بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

اوضاع جاری در ایران موجب نگرانی شدید اینجانب است. خوف آن دارم که شدت فشار عصبی بر شاه و بستگانش حمله‏های جنون‏آمیز آنان را تشدید کرده و ملت ایران را بیش از پیش به خاک و خون کشد. کشتار دسته‏جمعی کرمان و آتش‏زدن مسجد و مقدسات مسلمین و ضرب و شتم مرد و زن بی‏دفاع در آن، و کشتار بی‏رحمانۀ همدان و بعضی از شهرستانهای دیگر در شرق و غرب، شمال و جنوب ایران که نام بردن یکایک شهرها از عهده خارج است، نمونه‏ای از این جنون است. این نحو جنایات از کسانی که از ادامۀ حکومت ظالمانۀ خود مأیوس هستند و نفسهای آخر خود را می‏کشند، امری است که قبلاً پیش‏بینی آن را کرده بودم.

باید ملت شریف مظلوم و جناحهای علاقه‏مند به اسلام و کشور، قدرت تفکر را از دشمن سلب کرده و به حکومت غاصبانۀ آن هر چه زودتر خاتمه دهند؛ چرا که این نقشۀ شیطانی سیاستهای خارجی است که با کشتارهای پیاپی و آتش‏زدن مغازه‏های مؤمنین مبارز، می‏خواهند ملت غیور ایران را خسته کنند تا دست از نهضت اسلامی خود بردارند و میدان را برای چپاولها و خیانتها باز گذارند؛ غافل از آنکه ملت شجاع و بیدار و بپاخاسته، تا سرنگونی این رژیم فاسد و قطع دست اجانب غارتگر از خزاین ملت، آرام‏شدنی نیست.

بر حسب اطلاع، اخیراً شاه دست به جنایت دیگری زده است؛ و آن خارج نمودن جواهرات سلطنتی است که از مال این ملت فقیر تهیه کرده‏اند، و نیز خود و وابستگانش
مشغول فروش مستغلات و مؤسساتی هستند که از پول ملت تهیه شده است.

باید به مبارزات مثبت و منفی ادامه داد و این یاغی را هر چه زودتر از مملکت خارج نمود. پیش کشیدن شعار عمل به قانون اساسی که اخیراً ایادی شاه در مجلسین عنوان کرده‏اند، خیانت به اسلام و کشور است. نغمۀ بقای رژیم و رفتن شاه، کشتن افعی و پروراندن بچۀ اوست.

ملت عزیز ما با قیام دلاورانۀ خود و نثار خون فرزندان عزیز خود، نام ارجمند خود را در تاریخ و در صف اول مجاهدان اسلام ثبت نمود. امروز عقب‏نشینی، ننگ و عار و انتحار است. مخالفین شاه از هر گروه و دسته‏ای که باشند باید بدانند که اگر به این مار زخمی مهلت دهند، چنان ضربه‏ای می‏خورند که تا آخر در زیر سلطۀ اجانب و نوکران آنان دست و پا زنند. ما[در مقابل]خداوند تعالی و نسلهای آینده[مسئول]هستیم.

عزیزان من! از فدایی دادن و نثار جان و مال در راه خدا و اسلام و ملت مسلمان نهراسید، که این شیوۀ پیغمبر عظیم‏الشأن و اوصیا و اولیای آنان بوده، و خون ما رنگینتر از خون شهدای کربلا نیست که با مخالفت با سلطان جائر که متمسک به اسلام بود و خود را خلیفۀ اسلام معرفی می‏کرد، ریخته شد. شما که برای اسلام بپا خاسته‏اید و جان و مال نثار می‏کنید، در صف شهدای کربلا هستید؛ چرا که پیرو مکتب آنانید. اکنون باید مطالبی را تذکر دهم:

1 ـ باید ملت ما از روحانی و سیاسی تا دانشگاهی و بازاری و دهقان و کارگر و کارمند از موضع قاطعی که تا کنون داشته‏اند، که آن برچیده شدن رژیم منحط پهلوی و به دست آوردن استقلال و آزادی در سایۀ حکومت عدل اسلامی است، یک قدم عقب‏نشینی نکنند که عقب‏نشینی، کشتار سفاکانۀ شاه را افزایش می‏دهد، و سستی در این راه، خون پاک جوانان عزیز ما را پایمال می‏گرداند و مسئولیت آن به عهدۀ همۀ ماست.

