صحیفه امام خمینی (س)
- عنوان ترسیمی از چهرۀ نظام اسلامی ایران
- محل تهران
- مناسبت
- تاریخ
- موضوع ترسیمی از چهرۀ نظام اسلامی ایران
-
حضار
حضار: قطبزاده، صادق (وزیر امور خارجه) ـ نمایندگان و سفرای کشورهای اسلامی ـ اقشار مختلف مردم
بسم اللّه الرحمن الرحیم
این عید سعید مبارک فطر را به همۀ مسلمین جهان و به شما آقایانی که در اینجا حاضر هستید، تبریک عرض میکنم. مبارک آن روزی است که تمام دولتهای اسلامی با ملتها با هم باشند و همه با هم، همصدا و همه باهم، هممقصد و اسلام را در همه جا زنده کنند و همۀ ممالک اسلامی متحد شوند تا اینکه دست ابرقدرتها را از ممالک خودشان قطع کنند.
من حالا میخواهم یک قدری از ویژگیهای این انقلاب اسلامی[را]، که در ایران واقع شده است، به شما عرض کنم. ما میخواهیم که همۀ ممالک اسلامی این ویژگیها را داشته باشد و این معنایی که در ایران تحقق پیدا کرده است در همۀ ممالک اسلامی باشد و این انقلاب صادر بشود به همۀ ممالک اسلامی و همۀ مستضعفان جهان در مقابل مستکبران بایستند و مسائل خودشان را اخذ کنند و حق خودشان را بگیرند و باید بدانند که حق، گرفتنی است، و الاّ اعطا نخواهند کرد.
من بعضی از ویژگیهای این انقلاب را به شما آقایان و به کسانی که میشنوند کلام من
را عرض میکنم تا ببینند که آیا این وضع بهتر است یا اوضاعی که در جاهای دیگر هست.
شما به من بگویید که در کجای ممالک اسلامی و غیر اسلامی، اینطور است که رئیسجمهور از همین مردم و در دامن همین مردم باشد و هر روز و در ماه مبارک، هر شب برود توی جمعیتهای متفرق و مردم را ارشاد کند، بدون اینکه خوفی در دلش باشد. ما میدیدیم که در زمان حکومت غاصب شاه مخلوع، اگر این آدم میخواست در یکی از خیابانهای تهران ظاهر بشود، قبل از اینکه او بخواهد بیرون برود، مأمورهای ساواک تمام خیابانها را و تمام خانههای اطراف خیابانها را خالی میکردند و مأمور میگذاشتند و محافظت میکردند؛ برای اینکه او از ملت نبود، او در مقابل ملت بود و الآن رئیسجمهور[1]که در رأس واقع شده است، در هر مجلسی که او را دعوت کنند میرود و در هر شهری که از او تقاضا کنند، میرود و مردم را ارشاد میکند، بدون اینکه یک ذره خوف در دل او باشد؛ برای اینکه، ملت را از خودش میداند و ملت هم او را از خودش میداند. برادر هستند. رئیسجمهور با ادنی شخصی که در ایران زندگی میکند، برادر است و مردم با هم برادرند و پشتیبانی میکنند. همینطور، در کدام مملکت، شما سراغ دارید که رئیس مجلس[2]منبر برود و مردم را هدایت کند و در ماه مبارک، شاید بیشتر از سی تا منبر رفته باشد و مردم را هدایت کرده باشد؟ و در کجا شما سراغ دارید که رئیس دیوانعالی کشور[3]یک عالِمی باشد که برود مردم را هدایت کند و مردم هم از او هدایت بشوند؟ و همین طور دادستان کل کشور[4]و همین طور وزیرکشور[5]و همین طور سایر ارگانی که هستند، با کمال اطمینان، بدون اینکه از کسی خوف داشته باشند؛ برای اینکه
مبادی خوف درکار نیست، همه پشتیبان هستند، همه برادر هستند.
در کجا سراغ دارید که مجلس شورایِ آنجا مثل مجلس شورای اسلامی ما باشد؟ در سابق، زمان شاه مخلوع و رضاخان مطرود، مجلس پر بود از «دوله»ها، «ممالک»ها، «سلطنه»ها، «سلطان»ها، متمکّنین، اشراف، طرفدارهای شرق و غرب، نوکرهای ممالک اجنبی، ولی الآن در مجلس شورای ما یک چهره پیدا نمیکنید که از این طبقۀ اشراف باشد، از این طبقۀ بالا باشد، همه از همین مردمند که در بین بازار راه میروند، و از همین جمعیت هستند؛ عدهایشان از علما و فقها هستند، عدهایشان از چهرههای متدیّن هستند. مجلس شورای اسلامی ما الآن در هیچ جا نظیر ندارد، چنانچه سایر ارگانهای دولتی ما اینطور است.
