بسمه تعالی

8 شوال 90

احمد عزیزم، نمی‏دانم اخیراً از شما کاغذی رسیده است که این مکتوب جواب آن باشد یا آنکه نرسیده است و مکتوب ابتدایی است؛ در هر صورت سلامت و سعادت شما را از خداوند تعالی خواستار است. اینجانب بحمداللّه‏ سلامت هستم؛ لکن خیلی خسته شده‏ام و راه مفری هم نیست.

مطلبی که لازم است تذکر دهم و منتظرم جواب بدهید آن است که آقای آقا سید احمد کلانتر که گرفتار است لازم است به خانواده‏اش رسیدگی شود. شما اولاً تحقیق کنید که منزل پدر زنش کجا است؟ پس از آن از ایشان تحقیق کنید که اهل منزل ایشان کجا هستند؟ در صورتی که در تهران هستند لازم است همه ماهه ماهی سیصد تومان به ایشان برسد. شما یا خودتان آن وجه را بگیرید و با یک وسیلۀ مطمئنی برسانید یا به آقای تهرانی[1]بگویید به یک وسیلۀ مطمئنی ـ بدون آنکه کسی مطلع شود ـ این وجه را ماهیانه به ایشان برسانید.

دیگر آنکه خانم[2]اصرار دارند که به مشهدی رضا[3]پنجاه تومان اضافه داده شود؛ نمی‏شود فرمایش خانم را اطاعت نکرد. شما انجام امر ایشان را بدهید. از حالات خودتان
اینجانب را مطلع کنید. خدمت خانوادۀ محترمه سلام برسانید. سلامت همه را خواهانم. به همشیره‏ها سلام برسانید. ان شاءاللّه‏ همه سالم و سعید باشند.

پدرت

بنا دارم به آقای لواسانی[4]بنویسم که یک یخچال برای شما به عنوان مبارکباد بخرند، و یکی هم برای آقای آقا رضا، آقازادۀ خودشان به همین عنوان. اگر شما هم به ایشان تذکر دهید مانع ندارد. خودم هم هر وقت کاغذ نوشتم تذکر می‏دهم.