرای طرح بازسازی و توسعه مقبره الشعرا تبریز طوری بوده که برخی از میهمانان پس از دومین بازدید با بازه زمانی سه تا چهار سال از این مکان فرهنگی- تاریخی، از کندی پیشرفت طرح و ناتمام ماندن آن ابراز شگفتی می کنند.
طرح بازسازی و توسعه مقبره الشعرا تبریز از نیمه اول دهه 90 آغاز شده و تاکنون ادامه دارد؛ البته پیش از آن نیز اقدامات بازسازی آرامگاه استاد شهریار بدون حصول نتیجه مطلوب انجام شده بود.
مقبره الشعرا، آرامگاه شاعران نامی کشور از جمله شهریار شیرین سخن، خاقانی شروانی، اسدی طوسی و قطران، همام تبریزی، مانی شیرازی و شاپور نیشابوری است که در جوار امامزاده سید حمزه (ع) در محله قدیمی سرخاب واقع شده و همه ساله در تعطیلات نوروزی و طی سال پذیرای گردشگران فراوان داخلی و خارجی است.
در این مجموعه فرهنگی و تاریخی که در بافت قدیمی تبریز واقع شده 320 شاعر و عارف دفن شده اند که قدیمی ترین آنها اسدی طوسی شاعر قرن چهارم هجری است، اما به واقع این نماد فرهنگی ایران مغفول مانده و مکانی که در اواخر دهه 1380 شمسی ردیف بودجه داشت، اکنون کم لطفی های فراوان در حقش روا می شود.
به گفته اصحاب فرهنگ آذربایجان شرقی پس از پیروزی انقلاب اسلامی و به ویژه پس از رحلت استاد شهریار و نام گذاری 27 شهریور به عنوان روز بزرگداشت «استاد شهریار و روز ملی شعر و ادب فارسی» تکمیل نهایی مقبره الشعرا در شورای عالی انقلاب فرهنگی و کارگروه های تخصصی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مورد توجه ویژه قرار گرفت و طرح جامع دوم ساماندهی و تکمیل مقبره الشعرا از سال 1383 شمسی وارد مرحله عملیاتی شد.
در مرحله اول کارگروه تخصصی احیا، ساماندهی و تکمیل طرح مقبره الشعرا به ریاست استاندار وقت و با شرکت مدیران و کارشناسان استانداری آذربایجان شرقی، میراث فرهنگی، فرهنگ و ارشاد اسلامی و شهرداری تبریز در چند نوبت برگزار شد.
پس از تصویب نهایی برای طرح دوم تکمیل مقبره الشعرا، بودجه مستقل ملی لحاظ شد و طرح ساخت کتابخانه تخصصی فرهنگ و ادب، سالن آمفی تئاتر و گالری فرهنگی هنری و توسعه فضاهای اصلی مقبره با حفظ حریم اثر تاریخی پیش بینی شد که برخی انجام شد و برخی دیگر متاسفانه در چند سال گذشته همت لازم برای اجرای این طرح مصوب ملی به وجود نیامد و با حذف اعتبار ملی مقبره الشعرا عملا این طرح ناتمام مانده است.
برای اتمام طرح بازسازی و توسعه مقبره الشعرای تبریز، اراده و همت ملی و استانی لازم است تا از حیثیت میراث کشور دفاع شود؛ روز شعر و ادب ایران مزین به نام شهریار است اما این مقبره نشانی از شوکت شاعر بزرگ «سید محمدحسین بهجت تبریزی» ندارد، بر این اساس باید مسوولان طرحی نو در اندازند تا شان چند صد شاعر بزرگ مدفون در این مکان تاریخی، فرهنگی بیش از این پایمال نشود.
3093/518
خبرنگار ایرنا در آذربایجان شرقی
انتهای پیام با وجود این اهمیت، چندین سال از اجرای طرح توسعه و بازسازی مقبره الشعرا تبریز می گذرد ولی همچنان نابسامان بوده و این موضوع زیبایی های فرهنگی و بصری مکان یاد شده را تحت تاثیر قرار داده است.