2 ـ از اظهارات پوچ دولت امریکا و انگلیس و شوروی مبنی بر پشتیبانی از شاه برای حفظ منافع خودشان نهراسید؛ که نمی‏هراسید. به شهادت تاریخ، هیچ قدرتی نمی‏تواند آتش قلب ملت مظلومی را که برای رسیدن به آزادی و استقلال قیام کرده است،
فرو نشاند. ملت ما تحمل شاه و جنایتهای او و دار و دسته‏اش را نمی‏کند، و پشتیبانان شاه از ضرری عظیم برخوردار خواهند شد. ما طالب حق خود هستیم و به حقیم و دست خدا با ماست و بالاتر از دست ابر قدرتهای شرق و غرب است؛یَدُاللّه‏ِ فَوْقَ اَیْدیهِمْ.[1]

3 ـ سلام اینجانب را به رؤسای محترم ارتش برسانید، و به نیروهای زمینی، دریایی و هوایی پس از تحیت و سلام بگویید ایران کشور شماست و ملت ایران ملت شماست؛ به ملت بپیوندید. من می‏دانم بسیاری از شما به ملت و کشور اسلام وفادار هستید و از این کشتارها و غارتگریهای شاه خائن و بستگانش و جنایتکاران بین‏المللی ناراحت هستید. گاهی مطالب شما به من می‏رسد. ملت شما لحظات حساسی را می‏گذراند و شما بیشتر از دیگران پیش خدای بزرگ و ملت شجاع و نسلهای آتیه مسئول هستید؛ همتی دلاورانه کنید و زنجیرهای اسارت را پاره کنید و مجال به این خائن به اسلام ندهید، و سرفرازی را برای خود و ملت خود بیمه کنید. خداوند تعالی مددکار خدمتگزاران به اسلام و کشور است.

4 ـ نویسندگان امین ما که سالیان دراز در انزوا به سر می‏برند و حکومت اختناق و ترور، مجال بیان را از آنان سلب کرده بود، اکنون که مختصر آزادی خود را به بهای خونهای پاک فرزندان رشید اسلام به دست آورده‏اند، از آرمان الهی آنان غفلت نورزند و به کار مهم و اساسی افشاگری و روشن کردن نقطۀ اصلی جنایات اخیر که شخص شاه است بپردازند، و جرایمی که زیر پرده است و مردم نمی‏دانند، با کمال خلوص بیان کنند، و با این خدمت ارجمند، دیْن خود را به اسلام و ملت ادا کنند. امروز که همۀ اقشار برای رسیدن به استقلال و آزادی بپا خاسته‏اند، مسئولیت نویسندگان محترم و مسئول به مرحلۀ بسیار حساسی رسیده است. ملت بر سر دو راهی حیات و مرگ، استقلال همیشگی و
بردگی دائمی است؛ انحراف از راه ملت اگر چه یک قدم باشد، کمک به تباهی و نیستی ملت شجاع و خیانت به اسلام و مسلمین است. نویسندگان محترم به طور شایسته خواسته‏های ملت را منعکس کنند و به جنبش بزرگ اسلامی کمک نمایند.