در کجا شما سراغ دارید که ارتشش اینطور ملّی و در بین مردم باشد که وقتی ارتش در بین مردم برود یا ژاندارمری برود یا سپاه پاسداران برود، گل بر او نثار کنند وتظاهرات کنند برای او؟ آنها هم از باب این است که از همین مردمند؛ از همین جمعیت هستند. تمام جاهایی را که شما ملاحظه کنید، همه چون از خود ملتند، از این جهت، با ملت اینطور روبهرو میشوند. در کجای دنیا شما سراغ دارید که از باطن ملت، بدون اینکه هیچکس دعوت کند، اینقدر کمیته، اینقدر دادگاه، اینقدر پاسدار، که خون خودشان را در راه این کشور و در راه اسلام فدا میکنند، بدون اینکه کسی آنها را دعوت کرده باشد؟ در سرتاسر کشور، این سپاه پاسداران، این کمیتهها، این دادگاهها، همه برای همین اسلام و برای همین کشور خدمت میکنند. در کجای دنیا سراغ دارید که ملت آنچنان در خدمت اسلام باشد، آنچنان در خدمت دولت اسلامی باشد که هر وقت غائلهای پیش بیاید خود ملت پیشقدم باشد و پشتیبانی کند؟
ما که میگوییم انقلابمان را میخواهیم صادر کنیم به همۀ کشورهای اسلامی، بلکه به
همۀ کشورهایی که مستکبرین بر ضد مستضعفین هستند، میخواهیم یک همچو وضعیتی پیش بیاوریم که دولت یک دولت زورگوی جبّار آدمکش ـ امثال ذلک ـ نباشد و ملت یک ملتی نباشد که دشمن با دولت است. ما میخواهیم بین ملتها و دولتها آشتی بدهیم. دولتها اگر توجه بکنند و یا مطالعه کنند وضع ایران را و ببینند ملت ایران با دولت چه وضعی دارد، گمان ندارم که آنها تحت تأثیر واقع نشوند. البته قلمهای مسموم خارج، قلمها و نوشتههاو مطبوعات خارجی، رسانههای گروه خارجی، همه بر ضد ایران و بر ضد دولت و ملت ایران تبلیغات میکنند، لکن شما که داخل این کشور هستید، میدانید که تبلیغات آنها برای چه هست. برای این است که این ملت و دولت با هم شدهاند. وقتی ملت و دولت با هم شد، قشرهای روحانی و قشرهای دانشگاهها و سایر قشرها، ارتشی و اشخاصی دیگر همه با هم هستند و همه یک فکر میکنند، البته منافع ابرقدرتها دیگر نمیشود تأمین بشود، یک حکومتی نمیآید روی کار که برای یک ابرقدرتی یک کلمه بگوید، اگر یک وکیلی، یک نخست وزیری، یک کلمه راجع به منافع ممالک دیگر، منافع اجنبیها حرف بزند، همین ملت است که در مقابلش میایستد و نمیگذارد. ما میل داریم که همۀ ممالک اسلامی، همۀ کشورهای اسلامی، همۀ کشورهای مستضعفین دنیا اینطور بشود که یک جمعیت باشند. در بین خود این جمعیت و در بین همین جمعیت، نخست وزیر، رئیس جمهور، مجلس، افراد دیگری که در بنگاههای دولتی هستند، تعیین بشوند تا آسیب بردار نباشد.
