[بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

نامه‏ای به امام عزیزم:

ضمن عرض سلام، سلامتی شما را از درگاه خداوندمتعال خواستارم. امیدوارم که حال شما خوب باشد.

امام، تو تنها آرزوی کشورما هستی و من همیشه دعا برای شما می‏کنم. این شما بودید که سلطنت پهلوی را شکست دادید و جمهوری اسلامی برای ما آوردید و من با اینکه کودکی ده ساله بیشتر نیستم، دوست دارم تا به رحمت خدا نرفته‏ام شما را ببینم و در آغوشت بنشینم.

امام، من برای شما و رزمندگان دعا می‏کنم و دلم می‏خواهد اگر شما را ندیدم نامه‏ای که نوشته‏ام به دست شما برسد و جواب نامه‏ام را زودبدهید. امام عزیز، من عکس خود را برای شما می‏فرستم و شما هم یک عکس درخشان خود را برای من در نامه بفرستید.

امام، من خیلی دوست دارم به جبهه برومو خیلی هم اصرار می‏کردم، ولی این مدیر خوبی که دارم یک روز سرکلاس ما آمد و گفت مدرسه هم یک سنگراست، سنگرها را حفظ کنید؛ و من از وقتی این حرف را شنیدم خیلی درس می‏خوانم و دیگر به فکر جبهه رفتن کم افتادم؛ ولی به جبهه به اندازۀ توانایی خود کمک می‏کنم. خداحافظ. امام، خدانگهدار تو.

خدایا، خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار.

فرزند شما: حمیدرضا امتحانی از جهرم ـ کلاس چهارم دبستان طالقانی]

بسمه تعالی

فرزند عزیزم، نامۀ محبت‏آمیز شما را خواندم. از خداوند سلامت و سعادت شما را
خواستارم.

همان طور که معلم مهربان گفته است: مدرسه هم سنگر است و ان‏شاءاللّه‏ از این سنگر، شیاطین را نابود می‏کنیم.

غرۀ[1]جمادی الثانیه 1403

روح‏اللّه‏ الموسوی الخمینی