5 ـ گاهی شنیده می‏شود که در دانشگاه شعارهایی داده می‏شود که مورد استفادۀ رژیم است. باید جوانان ما بدانند که چین و شوروی، چون امریکا و انگلیس از خون ملت ما تغذیه می‏کنند. تقاضای من از شما که از شعارهایی که شخص شاه از آن استفاده می‏کند بپرهیزید و روی پای خود بایستید و به شرق و غرب گرایش نداشته باشید. فریب غارتگران بین‏المللی را نخورید. آنان که شما را در جریان این قبیل شعارها قرار می‏دهند از وابستگان رژیم هستند؛ از آنان احتراز کنید و به دوستان دیگر بپیوندید، و با شعار توحید و اسلام، دست دودمان پهلوی و گروه نفتخوار را از کشور خود قطع کنید، و به آغوش اسلام برگردید، که اسلام برخلاف ادعاهای کاذب مکاتب دیگر که سران آن همیشه گفته‏اند و عمل نکرده‏اند و با بردن منابع ایران، ما را در فقر و وابستگی قرار داده‏اند، به خواست تمام مردم محروم، جامۀ عمل می‏پوشاند. ما با آغوش باز از شما استقبال می‏کنیم و به شما خدمت می‏کنیم. اسلام برای نجات مستضعفین آمده است.

6 ـ آزادی تعدادی از زندانیان سیاسی پس از چندین سال شکنجه و رنج و محرومیت از حقوق اولیه، آزادی از زندانی است به زندانی بزرگتر. آیا ملت ایران از جنایتها و شکنجه‏های قرون وسطایی که شاه در سیاهچالهای زندان بر فرزندان آنان روا داشته است، می‏گذرد؟ آیا سلب همۀ حقوق در سالیان متوالی از مردمانی که برای نجات وطنشان از شرّ شاه و اجانب، حاضر به همه گونه فداکاری شده‏اند، جرم قابل تعقیب نیست؟ آیا مجرم اصلی در تمام جرایم وارده بر ملت خصوصاً زندانیان سیاسی، شخص شاه نیست؟ آیا نباید این مجرم بزرگ به خاطر به زنجیر کشیدن گروهی مظلوم محاکمه شود و به مجازات برسد؟ گر چه مجازات تبهکاریهای او، جز در روز جزا ممکن نیست. زندانیان سیاسی ما می‏دانند که آزادیهای خود را در اثر جانبازیهای شجاعانۀ ملت مسلمان ایران به دست آورده‏اند، و سپاس و تقدیر آنان در برابر این فداکاریها آن است
که مبارزات بی‏امان خود را تا واژگونی رژیم و آزادی دیگر برادران و خواهران خود ادامه دهند.

اکنون که مشغول نوشتن این تذکرات هستم نمی‏دانم به خواهران و برادران و مادران ایران چه می‏گذرد. روز چهارم آبان، روز عزای ملی و مبدأ بدبختیهای ایران مظلوم است.

عزیزان من صبور باشید که خدا با صابران است. وسوسۀ شیاطین در شما مؤثر نشود که قیامهای مکرر شما نشان داده است که هرگز نمی‏شود. آنان که آیۀ یأس برای شما می‏خوانند، عمال اجانب و شاه هستند که با وسوسۀ شیطانی می‏خواهند شاه و منافع غارتگران را حفظ کنند؛ اینان را به صراط مستقیم الهی بخوانید و اگر تسلیم نیستند، از خود برانید و آنان را مأیوس کنید.

قیام شما برای خدا و رهایی امت اسلامی می‏باشد، و تحمل و رنج در راه آن از بزرگترین عبادات است و به فضل الهی، برای شما ثواب مجاهدین صدر اسلام را دارد. طولانی بودن راه خدا شما را استوارتر گرداند؛ چنانچه رنجهای بیست و چند ساله، رسول اکرم ـ صلی‏اللّه‏ علیه و آله و سلم ـ را استوار و استوارتر می‏کرد. از خداوند متعال نصرت اسلام و رهایی مسلمین را خواستارم. والسلام علیکم و رحمة‏اللّه‏ و برکاته.

روح‏اللّه‏ الموسوی الخمینی