دیوان شعر امام خمینی
عبادت
- عیب خود گویم، به عُمرم من نکردم بندگی
- این عبادتها بود سرمایه‌ی شرمندگی
- دعویِ «ایّاک نعبد» یک دروغی بیش نیست
- من که در جان و سرم باشد هوای بندگی
- آنکه حمد از غیر حق مسلوب ساز در نماز[1]
- ............................................
بهمن 1365
1
- معظم‌له می‌فرمودند: الف و لام الحمدلله در سوره‌ی فاتحة الکتاب، استغراق است یعنی همه‌ی حمدها از آن خداست و هر که هر چه را می‌ستاید در واقع حق‌تعالی را می‌ستاید، همه ستایش‌ها اختصاص به او دارد.