دیوان شعر امام خمینی
راز گشایی[131]
- بس کُن این یاوه سرایی، بس کُن
- تا به کی خویش ستایی؟ بس کُن
- مخلصان، لب به سُخن وا نکنند
- بر کَن این ثوْبِ ریایی، بس کُن
- تو خطاکاری و، حق آگاه است
- حیله گر! زُهد نمایی بس کُن
- حق غنیّ است، برو پیش غنی
- نزد مخلوق، گدایی بس کُن
- هر پرستش که تو کردی، شرک است
- بی خُدا! «چند خُدایی» بس کُن
- شرک در جان تو منزل دارد
- دعوی شرکِ زُدایی بس کُن
- توی شیطان زده و عشقِ خُدا؟
- نبری راه به جایی، بس کُن
- سیّئاتِ تو، به است از حَسَنات
- جان من! شرک فزایی بس کُن
- خیل شیطان، نبود اَهْلُ الله
- ای قلم! راز گُشایی بس کُن.
بهمن 1365