اجرای طرح بازسازی و توسعه مقبره الشعرا تبریز طوری بوده که برخی از میهمانان پس از دومین بازدید با بازه زمانی سه تا چهار سال از این مکان فرهنگی- تاریخی، از کندی پیشرفت طرح و ناتمام ماندن آن ابراز شگفتی می کنند.
طرح بازسازی و توسعه مقبره الشعرا تبریز از نیمه اول دهه 90 آغاز شده و تاکنون ادامه دارد؛ البته پیش از آن نیز اقدامات بازسازی آرامگاه استاد شهریار بدون حصول نتیجه مطلوب انجام شده بود.
مقبره الشعرا، آرامگاه شاعران نامی کشور از جمله شهریار شیرین سخن، خاقانی شروانی، اسدی طوسی و قطران، همام تبریزی، مانی شیرازی و شاپور نیشابوری است که در جوار امامزاده سید حمزه (ع) در محله قدیمی سرخاب واقع شده و همه ساله در تعطیلات نوروزی و طی سال پذیرای گردشگران فراوان داخلی و خارجی است.
در این مجموعه فرهنگی و تاریخی که در بافت قدیمی تبریز واقع شده 320 شاعر و عارف دفن شده اند که قدیمی ترین آنها اسدی طوسی شاعر قرن چهارم هجری است، اما به واقع این نماد فرهنگی ایران مغفول مانده و مکانی که در اواخر دهه 1380 شمسی ردیف بودجه داشت، اکنون کم لطفی های فراوان در حقش روا می شود.
به گفته اصحاب فرهنگ آذربایجان شرقی پس از پیروزی انقلاب اسلامی و به ویژه پس از رحلت استاد شهریار و نام گذاری 27 شهریور به عنوان روز بزرگداشت «استاد شهریار و روز ملی شعر و ادب فارسی» تکمیل نهایی مقبره الشعرا در شورای عالی انقلاب فرهنگی و کارگروه های تخصصی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مورد توجه ویژه قرار گرفت و طرح جامع دوم ساماندهی و تکمیل مقبره الشعرا از سال 1383 شمسی وارد مرحله عملیاتی شد.
در مرحله اول کارگروه تخصصی احیا، ساماندهی و تکمیل طرح مقبره الشعرا به ریاست استاندار وقت و با شرکت مدیران و کارشناسان استانداری آذربایجان شرقی، میراث فرهنگی، فرهنگ و ارشاد اسلامی و شهرداری تبریز در چند نوبت برگزار شد.
پس از تصویب نهایی برای طرح دوم تکمیل مقبره الشعرا، بودجه مستقل ملی لحاظ شد و طرح ساخت کتابخانه تخصصی فرهنگ و ادب، سالن آمفی تئاتر و گالری فرهنگی هنری و توسعه فضاهای اصلی مقبره با حفظ حریم اثر تاریخی پیش بینی شد که برخی انجام شد و برخی دیگر متاسفانه در چند سال گذشته همت لازم برای اجرای این طرح مصوب ملی به وجود نیامد و با حذف اعتبار ملی مقبره الشعرا عملا این طرح ناتمام مانده است.
برای اتمام طرح بازسازی و توسعه مقبره الشعرای تبریز، اراده و همت ملی و استانی لازم است تا از حیثیت میراث کشور دفاع شود؛ روز شعر و ادب ایران مزین به نام شهریار است اما این مقبره نشانی از شوکت شاعر بزرگ «سید محمدحسین بهجت تبریزی» ندارد، بر این اساس باید مسوولان طرحی نو در اندازند تا شان چند صد شاعر بزرگ مدفون در این مکان تاریخی، فرهنگی بیش از این پایمال نشود.
3093/518
خبرنگار ایرنا در آذربایجان شرقی
کپی شد