ما علاوه بر اینکه گرفتار امریکا هستیم و گرفتار شوروی هستیم، گرفتار بعض اشخاصی[هستیم]که دعوی اسلام میکنند؛ بعضیها که در رأس روحانیتِ بعضی ممالک واقع هستند، گرفتار آنها هم هستیم. آنها هم ما را تکفیر میکنند، آنها هم کلمات ما را تعبیر میکنند و دنبالش تکفیر میکنند. اینها اگر چنانچه واقعاً خطاکار هستند، خوب است که مطالعه کنند، بفهمند دارند چه میگویند و به نفع کی کار میکنند و اگر متعمّد
هستند و در مقابل یک کشور اسلامی، در مقابل یک کشوری که کوشش میکند که بین همۀ برادرها را متصل کند و همه را با هم آشتی بدهد،و ما قبل از بیست سال به این طرف، دنبال این معنا بودیم که ممالک اسلامی، همه با هم برادر باشند، این او را تکفیر نکند، او این را تکفیر نکند. اینهایی که اینطور سمپاشی میکنند و معالأسف در لباس مفتی هستند و یا مفتی اعظم هستند، اینها نمیدانند که این کارها بر ضد اسلام و بروفاق میل ابرقدرتهاست؟ اینها نمیدانند که دانسته یا ندانسته، برای ابرقدرتها دارند خدمت میکنند؟ چطور اینها در مقابل «سادات» وآنهمه جنایاتی که کرده است نمیایستند و تکفیری ما نشنیدیم از آنها؟
اما ما که از امام مهدی که قوّۀ اجرایی اسلام است صحبت میکنیم و میگوییم که عدل در زمان او فراگیر خواهد شد و از طرق خود آنها هم همین معنا هست کهیَمْلَأُ الأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلاً بَعْدَ ما مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً[6]، ما که راجع به آن میگوییم و میگوییم که انبیا موفق نشدهاند اجرا کنند مقاصد خودشان را و خداوند در آخر زمان کسی را میآورد که اجرا کند مسائل انبیا را، این بیچارهها برای خدمت به اجانب یا نفهمیده، تأویل میکنند که فلان گفته است که حضرت مهدی تتمیم میکند شریعت را. این بسیار ناگوار است برای ما. ما حضرت مهدی را یکی از افرادی میدانیم که تابع اسلام است، تابع پیغمبر اسلام است، لکن تابعی است که نور چشم پیغمبر اسلام است و اجرا میکند آن مطالبی را که حضرت رسول اکرم ـ صلیاللّه علیه وآله و سلم ـ فرموده است.
چرا باید اینها در حجاز، در کویت، در بعضی جاهای دیگر تأویل کنند حرفها را بر ضد یک مملکت اسلامی که کوشش دارد همۀ برادرها را با هم مجتمع کند و کوشش دارد دست ابرقدرتها را از سر این ممالک اسلامی کوتاه کند، آنها در خدمت ابرقدرتها
دانسته یا ندانسته هستند و میخواهند که تفرقه بین مسلمین بیندازند. اینها نمیدانند که نباید تفرقه بین مسلمین انداخت و بر خلاف نص قرآن است؟ اینها مطّلع نیستند یا اینکه در خدمت ـ خدای نخواسته ـ ابرقدرتها هستند؟
ما میخواهیم که همۀ ممالک اسلامی اولاً، در محیطی که خودشان هستند، به حسب حکم اسلام، بین حکومت و بین مردم مخالفت نباشد و همه با هم باشند و ممالک اسلامی همه با هم باشند و همه متحد بشوند تا اینکه آسیبی برای آنها واقع نشود. شما دیدید که ما وقتی که در ایران ملتمان اتحاد پیدا کرد، چه قدرت بزرگی را شکست داد. ما میخواهیم که یک میلیارد جمعیت دنیا از مسلمین، اینطور با هم متحد بشوند. اگر متحد بشوند، نه قضیۀ قدس دیگر باقی میماند و نه قضیۀ افغانستان و نه قضایای دیگر و اگر وعّاظ السلاطین بگذارند و اتحاد ما را به هم نزنند، انشاءاللّه، پیروز خواهیم شد و دوَل اسلامی و ممالک اسلامی پیروز خواهند شد.
من از خداوند تبارک و تعالی، عظمت اسلام و مسلمین و وحدت کلمۀ اسلام و مسلمین را خواهان هستم و این عید سعید را باز هم به همۀ مسلمین و همۀ کشورهای اسلامی تبریک عرض میکنم.
والسلام علیکم و رحمة اللّه
2 - آقای اکبر هاشمی رفسنجانی.
3 - آقای سید محمد حسینی بهشتی.
4 - آقای سید عبدالکریم موسوی اردبیلی.
5 - آقای محمد رضا مهدوی کنی.
6 - بحارالانوار، ج51، ص74: «زمین را پر از عدل و داد میکند، پس از اینکه از جور و ستم پر شده باشد». در کتب حدیثی اهل سنت نیز این مضمون با تعابیر مختلف آمده است و شیعه و اهل تسنّن به ظهور موعود منتَظَر، اعتقاد دارند.