بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

دلجویی از خانواده‏های شهدا

ما هر روز مواجهیم با صحنه‏هایی که در عین حال که دلخراش است، غرور آفرین است. دیروز جمع کثیری از معلولین آمدند، و امروز هم معلولین از اصفهان آمده‏اند با عکسهای زیادی که از شهدا آورده‏اند. من این تحول عظیمی که در ایران پیدا شده است که در عین حالی که پدرها با عکس جوان خودشان آمده‏اند، و مادرها چند نفر از فرزندانشان را از دست داده‏اند، لکن روحیۀ آنها روحیۀ بسیار بلندی است، و این تحول مبارک است بر ملت ایران. من در این مجمعی که این جوانان را و این عکس جوانان را می‏بینم باید تأثرات خودم را به بازماندگان اینها، و تسلیت خودم را به پدرها و مادرهای اینها تقدیم کنم و برای آنها هم طلب مغفرت. خداوند به شماها اجر عنایت کند و صبر عنایت کند، و آن جوانهای غرور آفرین ما را به رحمت واسعۀ خود غریق کند.

این مسائل در طول تاریخ بوده است. در صدر اسلام این طور مصائب برای اولیای خدا و برای مسلمین صدر اسلام بسیار بوده است. و شاید از آن وقت تا کنون این طور وضعیتی که در ایران هست و این تحولی که برای ملت ما از زن و مرد و بزرگ و کوچک حاصل شده است، سابقه نداشته باشد. خداوند تبارک و تعالی به ما هر چه داریم داده است، و ما هر چه داریم از اوست و باید تقدیم او کنیم. سعادت را آنها بردند که آن چیزی را که خدا به آنها داده بود تقدیم کردند، و ما عقبماندۀ آنها هستیم. من به همۀ شما

برادران و عزیزان که فرزندان خودتان را از دست داده‏اید تسلیت و تبریک عرض می‏کنم. تبریک برای اینکه شما خانواده‏هایی بودید که در دامن شما این جوانهای برومند تربیت شده‏اند که فداکاری کردند برای اسلام. اسلام بر ما حق بزرگ دارد؛ حق حیات دارد. و ما هر چه در راه اسلام بدهیم آن حقی که اسلام به ما دارد ادا نکردیم. من از خدای تبارک و تعالی سلامت و سعادت همۀ شما را و رحمت برای این جوانهایی که فداکاری کرده‏اند طلب می‏کنم.

والسلام علیکم و رحمة اللّه‏ و برکاته