نسخه چاپی

صحیفه امام خمینی (س)

  • عنوان شهریۀ طلاب
  • محل نجف
  • مناسبت
  • تاریخ
  • موضوع شهریۀ طلاب
  • حضار خمینی، سید احمد

بسمه تعالی

احمد عزیز،مرقوم مورخ 14 ع2 واصل شد. از سلامت شما مسرور شدم. تلگراف شما هم واصل شد. راجع به شهریه، من از باب احتیاط نوشتم حواله می‏دهم؛ اگر می‏دانستم که به قدر کافی در آنجا موجود است داعی بر حواله نبود. بنا شد تا شما مراجعه به تهران نکنید، راجع به آنجا چیزی ندهند.[1]مبلغ بیست هزار را در اینجا حواله شده بود، یعنی من گرفته بودم، آقای آقا رضا[2]از قم گرفته‏اند به حساب من، اگر ان شاءاللّه‏ تعالی شما از آنجا زاید آوردید برای من هم بفرستید برای کمک به اینجا.[3]از صلح آقایان[4]مسرور شدم، ان شاءاللّه‏ همیشه به صلح و صفا زندگی کنند. حالت ماها بحمداللّه‏ خوب است ولی رفتن بچه‏ها موجب تنهایی شد، ان شاءاللّه‏ سلامت باشید.جواب حضرت آقای عمو[5]و قبوض را ان شاءاللّه‏ تعالی به وسیلۀ دیگری می‏فرستم، به ایشان سلام برسانید.[6]

20ع291ـپدرت

1 آقای سید احمد خمینی دربارۀ پاورقیهای این نامه، چنین نوشته است:1- در اوایل کار پرداخت شهریۀ طلاب قم، گاهی احتیاج به کمک از آقای لواسانی وکیل امام در تهران بود که از ایشان کمک گرفته می‏شد. بعداً قم خودش را اداره می‏کرد و به نجف و سایر حوزه‏های شهرستانها هم پول می‏دادند.
2 ـ حجت‏الاسلام آقا رضا لواسانی فرزند حضرت آیت‏اللّه‏ لواسانی.
3 ـ حوزه علمیۀ نجف اشرف.
4 ـ مدت کمی کدورتی بین حضرت عمو آیت‏اللّه‏ پسندیده و آقای شیخ صادق تهرانی اتفاق افتاد؛ در مدت کوتاهی این کدورت به دوستی عمیقی تبدیل شد.
5 ـ آیت‏اللّه‏ پسندیده.
6 ـ امام بر اساس شناخت فرد مسافری که به ملاقاتشان در نجف می‏رفت، اگر ترسو بود اصلاً نامه نمی‏دادند، اگر متوسط بود نامۀ معمولی می‏دادند، و اگر مبارز بود نامه‏های حساس و قبضهای دریافت وجوهات شرعیه و سهم امام را توسط آنها ارسال می‏کردند؛ زیرا اگر قاصد لو می‏رفت، عدۀ زیادی گرفتار می‏شدند و مورد بازخواست رژیم شاه و ساواک قرار می‏گرفتند که چرا مثلاً سهم امام را به آقای خمینی داده‏اند.