بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

السید رئیس الجمهور المحترم

پس از اهدای سلام، لازم است تذکراتی دهم که امید است به صلاح مسلمین و خصوص دولت عراق باشد.

در این عصر که تمام دولتها حتی دول بزرگ کوشش می‏کنند که جلب انظار ملتها را بنمایند و برای خود و ملت خود وجاهت تحصیل کنند و صوت عدالت خود را به اسماع عالمیان برسانند، مصلحت نیست دولت عراق دست به کاری زند که در بین ملتهای آزاد جهان خصوصاً مسلمین، انعکاس ناروایی داشته باشد. در عصری که دولتها به انواع تبلیغات می‏خواهند بر متحدین و متفقین خود بیفزایند و ملتها را به بلوک خود متصل کنند، صلاح نیست دولت عراق ملتهای بزرگ را از خود برنجاند و موجب تبلیغ برضد خود شود. ملت ایران، خود را از ملت عراق جدا نمی‏داند، و در مشکلاتی که برای این مملکت اسلامی پیش آمده در رأس مدافعین و مجاهدین بوده است. از مجاهدات علمای اعلام ایران که دررأس آنها مرحوم آیت‏اللّه‏ آقا سید محمدکاظم یزدی[1]و مرحوم آیت‏اللّه‏ آقا میرزا محمد تقی شیرازی[2]ـ قدس سرّهماـ بوده‏اند، مدت زیادی نمی‏گذرد. مسلمین به حکم اسلام باید ید واحده باشند که بتوانند دست اجانب و
مستعمرین را از دخالت در کشور خود قطع کنند. با قطع نظر از جهات سیاسی، از نظر اقتصاد نیز اخراج یک امت بزرگ و سرمایه‏های آنها که موجب رشد اقتصادی است، برخلاف صلاح است. دولتهایی که دارای سرمایه‏های هنگفت هستند، خود را از جلب سرمایه‏های خارجی و جلب سیاح، بی‏نیاز نمی‏دانند و اعتماد به سرمایه‏های خود نمی‏کنند، مصلحت نیست ملتهایی را که در اوقات آزاد در هر سال هزاران نفوس از آنها برای زیارت اعتاب مقدسه در این مملکت وارد می‏شوند و در اقتصاد آن تأثیر بسزا دارند، از خود براند. به نظر اینجانب این عملبا این شدت و خشونت که مأمورین انجام می‏دهند، در این سرمای مرگبار که زنها و اطفال در معرض هلاک هستند، به حیثیات سیاسیه و به اقتصاد مملکت صدمه می‏زند. با توجه به این جهات و جهات دیگر انتظار می‏رود که در این امر تجدید نظر شود و مراعات اخوت اسلامی که مورد سفارش اکید خداوند متعال و حضرت رسول اکرم ـ صلی‏اللّه‏ علیه و آله ـ است، بشود. والسلام.

روح‏اللّه‏ الموسوی الخمینی