بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

با حلول شهر مبارک رمضان ماه رحمت و غفران و برکت از خداوند متعال مسئلت می‏نمایم که عموم مسلمین را بیش از پیش به تکالیف و مسئولیتهایی که خداوند عالم به عهدۀ آنها گذاشته است متوجه فرماید؛ مسئولیت حفظ قوانین الهی و عمل به قرآن کریم که اساس عَوْد[1]عظمت و مجد اسلام و مسلمین است مسئولیت حفظ وحدت کلمه و مراعات اخوت ایمانی که ضامن استقلال ممالک اسلامی و خروج از نفوذ استعمار است؛ مسئولیت گذشتن از منافع شخصی و فداکاری در راه به دست آوردن آنچه تاکنون به واسطۀ اختلاف کلمه از دست داده‏اند؛ مسئولیت سنگین دولتهای ممالک اسلامی در عمل به قرآن، اسلام و بیرون رفتن از قید استعمار و بودن در خدمت ملت اسلام؛ مسئولیتهایی که در عصر حاضر شاید از اعصار گذشته بیشتر باشد؛ عصری که پنجه‏های خبیث استعمار تا اعماق کشورهای اسلامی فرو رفته و با تمام قوا و وسایل ممکنه به توسط ایادی خود کوشش دارد تفرقه در بین مسلمین و سران ممالک اسلامی ایجاد کند و با وسایل گوناگون آنها را از تمسک به اسلام و قرآن باز دارد؛ تا با دل راحت به اهداف
غیر انسانی خود ـ که بهره‏برداری از طبقۀ محروم است ـ برسد. عصری که استعمار با گماشتن اذناب خود در گوشه و کنار ممالک اسلامی به اسمهای مختلف و عناوین فریبنده ـ و احیاناً به اسم اسلام ـ فرهنگ قرآن را عقب زده و راه را هر چه بیشتر برای بهره‏برداری خود باز می‏کند، آن ایران و آنچه در آن می‏گذرد که همه مصیبتهای جانگداز است؛ این فلسطین که اکنون در رأس مصیبتهاست؛ این اختلاف کلمه و سرسپردگیهای بعضی از سران ممالک اسلامی که با داشتن منابع طبیعی سرشار و ذخایر گرانبها و جمعیت هفتصد میلیونی نتوانسته‏اند دست استعمار و صهیونیسم را از بلاد اسلامی قطع کرده و به نفوذ ایادی آن پایان بخشند؛ این هواهای نفسانیه و دست‏نشاندگی بعضی دوَل عربی است که موجب شده جمعیت صد میلیونی عرب نتوانند فلسطین را از چنگال اسرائیل برهانند.

باید بدانند که مقصود دوَل بزرگ استعمار از ایجاد اسرائیل، تنها اشغال فلسطین نیست؛ بلکه اگر به آنان فرصت داده شود، تمام کشورهای عربی ـ العیاذباللّه‏ ـ به سرنوشت فلسطین دچار خواهند شد. اکنون که گروهی از مردان فداکار فلسطین به منظور تعیین سرنوشت خویش ، به دست خویش ـ که همانا آزادی فلسطین است ـ بر ضد مشتی غاصب متجاوز قیام مردانه کرده‏اند و به جان ، برای رهایی اراضی مغصوبه و سرزمینهای اشغال شده کوشش می‏کنند، می‏بینیم که عمال استعمار، دیروز با آنان در اردن چه کردند[2]و امروز در لبنان چه می‏کنند. تبلیغات و دسایس سوء و همه جانبه در کار است؛ دستهای ناپاک اذناب استعمار به فعالیت مشغول است که طوایف مسلمین را از این گروه فداکار جدا کند، و آنان را از مراکز حساس سوق‏الجیشی ـ که امکان عملیات و ضربه زدن به قوای غاصب اسرائیل از آنجا میسر است ـ بیرون براند.

آیا با این وضع، مسلمین و دوَل کشورهای اسلامی در مقابل خداوند تعالی در مقابل عقل و وجدان، تکلیفی ندارند؟ مردان فداکار فلسطین به دست عمال استعمار در
کشورهای مستعمره کوبیده شوند و اینها ساکت نشینند یا دامن به این مقصد کثیف زنند؟ آیا دوَل عربی و سکنۀ مسلمانِ این ممالک نمی‏دانند که با شکست این گروه، سایر کشورهای عربی از شرّ این غاصب خبیث آسوده نخواهند ماند؟

اکنون بر عموم مسلمین و دوَل کشورهای اسلامی، و خصوصْ بر دوَل عربی، لازم است برای حفظ استقلال خود، از این گروه مجاهد نگهداری کنند و به آنان کمک نمایند، و از رساندن اسلحه و آذوقه به آنان دریغ نورزند؛ و بر فداییان مجاهد لازم است با توکل به خدای متعال و تمسک به قرآن کریم، از کوشش در این راه مقدس دریغ ننمایند و سردیهای بعضی عناصر موجب سردی آنها نشود، و نیزاکیداًلازم است در هر نقطه‏ای هستند با اهالی آنجا خوش رفتاری کنند و به وظایف اخوت ایمانی عمل نمایند.

از مسلمین بیدار و آگاه و خصوصْ بندگان خالص خداوند و علمای اعلام امیدوارم که در این ایام متبرکه برای رهایی مسلمین از چنگال خبیث اجانب دعا کنند، و در مجامع شهر مبارک رمضان و دیگر اجتماعات بزرگ اسلامی مانند اجتماع جمعه و مراسم حج حقایق را به گوش عموم مسلمین برسانند و پیروان قرآن را به وحدت کلمه و تشریک مساعی، برای آزادی فلسطین و حل مشکلات خانمانسوزی که گریبانگیر ملت اسلام است، دعوت نمایند.

از خداوند متعال مسئلت می‏نمایم که دست اجانب را از بلاد مسلمین قطع فرماید. «انّه سمیعٌ مجیب».

سوم شهر رمضان‏المبارک 1392

روح‏اللّه‏ الموسوی الخمینی