[بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم]

ما با «اسرائیل» و «بهاییها» مخالفیم

«راهی که من انتخاب کرده‏ام راهی است که مردم خواهان آن می‏باشند. و اگر من هم مثل دولتیها حرف بزنم مردم مرا هم طرد خواهند نمود. من با هیچ یک از کشورهای مسلمان رابطه‏ای ندارم[1]... ولی موقعی که اختلافاتی بین همان کشورهای اسلامی و حکومت یهود به وجود می‏آید، چاره‏ای جز جانبداری از حکومتهای اسلامی ندارم. و اگر دولت ایران، رابطۀ خود را با کشور اسرائیل قطع کند، آن وقت روحانیت ایران یکصدا بر ضد تحریکات کشورها ... علیه حکومت شیعۀ ایران، قیام خواهند نمود.

اکنون که پیشرفت آثار تمدن غرب و همچنین نفوذ تبلیغات کمونیستی، بسیاری از مردم ایران و جوانان ما را به سوی فساد کشانیده، برای جلوگیری از این خطر بزرگ، چاره‏ای جز تقویت امور معنوی در مردم نیست؛ و کسانی که به نام تجدد، روحانیت را ضعیف می‏کنند به توسعۀ فساد دامن می‏زنند. ما با اسرائیل و بهاییها نظر مخالف داریم و تا روزی که مسئولین امر، دست از حمایت این دو طبقه برندارند، ما به مخالفت با آنها ادامه می‏دهیم.»